Οπωροφόρα Δέντρα της Σαμοθράκης

Η Βυσσινιά

Η Βυσσινιά

Ένα  άλλο δέντρο  εκτός απο την πραγουστγιά, που είναι στενά συνδεδεμένο με τη Σαμοθράκη είναι η βυσσινιά Είναι δέντρο φυλλοβόλο με πράσινα φύλλα  πολύ όμορφα άνθη και κυρίως  πολύ νόστιμους καρπούς Πολλοι την μπερδεύουν με την κερασιά αν και τα φυτά δεν μοιάζουν μεταξύ τους όμως οι καρποί τους έχουν αρκετές ομοιότητες εμφανισιακά όχι όμως και γευστικά

vissina 2 564x227 

 Όταν είναι ανθισμένη θυμίζει πραγματικά νύφη Τα βύσσινα είναι ξυνόγλυκος καρπός και χρησιμοποιούνται πάρα πολύ στη ζαχαροπλαστική  Απο γλυκό του κουταλιού μέχρι διακοσμητικο Στηα Σαμοθράκη χρησιοποιείται και σαν φάρμακο κυρίως για το στομάχι  Στο νησί βυσσινιές υπάρχουν παντού αφού το δέντρο δεν έχει πολλές απαιτήσεις. Κυρίως όμως έχει στα Αλώνια στο Ξηροπόταμο στο Λάκωμα και στη Χώρα σντουν Αη Γιωρ Πολλοί μπερδεύουν το βύσσινο με το κεράσι Το βύσσινο τρώγεται και σκέτο αλλά κυρίως σαν γλυκό που παιζει και τον ρόλο της μαρμελάδας και γίνεται και βυσσινάδαΔηλαδή βαζουμε μία κουταλιά  της σούπας γλυκό μέσα σε ένα ποτήρι νερό το ανακτεύουμε καλά καλά και η βυσσινάδα μας είναι έτοιμη Συνταγή για γλυκό βύσσινοΓια 2 κιλά βύσσινα με τα κουκούτσια  1,5 κιλά ζάχαρη Λίγο χυμό λεμονιού Νερό Πλένουμε τα βύσσινα και αφαιρούμε τα κοτσάνια. Αφού τα ζυγίζουμε και υπολογίζουμε τη ζάχαρη 1:0.75Αφαιρούμε τα κουκούτσια  και βάζουμε τα βύσσινα σε κατσαρόλα μεγάλη σχεδόν διπλάσια από τον όγκο τους βάζουμε τη ζάχαρη και το νερό και τα βράζουμε σε μετρια φωτιά Σε 10 λεπτά η ζάχαρη αρχίζει να λιώνει  και βγάζει αφρούς  ανακατεύουμε με ξύλινο κουτάλι και χαμηλώνουμε η φωτιά, Βράζουμε για 55 λεπτά ανακατεύοντας . Ελέγχουμε το σιρόπι αν έδεσε: Ρίχνουμε μια σταγόνα στο νύχι μας. Αν διατηρήσει το σχήμα της είναι έτοιμο αν όχι συνεχίζουμε ως να δέσει. Ρίχνουμε το λεμόνι ( προαιρετικά) το ανακατεύουμε και το βγάζουμε από τη φωτιά. Μόλις κρυώσει το βάζουμε σε καθαρά βαζάκια και είναι έτοιμο. Αν μείνει σιρόπι το αποθηκεύουε για να φτιάχνουμε  βυσσινάδες . Το γλυκό βύσσινο χρησιμοποιείται πολύ και στα παγωτά σαν γαρνιτούρα ακόμη και σαν μαρμελάδα σε φέτες ψωμιού

:

