Εκκλησάκια

Άγιος Ανδρέας

Ο Άγιος Άνδρέας

Με τον όρο Άγιο Ανδρέα ( Αη Αντιργιά όπως λέγεται στην τοπική διάλεκτο) εννούμε μια ευρύτερη περιοχή που αρχινάει απο τον κάβο και φτάνει ώς την "κουφκή" και βόρεια ως τουν "πυργούδ". Επίκεντρο όμως είναι το εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα που στέκεται αγέρωχα απεναντι απο τη θάλασσα και δίπλα στην μικρή λιμνούλα που έχει γίνει σχεδόν λιμνοθάλασσα αλλά τεχνητή.Είναι ορόσημο στην περιοχή τόσο γα τους ψαράδες όσο και γα τους βοσκούς. Οι ψαράδες όταν περνούν απο μπροστά του για να πάνε για δουλειά ή να επιστρέψουν στο λιμάνι στέκονται όρθιοι με σεβασμό και κάνουν τον σταυρό τους να τους έχει πάντα καλά. Οι δε  βοσκοί χρησιμοποιούσαν το σπιτάκι δίπλα στο εκκλησάκι σαν χώρο αποθηκευτικό για τα εργαλεία τους και για ζωοοτροφές.

ANDREAS

Δεξιά του υπάρχει η μικρή λιμνούλα που έχει ενωθει με την θάλασσα και χρησιμοποιείται σαν ιχθυοτροφείο για τσιπούρες και κέφαλους αν και είναι πολύ ρηχή και παγώνει τον χειμώνα. Στη βόρεια πλευρά της προς τα Μαύρα Βράχια έχει καλάμια και πηγές γλυκού νερού όπου ζουν και βατράχια.Πριν ενωθεί με την θάλασσα υπήρχαν δυο είδη που ζούσαν μέσα. Ένα είδος γαρίδας μικρής και ένα είδος κοκοβιού. Και τα δυο τα χρησιμοποιούσαμε για δόλωμα αφού τα πιαναμε πολύ εύκολα ειδικά στη δεκαετία του 60. Ανοίγαμε ένα μικρό αυλάκι και αυτά μπαίνανε μεσα. Μετα κλεινμε το στόμιο με "αστιβιές" και τα πιάναμε με την ησυχία μας.Εκεί μέσα μαθαίναμε και κολύμπι οταν ήμασταν περίπου 4-5 ετών. Πιο βόρεια είχε δυο συκές κάτω απο τις οποίες υπήρχε μαντρί όπου ήταν τα πρόβατα  κάποιων βοσκών. Στη Νότια πλευρά του είναι τα Άσπρα Βράχια ή Ασπρόπετρες (Ασποοοπετεεες) που είναι ιδανικός τόπος για ερασιτεχνικό ψάρεμα.Είχε πλήθος απο αθερίνες που τις χτυπούσαμε με πέτρες ή ψιλό χαλίκι και τις κάναμε δόλωμα για να πιάσουμε ζαργάνες τσιπουρες σπάρους πέρκες κακαρέλους σαργούς σκαθάρια λαβράκια γοφάρια και τους περίφημους γύλους που είναι πολυποίκοιλοι στην περιοχή.Μάλιστα δε οι γύλοι και οι πέρκες είναι ιδιαίτερα φιλικοί.Στις τρύπες μέσα στα βράχια ζουν σαλιάρες και κοκοβιούς ενω πάνω στα βράχια είναι κολημένες πεταλίδες τεραστιες.Τις βγάζουμε με ένα μαχαιράκι και τις χρησιμοποιούμε για δόλωμα. Κάποιοι,τουριστες τις τρώνε και μάλιστα λενε πως είναι εκλεκτός μεζές.Στη Σαμοθράκη πάντως δε τις τρώει κανείς από όσο ξέρω.Ευθεία στο πέλαγος είναι ένας από τους πιο διάσημους ψαρότοπους της Σαμοθράκης η Σκάλα. Εδώ παλιά ερχόντουσαν ακόμα και σφουγγαράδικα να βγάλουν τα περίφημα σφουγγάρια της Σαμοθράκης. Με χοντρά  παραγάδια βγαζουν συναγρίδες φαγκριά ροφούς και στήρες και περιστασιακά βλάχους κυνηγους και μαγιάτικα. Με το τσαπαρί με φτερό βγάζει κανεις σαφριδια μπαλάδες γόπες χάνους ακόμα και μελανούρια.Είναι μια περιοχή που την προτιμούν οι περίφημες τούνες της Σαμοθράκης. Ανοιχτά στον Άγιο Ανδρέα περνάει βουνό ολόκληρο που ξεκινάει  από το Λιμνίδι και προχωρεί στη Σκάλα. Είναι σπουδαίος ψαρότοπος και καθαρός αφού ούτε η τράτα μπορεί να τραβήξει λόγω της ξέρας.Είναι όμως πάνω στο μάτι όταν έχει μπουρίνι και θέλει πολύ προσοχή αλλιώς η βάρκα αναποδογυρίζει στο άψε  σβήσε. Εχουν συμβεί πολλά ατυχήματα και μάλιστα  αρκετά πρόσφατα με ψαρόβαρκες συνήθως πλαστικές με εξωλέμβιες μηχανές που δυσκολεύονται πάνω στα μπουρίνια. Οι παλιοί καπεταναίοι πάντα λέγανε:' Ζεις χουυνίσ μηχανή καθστή μη του γαζ" που σημαίνει ζήσεις χρονίσεις μηχανή μέσα στη βάρκα που να καίει πετρέλαιο

Προσθήκη νέου σχολίου


Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση