ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Σαν παραμυθάκι
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Γονική Κατηγορία: ΙΣΤΟΡΙΑ
- Κατηγορία: Ιστορίες ψαράδων
- Δημοσιεύθηκε : Σάββατο, 30 Μάιος 2015 20:57
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 1037
Πραγματική ιστορία
Ιούλιος του 196.... Πρωΐ - πρωΐ στη παραλία της Καμαριώτισσας παρατηρείται κινητικότητα Ένας ψαράς συνοδευόμενος απο ένα παιδάκι 6 ετών προχωράει προς το τρεχαντήρι του που είναι τραβηγμένο στην στεριά πάνω στα φαλάγγια του και δεμένο με το σκοινί του παλάγγου Στον ώμο του έχει ένα πάνινο δισάκι τον (ντουυυυβά) όπου έχει μέσα 4 ντομάτες σχεδόν πράσινες λίγο άσπρο ψωμί μερικές ελιές και ένα μικρό κομμάτι χαλβά Ο μικρός κρατάει ένα πλαστικό παγούρι γεμάτο με νερό απο την Τουρκόβρυσα (Τουρκόβυυυυσα) Σταματάνε μπροστα στην πλώρη του τρεχαντηριού που στη μάσκα του ξεχωρίζει το όνομά του: Αγιος Νικόλαος Λ.Σ 45
στην μάσκα του όμως ήτανε γραμμένο με λατινικούς χαραχτήρες AG.NIKOLAOS L.S 45 Ο ψαράς αφού έβαλε την "κμπάνια" του μέσα στο αμπάρι λύνει απο το τρεχαντήρι το παλάγγο και λέει στον μικρό που περιμένει υπομονετικά εντολές:-Βάλε τον πήρο ( Είναι ο φελός που κλείνει την τρύπα που εχει στην τρόπιδα το σκάφος) Ο μικρός παίρνει τον φελλό τον τυλιγει με ένα πανάκι σκύβει στο πίσω μέρος του σκάφους βάζει με επιμέλεια τον πήρο και τον κτυπάει ελαφρά με μιά πετρα να σφηνώνει για να μην υπάρχει κίνδυνος να βγει και να βουλιάξει το καΐκι Ο ψαράς αφού έλυσε το σχοινί αφήνει το σκάφος να κυλησει πάνω στα φαλάγγια και να πέσει απαλά στη θάλασσα δημιουργόντας πλαφασμό . Είναι σαν να έλεγε : Καιρός ήτανε να πέσω στη θάλασσα. Η στεριά με σκοτώνει Το τρεχαντήρι σε χρώμα γκρι επαιζε παιχνιδιάρικο ανυπόμονα και περίμενε να παλέψει με τα κύματα του βοριά. Δεν υπάρχει πιο όμορφο θέαμα απο ένα τρεχαντήρι να πολεμά το πυκνοθαλάσσι του Βοριά Αφού μαζέυουν το παλάγγο για καλό και για κακό βάζουν μέσα και τα φαλάγγια. Ποιος ξέρει? Ισως χρειαστεί να τραβήξουν το σκαφος έξω αν πιάσει μεγάλη φουρτουνα. Μπαινουν και οι δυο μέσα και ο μικρός βάζει τα κουπιά να σπρωξει το σκαφος προς η μπουκα του λιμανιού ενω ο καπετάνιος ετοιμάζει την μηχανή Πρέπει πρωτα να ζεσταθεί με τον φλόγιστρο και μετά να της δώσει κίνηση ώστε να πάρει μπροστά Πρόκειται για μηχανή Ελληνικής κατασκευής "Αξελού) 5 ΗΡ Μικρή για ένα τόσο μεγάλο σκάφος Του έδινε πολύ ώθηση και ταχύτητα δεν μπορούσε όμως να το πατήσει κάτω και στις φουρτούνες "ξεπροπέλιαζε" έβγαινε η προπέλα του έξω και μπαλάριζε η