ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Αρκετές έρευνες έχουν υποστηρίξει ότι υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στο ύψος ενός ατόμου και το... εισόδημά του ή το ρόλο που παίζει μέσα σε μια σχέση ενός ζευγαριού. Πόσο όμως μπορεί να επηρεάζει το ύψος ενός ανθρώπου τη συναισθηματική κατάσταση του μυαλού του; Μία πρόσφατη έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης μελέτησε πώς αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους οι... όχι και τόσο προικισμένοι από τη φύση (σε ό,τι έχει να κάνει με το ύψος) άνθρωποι. Με τη βοήθεια avatars, οι ερευνητές έβαλαν τους συμμετέχοντες στο πείραμα να βιώσουν μια εικονική εμπειρία, κατά την οποία βρίσκονταν μέσα σε ένα βαγόνι του μετρό μαζί με άλλους ανθρώπους... όντας μερικά εκατοστά πιο κοντοί από το πραγματικό τους ύψος.

Οι εθελοντές ήταν σε θέση να κινούνται και να αλληλεπιδρούν με τους υπόλοιπους εικονικούς επιβάτες, για παράδειγμα ανταλλάσσοντας βλέμματα ή στρέφοντας αλλού τα μάτια τους. Κάθε εικονικό ταξίδι διαρκούσε περίπου έξι λεπτά, ενώ σε μία από τις διαδρομές, το «πρόσωπο» κόνταινε κατά 25 εκατοστά. Σύμφωνα με τον κλινικό ψυχολόγο και επικεφαλής της μελέτης Dr Daniel Freeman, οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι σε αυτή τη διαδρομή ένιωθαν πιο ευάλωτοι, ανέπτυξαν αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό τους και είχαν μεγαλύτερη αίσθηση... παράνοιας. «Δεν συνέτρεχε κανένας λόγος για να νιώσει κανείς έλλειψη εμπιστοσύνης. Κι όμως, όταν οι συμμετέχοντες αντίκρισαν τον κόσμο γύρω τους... από πιο χαμηλά, πίστευαν ότι οι άνθρωποι ήταν πιο εχθρικοί απέναντί τους ή ότι προσπαθούσαν να τους απομονώσουν» ανέφερε ο καθηγητής, σύμφωνα με δημοσίευμα του National Geographic.

Η ολιστική αντιμετώπιση μειώνει τον χρόνιο πόνο!

Πόσο εύκολη είναι η αντιμετώπιση του πόνου όταν τα φάρμακα δεν είναι αρκετά; Σύμφωνα με βιβλίο που κυκλοφορεί στο εξωτερικό και έχει θέμα τον χρόνιο πόνο και τη φλεγμονή, παράγοντες όπως η άσκηση, η διατροφή, ο καλός ύπνος και η εσωτερική ηρεμία παίζουν τεράστιο ρόλο στην ανάρρωση και την αντιμετώπιση του πόνου, αρκεί βεβαίως να υπάρχει και ένας γιατρός με τον οποίο ο ασθενής να μπορεί να επικοινωνήσει ουσιαστικά.

Το βιβλίο λέγεται «Secrets to a Pain Free Life» («Μυστικά για μια ζωή χωρίς πόνο») και έχει γραφτεί από τον δρ Reza Ghorbani από την Ουάσινγκτον, ο οποίος ειδικεύεται σε θέματα χρόνιου πόνου και φλεγμονής.

Όπως εξηγεί, υπάρχουν πολλές θεραπείες που παρέχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα όταν χρησιμοποιούνται συμπληρωματικά με εκείνες της κλασικής ιατρικής και ενισχύουν σημαντικά τον οργανισμό όταν οι συνήθεις μέθοδοι δεν είναι αρκετές.

Επίσης, ο δρ Ghorbani τονίζει ότι η ανάρρωση και η πλήρης αποκατάσταση εξαρτάται από το σύνολο των συνηθειών που έχει κανείς στην καθημερινότητά του και όχι μόνο από το αν παίρνει τα φάρμακά του ή αν χρησιμοποιεί βότανα, βελονισμό κτλ.

Μακροπρόθεσμα οφέλη φαίνεται πως έχει η συχνή ομιλία των γονιών στα παιδιά τους όπως επίσης και η σύντομη αλλά συχνή ανάγνωση παραμυθιών, υποστηρίζουν αμερικανοί επιστήμονες.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, στην Καλιφόρνια, αναφέρουν ότι, πέραν της συχνής ομιλίας, η 10λεπτη ανάγνωση μιας ιστοριούλας πριν από τον ύπνο, θα μπορούσε να ενισχύσει τις μαθησιακές ικανότητες των παιδιών, οδηγώντας σε καλύτερους βαθμούς στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο και μακροπρόθεσμα σε μια καλή θέση εργασίας και σε έναν ευτυχισμένο γάμο.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η παρακολούθηση τηλεόρασης δεν προσφέρει κάτι στα μικρά παιδιά, ως προς την καλλιέργεια και την κατανόηση της γλώσσας. Αντίθετα, τα βιβλία χάρη στην πλούσια γλώσσα που περιέχουν φαίνεται να εξάπτουν την φαντασία των παιδιών, ενώ παράλληλα ενεργοποιούν τη μνήμη τους με τρόπο ώστε να είναι σε θέση να ακολουθούν την πλοκή της ιστορίας.

«Η επίδραση της ομιλίας στα μικρά παιδιά είναι τόσο σημαντική που θα πρέπει να θεωρείται ισάξια με εκείνη της διατροφής» αναφέρει χαρακτηριστικά η ψυχολόγος δρ Αν Φέρναλντ.

«Οι γονείς που επιθυμούν λοιπόν το παιδί τους να πάει καλά στο σχολείο, καλά θα κάνουν να του μιλάνε πολύ όταν είναι μικρό. Η ευθύνη μας απέναντι στο παιδί μας είναι να το ταΐζουμε και να φροντίζουμε να είναι καθαρό και ασφαλές. Νομίζω ότι πλέον υπάρχουν αρκετές επιστημονικές αποδείξεις που υποδεικνύουν ότι στη λίστα θα πρέπει να προστεθεί ακόμα κάτι: η εκμάθηση από τη βρεφική ηλικία. Πολύ προτού το παιδί αρχίσει να μιλάει, "ρουφάει" πληροφορίες σχετικές με τη γλώσσα» τονίζει η ειδικός.