ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Δεν υπάρχει 100% αδιάτρητο αλεξίσφαιρο γιλέκο. Για παράδειγμα, ένα διατρητικό βλήμα από ένα στρατιωτικό τουφέκι διαμετρήματος 7,62 χιλιοστών μπορεί από κοντινή απόσταση να διαπεράσει «βαμμένο» ατσάλι πάχους αρκετών εκατοστών ? οπότε, απέναντι σε ένα τέτοιο όπλο το αλεξίσφαιρο γιλέκο είναι εντελώς άχρηστο.

Αντίθετα, ένα ελαφρύ αλεξίσφαιρο γιλέκο μπορεί να σώσει τη ζωή του κατόχου του, αν τον πυροβολήσουν με κυνηγετικό όπλο ή με ένα κοινό πιστόλι. Ένα βαρύτερο αλεξίσφαιρο γιλέκο μπορεί να συγκρατήσει ένα βλήμα τουφεκιού και θραύσματα χειροβομβίδας.

Τα σύγχρονα αλεξίσφαιρα γιλέκα πρωτοεμφανίστηκαν τη δεκαετία του 1960. Σε αντίθεση με τη λογική της μεσαιωνικής πανοπλίας, το βλήμα δεν αναπηδά στην επιφάνεια του γιλέκου, αλλά σφηνώνεται στα πολλά εσωτερικά στρώματα ενός πυκνού πλέγματος. Το πλέγμα αυτό είναι έτσι κατασκευασμένο, ώστε η ενέργεια του βλήματος να διαχέεται σε μια μεγαλύτερη επιφάνεια, για να αποφεύγονται οι βλάβες στο σημείο πρόσκρουσης. Το πιο διαδεδομένο υλικό είναι πλέον το κέβλαρ, το οποίο έχει την ελαστικότητα του βαμβακιού αλλά και πενταπλάσια αντοχή από το ατσάλι.

Τον τελευταίο καιρό χρησιμοποιείται και το «βιοατσάλι» (biosteel). Πρόκειται για ένα είδος τεχνητού ιστού αράχνης, και είναι 4 φορές πιο ανθεκτικό από το κέβλαρ. Παλιότερα είχαν γίνει πειράματα με αλυσιδωτές θωρακίσεις διαφόρων ειδών, από κεραμικά υλικά ή μέταλλα. Αυτές αποδείχτηκαν πολύ αποτελεσματικές, αλλά περιόριζαν πολύ την κινητικότητα του χρήστη.