Σχηματισμός της Γης

Δημιουργία – σχηματισμός της Γης
Είναι παραδεκτό ότι η Γη και ο δορυφόρος της, η Σελήνη, σχηματίστηκαν ταυτόχρονα με το ηλιακό σύστημα, σύμφωνα με μια διαδι- κασία που αναφέρουν οι σύγχρονες κοσμογονικές θεωρίες. Έτσι η Γη δημιουργήθηκε στο κέντρο μιας αεριώδους μάζας, που συμπυκνώθηκε κάτω από τις συνδυασμένες ή διαδοχικές επιδράσεις τών διάφορων μηχανικών ή ενεργειακών διαδικασιών: βαρύτητα, πυρηνικές αντιδρά- σεις, φυγόκεντρος δύναμη, μαγνητο-υδροδυναμικά φαινόμενα κλπ.
Τίθεται όμως το ερώτημα αν η Σελήνη αποχωρίστηκε από μια Γη ήδη σχηματισμένη (υπόθεση που ήδη εγκαταλείπεται) ή αν το σύστημα Γη Σελήνη σχηματίστηκε με τη δέσμευση της δεύτερης από τη γήινη βαρύτητα. Πώς εξηγείται ο αρχικός σχηματισμός του γήινου μαγνητικού πεδίου; Τελικά πώς πραγματοποιήθηκε η ψύξη της αρχικής γήινης ύλης και στη συνέχεια, αυτής της ίδιας της γήινης σφαίρας;
Καταβάλλονται προσπάθειες να δοθούν σ? αυτές τις ερωτήσεις απαντήσεις που να συμβιβάζουν τις γενικές κοσμογονικές θεωρίες με τις υπάρχουσες ενδείξεις που προκύπτουν από άμεσες παρατηρήσεις (γεωλογικές ή γεωφυσικές) στη Γη ή τη Σελήνη.
Δυο είναι οι κυριότερες θεωρίες για τον σχηματισμό τής Γης, οι οποίες είναι εντελώς αντίθετες μεταξύ τους:
Η Γη έφτασε στις τωρινές της διαστάσεις επιφάνειας και όγκου είτε με μια διεργασία συστολής είτε, αντίθετα, με μια διεργασία διαστολής.
Για πολύ καιρό υποστηριζόταν η υπόθεση της συστολής, με το σχηματισμό τού φλοιού και του ανάγλυφού του, με τις αντίστοιχες πτυχώσεις. Σήμερα όμως η υπόθεση της διαστολής φαίνεται περισσότερο πιθανή, παρά τις παράδοξες απόψεις της. Οι λόγοι που οδήγησαν σ? αυτή την επιλογή είναι, αφενός, ο ακριβέστερος υπολογισμός της τάξης μεγέθους της ηλικίας της Γης και, αφετέρου, η επίδραση της διαδικασίας απελευθέρωσης της ραδιενέργειας.
Στην πραγματικότητα, αν η Γη είχε υποστεί μία και μόνη διαδικασία ψύξης από το εξωτερικό προς το εσωτερικό, με συστολή και αντίστοιχο σχηματισμό του φλοιού, θα χρειαζόταν μόνο σαράντα εκατομμύρια χρόνια για να φτάσει στην τωρινή της κατάσταση.
Αλλά η υπόθεση αυτή αντιτίθεται στο σύνολο των γεωλογικών δεδομένων  (απολιθώματα ηλικίας εκατοντάδων εκατομμυρίων χρόνων, που υπολογίζεται σήμερα με ακρίβεια). Παραδεχόμαστε, αντίθετα, ότι η πραγματική ηλικία τής Γης και του ηλιακού συστήματος είναι της τάξης τών 4,6  δισεκατομμυρίων ετών.