Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που αποπειράθηκαν να διερευνήσουν τους θαλάσσιους δρόμους προς την Ανατολή ήταν οι Πορτογάλοι. Γρήγορα φάνηκε ότι η πορτογαλική κοινωνία ήταν περισσότερο έτοιμη από κάθε άλλη ευρωπαϊκή κοινωνία να βαδίσει στο δρόμο της ανακάλυψης ενός Νέου Κόσμου. Θεμελιωτής αυτής της προσπάθειας υπήρξε, αναμφισβήτητα, ο πρίγκιπας Ερρίκος ο Θαλασσοπόρος Μετά τον Ερρίκο, τη χρηματοδότηση των εξερευνήσεων ανέλαβαν διαδοχικά οι βασιλείς της Πορτογαλίας Αφόνσο Ε΄ και Ιωάννης Β΄. Ο τελευταίος αναδείχθηκε σε μεγάλο προστάτη των ταξιδιών. Χάρη στην υποστήριξή του, πορτογαλικές αποστολές έφτασαν, κατά τη δεκαετία του 1480, έως την Αγκόλα Η κάμψη της ακτής του κόλπου της Μπιάφρα Το δύσκολο αυτό έργο ανατέθηκε στον Βαρθολομαίο Ντιάζ Στα χρόνια που ακολούθησαν πραγματοποιήθηκαν αρκετά ταξίδια χωρίς, ωστόσο, εντυπωσιακά αποτελέσματα. Ανάμεσα σε αυτά, αξίζει να αναφερθεί το ταξίδι του Πιέρου ντε Κοβίλια Το τελευταίο μεγάλο εξερευνητικό ταξίδι, από πλευράς Πορτογάλων, για τον 15ο αι., ξεκίνησε το 1497, πέντε χρόνια μετά το πρώτο ταξίδι του Κολόμβου στην Αμερική. Επικεφαλής ήταν ο Βάσκο ντε Γκάμα Λίγο αργότερα, ένας άλλος Πορτογάλος θαλασσοπόρος, ο Πιέρο ντε Κοβίλια Τα επόμενα χρόνια, ο συνδυασμός εμπορίου και βίας απέφερε μεγάλα κέρδη. Διοργανώθηκαν ετήσιες αποστολές προς την Ινδία και οι Πορτογάλοι εγκατέστησαν ένα χρηματιστήριο στο εμπορικό κέντρο της Αμβέρσας, στις Κάτω Χώρες, από το οποίο πουλούσαν τα μπαχαρικά τους σε όλη την Ευρώπη. Ο Πορτογάλος βασιλιάς διόρισε έναν αξιωματούχο με τον εντυπωσιακό τίτλο του αντιβασιλιά για να επιβλέπει την επέκταση του εμπορίου στον Ινδικό ωκεανό. Ο πρώτος αντιβασιλιάς, ο Φρανσίσκο ντε Αλμέιντα Παράλληλα, οι Πορτογάλοι, θέλοντας να κρατήσουν υπό τον αποκλειστικό έλεγχό τους τον θαλάσσιο δρόμο που ενώνει την Ευρώπη με τις Ινδίες, αποφάσισαν την κατασκευή, κατά μήκος των ακτών του Ινδικού, μιας σειράς οχυρών που θα προστάτευαν το πορτογαλικό εμπόριο. Πρωτεργάτης αυτής της προσπάθειας υπήρξε ο Αφόνσο ντε Αλμπουκέρκε Στις αρχές του 16ου αι., πορτογαλικοί εμπορικοί σταθμοί έχουν δημιουργηθεί σε πολλά σημεία των ακτών του Ινδικού ωκεανού. Με τον τρόπο αυτό, οι εξερευνήσεις των Πορτογάλων θαλασσοπόρων επέτρεψαν τη σύνδεση του Ατλαντικού ωκεανού με τον Ινδικό ωκεανό και έβαλαν τα θεμέλια για την εμπορική εξάπλωση και την εγκατάσταση των Ευρωπαίων στην Ινδία και κατ’ επέκταση στη νότια και νοτιοανατολική Ασία. Παράλληλα, οι Πορτογάλοι έστρεψαν, κυρίως μετά το 1530, το ενδιαφέρον τους και προς τη Βραζιλία, τη μοναδική τους αποικία στη νότια Αμερική. Εκεί εγκατέστησαν αποικιακή διοίκηση, που διοριζόταν από τον Πορτογάλο βασιλιά, και δημιούργησαν φυτείες, στις οποίες καλλιεργούνταν τσάι, κακάο και ζάχαρη. Η έλλειψη εργατικών χεριών αντιμετωπίστηκε με το δουλεμπόριο: πολλοί Αφρικανοί μεταφέρθηκαν στη Βραζιλία όπου υποχρεώθηκαν να εργαστούν ως δούλοι κάτω από άθλιες συνθήκες. ΠΗΓΕΣ: Περισσότερα...
|
![]() ![]() Δυτικές αποικίες στη νοτιοανατολική Ασία (Εγκυκλοπαίδεια Grand Larousse). ![]() ![]() Η Αφρική κατά την περίοδο 1500-1800 (Εγκυκλοπαίδεια Grand Larousse). ![]() ![]() Ο Αφόνσο ντε Αλμπουκέρκε (Παρίσι, Εθνική Βιβλιοθήκη). ![]() ![]() Ο Βάσκο ντα Γκάμα (Παρίσι, Εθνική Βιβλιοθήκη). ![]() ![]() Πορτογαλικός χάρτης της Βραζιλίας (Παρίσι, Εθνική Βιβλιοθήκη). ![]() ![]() Πορτογαλικός χάρτης της Ινδίας (Παρίσι, Εθνική Βιβλιοθήκη). ![]() ![]() Η Πορτογαλική Κοινωνία και οι Ανακαλύψεις. ![]() ![]() Η Πορτογαλική Κοινωνία και οι Ανακαλύψεις. |