μηχανή Για να έχει σταθερή πορεία στις μεγαλες φουρτούνες του βάζανε μερικές πέτρες στη πρύμνη του για να πιανει η προπέλα Οι μηχανές αυτές αν έπαιρναν μπροστά δεν εσβηναν εύκολα. Όμως μαζέυαν πολύ άνθρακα στην πυρόφουσκα και έπρεπε κάθε 5-6 φορες να τη καθαρίζει καποιος αλλιώς κινδύνευε να μείνει απο μηχανή και ειδικά πάνω σε μπουρίνια. επίσης δεν είχε ρελαντί Όλα αυτά θα μας χρειαστούν παρακάτω Στη προκειμενη περίπτωση ο μικρός επαιζε και τον ρόλο της μίζας αφού έδινε κίνηση στο βολάν με το πόδι Το βολάν ήταν στο αμπάρι έπρεπε να βγάλει ένα πήρο έξω και να τον πατήσει αριστερά ώστε η μηχανή να κινηθεί ασκώντας πίεση στον κύλινδροΠολλές φορές όμως δεν προλαβαινε να τραβήξει το πόδι και η μηχανή τον σήκωνε ψηλά. είχε μάθει όμως ένα κόλπο. Κρατούσε το σπιράγιο σφιχτά οπότε τον πετούσε ψηλά αλλα έπεφτε πολύ ομαλά και άρα δεν κινδύνευε το ίδιο και τώρα Αφού ανοιχτηκε αρκετά απο την παραλία βγάζει τα κουπιά και τα τακτοποιεί στην κουπαστή περιμένοντας να ακούσει τον φλόγιστρο να σβήνει Και πραγματικά σε λίγο ακούει την πολύ ευχάριστη εντολή:- Μπροοός Πιάνει τον πηρο και τον κτυπάει με όλη του τη δυναμη Η μονοκύλινδρη μηχανή αρχίζει και στρέφει μια αριστερά και μια δεξιά. Κάποια στιγμή αποφασίζει και γυρναει δεξιά. Ο μικρός κλέινει το αμπάρι προσεκτικά και παει πίσω στο δοιάκι για να πιάνει και η προπέλα Η μηχανή είχε μονο δυο επιλογές Μπρός και κράτει Δεν ειχε ανάποδα αν και είχαν βρεί τρόπο να κάνουν ανάποδα. Την αφηνες να σβήνει και λίγο πριν σβησει άφηνες τα πετρέλαια Αν ήσουνα τυχερός έπαιρνε ανάποδες στροφές Αξίζει να σημειωθεί πως η μηχανη ούτε κάρτερ είχε και ο μικρός εκτός των άλλων ήτανε και λαδάς. Έριχνε με το λαδικό στα κινητά της μέρη αλλά καμιά φορά έρριχνε παραπάνω οπότε πεταγότανε το λάδι έξω Η μηχανή του σκάφους Δεν βρήκα αυθεντική φωτογραφία και δανείστηκα αυτό το βιντεάκι που δείχνει την πραγματική μηχανή αν και είναι σε πηγάδι και όχι σε καΐκι Η λειτουρία της είναι ίδιαΣήμερα όμως όλα φαινότανε καλά Βγήκε απο το λιμάνι και έστρεψε Βόρεια : Προορισμός ο Φονιάς. Άρχισε λοιπόν το σκάφος να παλεύει πάνω στα κύματα χτυπώντας και σκίζοντας τη θάλασσα Δίπλα του πεταγότανε άσπρος αφρός Η κατασκευή στο τρεχαντηρι είναι τέτοια που δεν το επιτρέπει να μπει μέσα η θάλασσα αλλα την πετάει από τα πλάγια τα "λαγγόνια του" Μετά από σχεδόν τρεις ώρες άρχισε να ξεχωρίζει ο περίφημος πύργος του Φονιά
