Πληροφοριακά Στοιχεία

Γονική Κατηγορία: ΟΜΟΡΦΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Κατηγορία: ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Δημοσιεύθηκε : Παρασκευή, 24 Απρίλιος 2015 13:20

Γράφτηκε από τον/την Super User

Εμφανίσεις: 645

Ο Φονιάς

Βόρεια μετά τα Λουτρά είναιο Φονιάς. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ποταμάκι της Σαμοθράκης που εκβάλλει στη θάλασσα Στις εκβολές του στέκεται ο περίφημος πύργος του Φονιά 

Λίγα λόγια για τον Φονιά

Το ονομα Φονιάς φαίνεται να έχει βάση στην ετυμολογία του. Ως της δεκαετία του 60 το ποταμάκι ήτανε πλωτό ως τα πλατάνια Μπαίνανε μέσα μικρά καΐκια Κάποτε είχανε μπεί μέσα ψαρόβαρκες για να περάσουν την νύχτα Όμως το ποταμάκι λόγω βρροχής κετέβασε πολύ νερό και έπνιξε τους ανθρώπους οπότε πήρε και την επωνυμίαΣτις όχθες του στέκεται ο Ενετικός πύργος απο τον 16ο αιώνα Είναι τόσο στέρεα κτισμένος που ακόμα και σήμερα δεν μπορείς να βγάλεις ούτε μια πέτρα Η παραλία του δεν ενδείκνυται για κολύμπι αφού έχει πέτρες Αυτό όμως που είναι διάσημο σε όλο τον κόσμο είναι οι περίφημες "βαθρες" με πιο ονομαστή τη "γριά βάθρα" Αποτελεί όμως σπουδαίο ψαρότοπο απο περαστικά ψάρια όπως κέφαλους σάλπες λαβράκια και άλλα  Στα βαθειά στις 22 οργιές έχει πολλά τοπικά ψάρια όπως λιθρίνια σαργούς  φαγκριά και πολλά χταπόδια Λίγο πιο βόρεια προς τον Σκεπαστό έχει ψιλό χαλικάκι και είναι μια πολύ όμορφη παραλία για μπάνιο.

Στο βάθος φαίνεται το καράβι που πάει στην Αλεξανδρούπολη. Μπροστά στις "αστιβιές" έχει πολλούς "χωματάδες" Εδώ είναι ιδανικός τόπος για κολύμπι μόνο που δεν έχει σκιά Αποζημιώνει όμως τον επισκέπτη με το όμορφο φυσικό κάλος  καθώς και με τα πεντακάθαρα νερά του. Δίπλα είναι και το ποταμάκι που μπορεί κανείς να πάρει γλυκό νερό για να ξεπλύνει την αλμύρα της θάλασσας. Στην δεκαετία του 60 που πηγαίναμε με το καΐκι μας δυο πράγματα με είχαν εντυπωσιάσει και τα καταθέτω: Το πρώτο ήταν πως ολόκληρο το τοπίο ήτανε και είναι ζωντανή ιστορία του παρελθόντος  Κοιτάζοντας τον πύργο έλεγες πως τώρα θα βγεί  ο αρχηγός της φρουράς με την Ενετική στολή το ξίφος και την λόγχη για να κάνει αναγνώριση στους "παρείσακτους" της περιοχής του.Την νύχτα κοίταζες τον πύργο με δέος και "έβλεπες" φυσικά στη φαντασία σου πάντα τους ανθρώπους της φρουράς με τις οικογένειές του που ζουσαν εκεί μέσα. Το δεύτερο ήταν πιο ζωντανό και πολύ πιο κοντα στη πραγματικότητα.  Έσκυβες να πιείς  νερό απο το ποτάμι και έβλεπες από κάτω να περνούν κεφάλια και μουρμούρια. Στην περιοχή εκεί βγάζαμε πεταλίδες για δόλωμα σε ψιλά παραγάδια. Μόνο που η περιοχή δεν είναι καλή για παραγάδια. Αφού τα δολώναμε τα ρίχναμε στον Άγκιστρο και επεστρέφαμε στο ποτάμι για ασφάλεια. Όταν ο καιρός ήτανε καλός και τα σημάδια δεν έδειχναν μπουρίνι κοιμόμασταν στο καΐκι αφού το φουντάραμε "γιαλό" στον Άγκστρο κάτω απο το διασημο πλατάνι που υπάρχει ακόμα και λες και στέκεται στον αέρα φυλάγοντας Θερμοπύλες

• Προηγούμενο
• Επόμενο