:Χάρτης των εδαφικών επεκτάσεων της Ελλάδας Ο μικρασιατικός ελληνισμός
Περιοχή του Πόντου: Πριν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Έλληνες του Πόντου είχαν φθάσει τους 700.000, σε συνολικό πληθυσμό 2.048.5 20. (Xριστιανικός πληθυσμός Έλληνες-Αρμένιοι: 1 000 000 κάτοικοι) Οι Έλληνες διατηρούσαν 850 σχολεία με 1428 δασκάλους, 26.056 μαθητές και 11.538 μαθήτριες, δαπανώντας 36.230 χρυσές λίρες Τουρκίας ετησίως…
Περιοχή Σμύρνης: 555 000 Έλληνες, 100 000 άλλα έθνη, δηλ. 655 000 μη Τούρκοι - οι Τούρκοι: 310 000
Ο δραστήριος μη τούρκικος πληθυσμός: εμπόδιο για την οικονομική διείσδυση των Γερμανών και των Ιταλών
Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο οι Τούρκοι για... λόγους ασφαλείας μετακίνησαν ελληνικό πληθυσμό στο εσωτερικό της χώρας (εκτοπίσεις) ή απέστειλαν αντρικό πληθυσμό σε "τάγματα εργασίας" (αμελέ ταμπουρού), όπου από τις κακουχίες πολλοί δεν επέζησαν...
Η γενοκτονία των Ποντίων:
http://www.pontos-news.gr/pontic-main-category/genoktonia
Το Μάιο 1919 το Ανώτατο Συμβούλιο της Ειρήνης (αντιπρόσωποι Αγγλίας-Γαλλίας-Η.Π.Α. - απουσίαζε ο εκπρόσωπος της Ιταλίας) έδωσε εντολή στην Ελλάδα να αποστείλει στρατό στην περιοχή της Σμύρνης, για να αποφευχθούν σφαγές χριστιανών, μέχρι την υπογραφή τελικής συνθήκης ειρήνης με την Τουρκία.
Mε τη συνθήκη των Σεβρών (10 Aυγ. 1920) επικυρώνεται το δικαίωμα της Ελλάδας να αποβιβάσει στρατό στην περιοχή της Σμύρνης στη Μικρά Ασία.
Η περιοχή θα διατελούσε υπό ελληνική διοίκηση μέχρι να διεξαχθεί (μετά από 5ετία) δημοψήφισμα για την Ένωση με την Ελλάδα ή την παραμονή στην Τουρκία.
:Χάρτης των εδαφικών επεκτάσεων της Ελλάδας
ο ελληνικός στρατός αποβιβάζεται στην
προκυμαία της Σμύρνης
το ελληνικό Διοικητήριο στη Σμύρνη
Η κυβέρνηση Βενιζέλου αποστέλλει ελληνική στρατιωτική δύναμη. Η αποβίβαση των ελληνικών δυνάμεων ακολουθήθηκε από πανηγυρισμούς των χριστιανών κατοίκων:
εορταστικό κλίμα (έδινε την εντύπωση πως απελευθερώθηκε η Σμύρνη!)
Ο μουσουλμανικός πληθυσμός θεώρησε πως υποδουλωνόταν. Λόγω των ταραχών που προκλήθηκαν οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν 700 Τούρκους στρατιωτικούς και 2000 πολίτες. Πολλοί ένοπλοι κατέφυγαν έξω από την πόλη όπου αποτέλεσαν μια επικίνδυνη ζώνη. Οι αντάρτικες ομάδες με τη γενικευμένη δράση τους στη Μ. Ασία δημιούργησαν την πεποίθηση πως μόνο με επέκταση της στρατιωτικής ζώνης ελέγχου θα δινόταν λύση. Αυτό επεδίωξε και η ελληνική κυβέρνηση.
Ως ύπατος αρμοστής της περιοχής ορίστηκε από την ελληνική κυβέρνηση ο Αριστείδης Στεργιάδης, του οποίου ο αυταρχικός χαρακτήρας τον έφερε αντιμέτωπο με Έλληνες και Βρετανούς, ανεξάρτητα από το έργο της αρμοστείας που ήταν σημαντικό για την ανακούφιση του ντόπιου πληθυσμού (ανεξάρτητα από την εθνικότητα).
Μετά την αποτυχία του Βενιζέλου στις εκλογές της 1ης Νοεμβρ. 1920 ο Μητροπολίτης Σμύρνης του στέλνει την εξής επιστολή:
Επιστολή του Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομου Καλαφάτη προς τον αυτοεξόριστο στο Παρίσι Ελ. Βενιζέλο
Η γνώμη εκπροσώπου της βασιλικής οικογένειας για το λαό της Σμύρνης: Ο πρίγκιπας Ανδρέας, αδελφός του βασιλιά Κωνσταντίνου, γράφει σε επιστολή του προς τον Ιωάννη Μεταξά: "Απαίσιοι πραγµατικώς είναι οι εδώ Έλληνες, εκτός ελαχίστων. Επικρατεί Βενιζελισµός ογκώδης και κατά την 15ην Δεκεµβρίου [σηµ.: εορτή του Αγίου Ελευθερίου] είχον κλείσει σχεδόν όλα τα καταστήµατα. Θα ήξιζε πράγµατι να παραδώσωµεν την Σµύρνην εις τον Κεµάλ δια να τους πετσοκόψει όλους αυτούς τους αχρείους, οι οποίοι φέρονται ούτω κατόπιν του φοβερού αίµατος όπερ εχύσαµεν εδώ."
Η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα
Ο μικρασιατικός πόλεμος H καταστροφή της Σμύρνης οι πρόσφυγες Μετά τον πόλεμο Η δίκη των έξι
1930: Σύμφωνο φιλίας Ελλάδας -Τουρκίας
επιστροφή: Μαθήματα Ιστορίας
Χαλούλος Παναγιώτης
Μάιος, 2017