Η Μορμολύκη, η λύκαινα Μορμώ, ήταν και αυτή φόβητρο για τα παιδιά, όπως η Μορμώ, η Ακκώ, η Αλφιτώ, η Καρκώ και η Λάμια. Θεωρούνταν τροφός του Αχέροντα, του θεού ποταμού του κάτω κόσμου. Επομένως, και η Μομολύκη ήταν σε σχέση με τον κόσμο των νεκρών και των φαντασμάτων. Μορμολυκεῖον ή Μορμολύκειον ονομαζόταν και τα προσωπεία που φτιάχνονταν εἰς φόβησιν τῶν παίδων και που έχουν τη μορφή της Μορμολύκης. Από το όνομά της, σύμφωνα με τον Ησύχιο (Μομβρώ και Μομμώ), αποκλήθηκαν μορμολύκεια τα προσωπεία των τραγωδών. (Πρβ. Αίσωπος 27 [Ἀλώπηξ πρὸς Μορμολύκειον])

Σχετικά λήμματα

ΑΚΚΩ, ΑΛΦΙΤΩ, ΓΕΛΩ, ΚΑΡΚΩ, ΛΑΜΙΑ, ΜΟΡΜΩ, ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