Αρχαία ελληνική μυθολογία

ΜΟΥΣΕΣ

Μελπομένη





 

72 74 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 200 230 258

Μελπομένην δ᾽ ἀπὸ τῆς μελῳδίας, δι᾽ ἧς
τοὺς ἀκούοντας ψυχαγωγεῖσθαι
(Διόδωρος 4.7)

 

Η Μούσα της τραγωδίας, κόρη του Δία και της Μνημοσύνης. [1] Το όνομά της λέγεται πως προέρχεται από το ρήμα μέλπω, που σημαίνει εξυμνώ κάποιον με τραγούδια και χορούς. Παριστάνεται κρατώντας τραγικό προσωπείο ή ρόπαλο, στεφανωμένη με κισσό και φορώντας κοθόρνους. Αν και όλες οι Μούσες θεωρούνται παρθένες θεές, για τη Μελπομένη υπάρχει η παράδοση πως ήταν μητέρα των Σειρήνων από τον Αχελώο και ίσως του Μέλπου από τον αοιδό Λίνο ή από τον Λάρο. Σε άλλες εκδοχές μητέρα των Σειρήνων και του Μέλπου ήταν η Μούσα Τερψιχόρη.

Θεωρείται ως η Μούσα της τραγωδίας. Απεικονίζεται πλάι στον Διόνυσο, φορώντας τραγική μάσκα ή κρατώντας την στο ένα χέρι, ενώ στο άλλο κρατά σκήπτρο, ρόπαλο ή μαχαίρι. Ενίοτε παριστάνεται δαφνοστεφανωμένη.


[1] Για άλλες εκδοχές βλ. Μούσες.

 

Σχετικά λήμματα: Μούσες, Αοιδή, Ερατώ, Ευτέρπη, Θάλεια, Καλλιόπη, Κλειώ, Μελέτη, Μελπομένη, Μνήμη, Ουρανία, Πιμπληίς, Πολύμνια, Τερψιχόρη