ΑΤΕΛήΣ ΟΣΤΕΟΓέΝΕΣΗ

Όταν σε όλο τον κόσμο ένα φάρμακο προσδιορίζεται από την φαρμακευτική ουσία κι όχι από την εμπορική ονομασία...

Όταν η ηλεκτρονική παραγγελία είναι ο μόνος τρόπος χορήγησης ενός φαρμάκου ...

Όταν μιλάμε για σπάνια πάθηση όπου φεύγεις από όλες τις νόρμες...

Όταν έχεις ξοδέψει ώρες για να διευκολύνεις τον αρμόδιο γιατρό να εισάγει στο νέο σύστημα τον ασθενή αλλά και τον ίδιο τον γιατρό ώστε να αιτηθεί το φάρμακο... Όταν και συ ο ίδιος κόντεψες να παρατήσεις με τόσο πολύπλοκη την πρώτη εγγραφή...

Όταν τελικά σου τηλεφωνούν ότι δεν είναι διαθέσιμο το φάρμακο με την συγκεκριμένη ονομασία...

Τι νιώθεις; Τι κάνεις;

Σε μια υπέροχη ζεστή και ρηχή θάλασσα στη σκάλα Ποταμιάς στην ανατολική Θάσο, περιοχή που επιλέγουμε ..φανατικά τα τελευταία χρόνια! Είτε ήρεμη είτε με κύματα μας προσφέρει ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού.

Αγριολούλουδα από τον άντρα μου, καρτούλα από τον Λευτέρη και φιλιά από τον Χρήστο, τι άλλο να θέλω!

Ανάσταση στο παρεκκλήσι του νοσοκομείου Βέροιας μιας και ο μπαμπάς είχε εφημερία τέτοια μέρα. Βόλεψε πολύ βέβαια γιατί κάναμε ανάσταση στις 10.30 και έτσι δε νυστάξαμε! Είπαμε το Χριστός Ανέστη, τσουγκρίσαμε τα αυγά και γυρίσαμε με το Άγιο Φως σπίτι. Από το σπίτι είδαμε και την Ανάσταση στο Άγιο Αντώνιο. Κρίμα όμως που τα πυροτεχνήματα φέτος απλά δεν έσκασαν! Δεν πειράζει, του χρόνου!