Ειδικός, Οδηγός, Δάσκαλος, Ηγέτης;

Η αλληλεπίδραση που επιτυγχάνεται ανάμεσα στον δάσκαλο και τους μαθητές έχει παραδοσιακά χαρακτηριστεί ως ένα προνομιακό είδος αλληλεπίδρασης. Στην παραδοσιακή τάξη, ο δάσκαλος αποκτά κεντρικό ρόλο μιλώντας σε μια ομάδα μαθητών και έτσι παρατηρούνται διάφορα είδη αλληλεπίδρασης μεταξύ των δασκάλων και των μαθητών. Η αλληλεπίδραση ανάμεσα στον μαθητή και τον δάσκαλο μπορεί να ποικίλλει από το να παρουσιάζει ο δάσκαλος πληροφορίες σε πολλούς μαθητές, μέχρι να αλληλεπιδρά με έναν συγκεκριμένο μαθητή πάνω σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Αυτά τα είδη αλληλεπίδρασης περιλαμβάνουν οργανωτικές, διαχειριστικές ή λογιστικές αλληλεπιδράσεις, στις οποίες ο δάσκαλος δίνει πληροφορίες στους μαθητές για χρονολογίες ή ημερομηνίες, ή οδηγίες για να εκτελέσουν μια δραστηριότητα ή αιτήματα για εκτέλεση κάποιου έργου. Υπάρχουν όμως και κοινωνικές επιδράσεις που σκοπός τους είναι η προώθηση της αίσθησης της ομάδας και της συνεργατικής μαθησιακής ατμόσφαιρας.

 

Ποιες είναι οι συνέπειες για τον ρόλο του δασκάλου σε αυτό το είδος μάθησης; Είναι διαφορετικός από τον ρόλο που είχε στην παραδοσιακή τάξη;

 

Ζούμε σε έναν κόσμο που συνεχώς ανα-διαμορφώνεται από τα νέα επιστημονικά επιτεύγματα και τη ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη. Σε αυτές τις αλλαγές, πρωταγωνιστές αναδεικνύονται οι τομείς των επικοινωνιών και της επιστήμης της τεχνολογίας. Όμως οι εκπαιδευτές σε αυτούς τους τομείς αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις. Ο ρόλος του εκπαιδευτή σε ένα διαδικτυακό εκπαιδευτικό πλαίσιο προϋποθέτει μια σειρά αλλαγών.
Σε ένα διαδικτυακό περιβάλλον ο εκπαιδευτής είναι περισσότερο ο συντονιστής, αυτός που διευκολύνει τη μάθηση και αυτός που ενισχύει την κατανόηση του περιεχομένου του μαθήματος και αποσαφηνίζει τα δύσκολα σημεία. Στην πραγματικότητα ο δάσκαλος δεν αποτελεί πια το κεντρικό στοιχείο της μαθησιακής εμπειρίας. Ο δάσκαλος είναι περισσότερο καθοδηγητής παρά ηγέτης. Έτσι χρειάζεται να αναπτύξει δεξιότητες αλληλεπίδρασης και πάνω από όλα θα πρέπει να μπορεί να «ακούει». Σε αυτό το είδος αλληλεπίδρασης, ο εκπαιδευτής είναι υπεύθυνος να διατηρεί και να διεγείρει το ενδιαφέρον του μαθητή στο θέμα, να δίνει κίνητρα στον μαθητή για να μαθαίνει, να αξιολογεί την πρόοδο του μαθητή και, τέλος, να του παρέχει υποστήριξη και ενθάρρυνση (Moore, 1989).