Τι δουλειά είχε όμως το καΐκι στον Φονια? Κάνει αργά τη μηχανή και μπαίνει μέσα στο ποταμάκι προχωράει μερικά μετρα και σβηνει τη μηχανή. Ο μικρός αναρωτιέται: -Μα μέσα στο ποτάμι θα ψαρέψουμε? Μέσα είχε μόνο κεφάλια και μουρμούρια και αυτά μικρά και που και που κανένα σπάρο και κανάνε γύλο. Αφού δένουν το καΐκι στη λυγαριά κατεβαίνουν και οι δυο με ενα σακί και ένα μαχαιράκι Στην εκβολή του ποταμιού είχε τεράστιες πεταλίδες Έπρεπε να βγάλουν καμιά 400 να δολώσουνε δυο παραγάδια αλλά δεν θα έρριχναν εδω. Τώρα όλα ειναι σαφή. Στην αρχή φαινότανε ευχάριστη η δουλειά μετά απο λίγο όμως ήτανε βάσανο Τελικά μαζέψανε τις πεταλίδες . -Θα τις βάλουμε μέσα στο νερό με το σακί να μείνουν ζωντανές είπε ο καπετάνιος όπως και έγινε.Αλλά είχε πια μεσημεριάσει -Κάτσε να φαμε εδω στον ισκιο και να ξαπλωσουμε λίγο για ξεκούραση είπε Κάθισαν στο πλατάνι και έφαγαν από μια ντομάτα λίγες ελιές και ψωμί και ήπιαν νερό απο το ποταμάκι Πόσο δροσερό και νόστιμο που ητανε.. Ο καπετάνιος άναψε τσιγάρο αλλά ο μικρός περίεργος όπως ήτανε,αποφασισε να εξερευνήσει το μέρος Να δει τον πύργο απο κοντά να απολαύσει την φύση. Προχώρησε λοιπόν προς τον πύργο κρατώντας μια βέργα απο λυγαριά να χτυπαει τις φτέρες μην βρεθεί κανένα φίδι Και οι φτέρες ήτανε πολύ πυκνές εξαιτίας του νερού και της σκιάς απο τα πλατάνια Ο πύργος στεκότανε αγέρωχα και είναι σαν φύλαγε το μέρος όπως και τότε που ήτανε στις δόξες του Γύρω του όμως είχε πολύ πυκνή βλάστηση απο φτέρες κυρίως που έκαναν την προσβαση σχεδόν αδύνατη . Πάνω στον πύργο καθόταν ένα κοράκι και αγνάντευε το πέλαγος Από εκεί πάνω μπορούσε να βλέπει τον γύρω χώρο για εχθρούς αλλά κυρίως για τροφή Και φυσικά θα είχε και την φωλιά του εκεί πάνω. Ποιος θα το ενοχλούσε?
Χαζέυοντας τον πυργο ξεχάστηκε οπότε κάποια στιγμή ακούει ενα υπόκωφο: Γαβ!!!!!! Το βάζει στα πόδια να προλάβει να φτάσει το καΐκι αλλα είναι δύσκολο το τρέξιμο πανω στα χαλίκια. Τρέχοντας γυρνάει πίσω και βλέπει ένα τεράστιο σκύλο να τον κυνηγάει Πέφτει μέσα στο νερό στο ποτάμι αλλά και ο σκύλος κανει το ιδιο με δυο απλωτες τον έφτασε Εμ το είπαμε από την αρχή δύσκολα γλυτώνει κανείς απο αυτό το θηρίο!!!
- Προηγούμενο
- Επόμενο >>
Σχόλια
Παραθέτοντας Σιάκα Ειρήνη:
Καλή ιδέα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μετα από κάθε νηνεμία έρχεται φουρτουνα.. Το έμαθες πολύ καλά από τότε που σε ειχα πλήρωμα στη βάρκα μας!!!!!!!!!!!!!!!
Ξέρω πως σου αρέσει πολύ το ψάρεμα
Τα σημάδια τα ήξερα λίγοι καπεταναίοι και τα μεταβίβαζαν στα παιδιά τους σαν κάτι πατροπαράδοτο μυστικο!!!!!
Είναι τα γνήσια Σαμοθρακίτικα όπως τα μιλούσαμε την δεκαετία του 60
Τροφοδοσία RSS για τα σχόλια αυτού του άρθρου.