ΒΥΣΣΙΝΟ ΛΙΚΕΡ

1  Πλένουμε τα βύσσινα    αφαιρούμε τα περισσότερα κοτσάνια  και το αφήνουμε να στραγγίξουν  στο σουρωτήρι περίπου 1-2 ώρες σε σκιερό μέρος
2  Bάζουμε τα βύσσινα  και τη ζάχαρη σε διαδοχικές και αλλεπάλληλες στρώσεις στο γυάλινο βάζο κλείνουμε καλά με το καπάκι και  αφήνουμε  το βάζο στον ήλιο για  για τρεις εβδομάδες ανακινώντας το μερικές φορές σε αυτό το διάστημα  χωρίς όμως να ανοίξουμε  το καπάκι και προσεκτικά
3 . Στη συνέχεια, προσθέτουμε  το κονιάκ και τα μπαχαρικά ανακατεύουμε πολύ καλά μέχρι να διαλυθεί τελείως η ζάχαρη και αφήνουμε  το βάζο για άλλες τρεις εβδομάδες  στον ήλιο ανακινώντας το απαλά 4-5 φορές
4 . Όταν το λικέρ είναι έτοιμο, κρατάμε μερικά βύσσινα με το κοτσάνι τους για το σερβίρισμα και σουρώνομε  το λικέρ, περνώντας το από ένα σουρωτήρι του τσαγιού, που έχετε ντύσει με βαμβάκι για πιο καλή διήθηση
5 . Όσο πιο δυνατό είναι το κονιάκ που θα χρησιμοποιήσετε, τόσο πιο δυνατό θα γίνει το λικέρ Πρόκειται για ηδύποτο που όμως έχει και θεραπευτικές ιδιότητες όπως για παράδειγμα σταματάει την αναγούλα και βοηθάει την πέψη καθώς και δίνει καλή διάθεση Συνήθως περιέχει μέσα γαρύφαλλο που το κάνει πιο μυρωδάτο και εύγευστο αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε το γαρύφαλλο είναι απαγορευμένο στην ομοιοπαθητική και χρειάζεται πολύ προσοχή στην κατανάλωσή του. Το ίδιο το λικέρ  είναι διάσημο ελληνικό ηδύποτο αλλά παρασκευάζεται για οικιακή χρήση  

Η έκφραση να λείπει το βύσσινο 

Η λαϊκη έκφραση γεννήθηκε γύρω στο 1900 και δηλώνει άρνηση προήρθε από ένα περιστατικό μεταξύ βουλευτή και ψηφοφόρου Ο ψηφοφόρος παρήγγειλε γλυκό βύσσινο να κεράσει τον βουλευτή για να του κάνει ένα ρουσφετάκι αλλά ο βουλευτής αποδείχθηκε πολύ ζόρικος και δεν φάνηκε διαθετιμένος να ενδώσει Αγανακτισμενος ο ψηφοφόρος είπε στον σερβιτόρο: "Να λείπει το βύσσινο" ή εναλλακτικά "Να μένει το βύσσινο" σαν να ήθελε να πει πως δεν θα μπω σε τζάμπα έξοδα αφού δεν πρόκειται να μου κανει το ρουσφετάκι μου

vissina1

Όπως είπαμε η βυσσινιά μοιάζει με νυφούλα στολισμένη  όταν είναι ανθισμένη. Συνήθως έχει πολλά και πυκνά άνθη που την ομορφαίνουν και φυσικά το κάθε δέντρο είναι φορτωμένο με καρπούς Στη Σαμοθράκη την δεκαετία του 50 υπήρχαν αρκετές εκτάσεις με βυσσινιές ακόμα και στη Καμαριώτισσα και μάλιστα γινότανε και εξαγωγή με καΐκια τα γνωστά τύπου "Πέραμα" Τα δε βύσσινα της Σαμοθράκης ήτανε διάσημα Σήμερα υπάρχουν μεμονομένα δέντρα σε όλο το νησί κυρίως όμως στο κέντρο  και στο νότιο μέρος του και τα βύσσινα  χρησιμοποιουνται κυρίως για οικιακή χρήση και το γλυκό βύσσινο είναι το πιο διαδεδομένο γλυκό κουταλιού στο νησί πάνω και απο το πραγούστ χωρίς να έχει και την νοστιμιά του . Το πραγουστ γλυκό δεν χορταίνεται τόσο για τη γέυση του όσο και το άρωμά του. Άλλωστε το φρούτο αυτό είναι και σήμα κατατεθέν για το νησί. Βύσσινα εμποτισμένα σε αλκοόλ όπως π΄χ κονιάκ δίνουν μια πιο όμορφη πινελιά στα  σπιτικά κεράσμα της Σαμοθράκης

Προσθήκη νέου σχολίου


Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση