Οπωροφόρα Δέντρα της Σαμοθράκης
Η κυδωνιά
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Γονική Κατηγορία: Τα φυτά της Σαμοθράκης
- Κατηγορία: Οπωροφόρα Δέντρα της Σαμοθράκης
- Δημοσιεύθηκε : Παρασκευή, 01 Μάιος 2015 23:08
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 378
Η κυδωνιά (επιστ. Κυδωνέα η προμήκης, Cydonia oblonga συνώνυμα Cydonia vulgaris Pers. και Pyrus cydonia L.) είναι οπωροφόρο δέντρο της οικογένειας των Ροδοειδών. Η καταγωγή της είναι από την περιοχή του Καυκάσου ή το Ιράν. Ως καλλιεργούμενο φυτό προτιμά τα πηλοαμμώδη εδάφη, όπως επίσης και τα υγρά, αρκεί να στραγγίζονται καλά. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με μοσχεύματα, παραφυάδες και καταβολάδες. Ζει μέχρι και 50 χρόνια. Είναι δέντρο γνωστό από τα αρχαιότατα χρόνια, αφιερωμένο στην Αφροδίτη. Για το λόγο αυτό ονομάζεται και «Μήλο της Αφροδίτης».Πρόκειται για δικοτυλήδονο φυλλοβόλο δέντρο, που φτάνει τα 8 μέτρα (με μέσο ύψος τα 3-4 μ.) σε ύψος και είναι συγγενικό με τη μηλιά και με την αχλαδιά. Είναι επιπολαιόριζο και έχει θυσανωτή ρίζα. Ο κορμός και τα κλαδιά του έχουν γκριζόμαυρο χρώμα και είναι λίγο στρεβλωμένα. Έχει μεγάλα, απλά και δερματώδη φύλλα, με πολλές τρίχες και μεγάλα λευκά ή ρόδινα άνθη, τα οποία είναι μονήρη, με πέντε πέταλα. Το μήκος των φύλλων κυμαίνεται από 6 ως 11 εκατοστά. Ο καρπός του, το κυδώνι, έχει χρώμα κίτρινο προς το χρυσό, όταν είναι ώριμο και έχει σχήμα ακανόνιστο (αχλαδιού). Ορισμένα είδη λεπιδόπτερων τρέφονται με κυδώνιαΟ γνωστότερος τρόπος πολλαπλασιασμού του δέντρου είναι τα μοσχεύματα και οι παραφυάδες. Ως υποκείμενα χρησιμοποιούνται κλωνάρια Προβηγκίας, Ορλεάνης και Ιστ Μάλινγκ. Η φυτεία των δέντρων γίνεται σε αποστάσεις που κυμαίνονται από 4 ως 6 μέτρα. Η λίπανση γίνεται με ουσίες πλούσιες σε άζωτο και κάλιο. Η καρποφορία του φυτού αρχίζει στον τρίτο με τέταρτο χρόνο της ηλικίας της και αυξάνει μέχρι το 15ο έτος. Από το 25ο έτος αρχίζει η πτώση της παραγωγής. Το φυτό δεν μπορεί να καρποφορήσει αν δεν ποτίζεται συχνά, αλλά με μικρές ποσότητες νερού. Σε διαφορετική περίπτωση, οι καρποί δε μεγαλώνουν, αποκτούν ακανόνιστο σχήμα και γεμίζουν πολλά λιθώδη κύτταρα.Οι κυριότερες ποικιλίες που καλλιεργούνται στον ελληνικό χώρο είναι τα μηλοκύδωνα ή ψωμοκύδωνα, η πορτογαλική (Del Portogallo) και η μαμούθ, με πολύ μεγάλο καρπό, που χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και ως επιτραπέζιο.Καλλιέργεια και χρησιμότητα Η κυδωνιά αυτοφύεται σε όλες τις χώρες που γειτνιάζουν με τη Μεσόγειο, όπως η Γαλλία, η Ισπανία και η Ελλάδα. Χρησιμοποιείται για την παρασκευή μαρμελάδας, κυδωνόπαστας και κομπόστας (από τον καρπό της), ενώ το ξύλο της είναι ανθεκτικό και δεν σαπίζει. Ως αποτέλεσμα, το ξύλο της κυδωνιάς χρησιμοποιείται στην τορνευτική και στη λεπτοξυλουργική. Από τα φύλλα του δέντρου παρασκευάζεται αφέψημα, το οποίο έχει μαλακτικές και αποχρεμπτικές ιδιότητες. (Πηγή Βίκιπαιδεια)
Στη Σαμοθράκη έχει δυο ειδών κυδωνιές: Οι πρώιμες και οι όψιμες.Οι πρώιμες ωριμάζουν τους καρπούς τέλος Αυγούστου με αρχες Σεπτεμβρίου. Τα κυδώνια ειναι μικρά σε μέγεθος αλλά με πολύ άρωμα και ευπεπτα γιαυτό και είναι κατεξοχήν βρώσιμα και δεν κρατάνε και πολύ. Οι όψιμες που ωριμάζουν γύρω στα μεσα Οκτωβρίου και είναι πιο μεγάλα και ξυνόγλυκα. Αυτα διατηρούνται πολύ χρόνο σαν φρέσκα χωρίς να μπουν σε ψυγείο.Κυδωνιές έχει : Στα Αλώνια πάρα πολλές και ήταν κατεξοχή το αγαπημένο φρούτο των κατοίκων ,στους Καρυώτες και στον Αη Γιωρ στη Χώρα. Τρώγονται και ψητά με μέλι ή σκέτα και επίσης τα κάνουνε "ρεντέ" γλυκό που τρώγεται και σαν μαρμελάδα. Είναι και φάρμακο κυρίως για διάρροια. Αν κάποιος έχει δυσκοίλια να μη φάει γιατί θα γίνει χειρότερα.