Αρχείο | Μάρτιος 2018

Ο πίνακας «Λιομαζεμα » του Θεόφιλου

Ο δεύτερος πίνακας του Νοεμβρίου είναι το Λιομάζωμα του Θεόφιλου

που επέλεξε  το 6ο Νηπιαγωγείο Ζακύνθου.


Παρατηρούμε τον πίνακα, τα ρούχα που φορούσαν οι άνθρωποι, τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν για το μάζεμα των καρπών της ελιάς. Μετρήσαμε πόσες είναι οι γυναίκες, πόσοι οι άνδρες και πόσα τα παιδιά, πόσες γυναίκες φορούν μαντίλι και πόσα καλάθια υπάρχουν στον πίνακα. Εξηγήσαμε γιατί οι γυναίκες έχουν μαντίλια για να προστατεύονται από τον ήλιο.

Στη συνέχεια επιλέξαμε ποιο στοιχείο του πίνακα θα θέλαμε να ήμασταν και το αναπαραστήσαμε.

Στρώσαμε το λαδόπανο στην ελιά μας.

Ντυθήκαμε κατάλληλα και έτοιμοι!!!!

 

Ύστερα δημιουργήσαμε το δικό μας εικαστικό έργο.

Σε χαρτί του μέτρου ζωγραφίσαμε με τύπωμα από σφουγγάρια τη θάλασσα και  τον ουρανό. Με  φελούς έγιναν οι καρποί της ελιάς.

Ζωγραφίσαμε τα δέντρα και κολλήσαμε φύλλα από την ελιά .

 

 

Με νερομπογιές ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας.

Έτοιμος ο πίνακας!

 

 

το τραγούδι «Η ροδιά και η Καρδερίνα» του στιχουργού Βασίλη Σιοκορέλη

Με αφορμή τον πίνακα ‘Τα ρόδια’ του Ιακωβίδη ακούμε το τραγούδι

«Η ροδιά και η Καρδερίνα’ του στιχουργού Βασίλη Σιοκορέλη

Από το τραγούδι κάθε σχολείο επέλεξε δύο στροφές και τις απόδωσε εικαστικά με όποιον τρόπο επιθυμούσε.

Η Ροδιά και η Καρδερίνα Όνομα Σχολείου
Φύτεψα στον κήπο μια ροδιά
να’ρχονται τη νύχτα τα πουλιά
ρόδι για να παίρνουν
την άνοιξη να φέρνουν
ΣΤ Νηπιαγωγείο Αγλαντζιάς
Ήρθαν κότσυφες και πελαργοί
τρυγόνια και χρυσαετοί
μα της γειτονιάς την καρδερίνα
ποτέ μου δεν την είδα.
3ο Νηπιαγωγείο Ιτέας
Πες μου μικρή μου καρδερίνα
και θέλω να’σαι ειλικρινής
γιατί δε σ’ αφήνει η κυρά σου
στον κήπο μου να’ρθεις;
3ο Νηπιαγωγείο Ιτέας
Δε θα στο πω, δε θα στο πω
με έβαλε να ορκιστώ
μα αν διώξεις τ’άλλα τα πουλιά
στον κήπο σου θα φτιάξω μια φωλιά
ΣΤ Νηπιαγωγείο Αγλαντζιάς
Μικρή μου καρδερίνα, τι είναι αυτό που μου ζητάς
απ’τον κήπο μου να διώξω του κόσμου τα πουλιά;
δε με αφήνει η ροδιά
και τα παιδιά της γειτονιάς
6o Nηπιαγωγείο Ξάνθης
Πες στη ροδιά για να χαρεί
πως θα’ρθουν χίλιοι δυο γνωστοί
τα ρόδια να μαζέψουν
το χώμα της να θρέψουν
και την πρώτη νύχτα που θα’ρθω
αγάπη απ’την κυρά μου θα χρωστώ
1o Nηπιαγωγείο Δροσιάς
Πίστεψα την καρδερίνα
κι έκοψα του κήπου όλα τα κρίνα
έβαλα σύρμα στη ροδιά
να μην πλησιάζουν τα πουλιά
1ο Νηπιαγωγείο Δροσιάς
Έμεινα ξάγρυπνος επτά ημέρες
την καρδερίνα να καρτερώ
κι άκουσα το χλωμό φεγγάρι
να μου λέει απ’τον ουρανό
6o Nηπιαγωγείο Ζακύνθου
Είναι κρίμα, είναι κρίμα
να καρτεράς την καρδερίνα
δεν τη βλέπεις τη ροδιά
που μαραζώνει μοναχιά;
6o Nηπιαγωγείο Ζακύνθου
Πλησιάζω τότε τη ροδιά
μα δε μου ρίχνει μια ματιά
τα φύλλα έπεφταν στο χώμα
το δάκρυ κυλάει ακόμα…

6o Νηπιαγωγείο Ξάνθης

Εμείς επιλέξαμε τις παρακάτω στροφές και τις ζωγραφίσαμε.

Ήρθαν κότσυφες και πελαργοί
τρυγόνια και χρυσαετοί
μα της γειτονιάς την καρδερίνα
ποτέ μου δεν την είδα.

 

 

 

 

 

 

Πες μου μικρή μου καρδερίνα
και θέλω να’σαι ειλικρινής
γιατί δε σ’ αφήνει η κυρά σου
στον κήπο μου να’ρθεις;

 

 

Η συνεργατική δράση όλων των σχολείων των στίχων του Β. Σιοκορέλη.

Book titled 'Η ροδιά και η καρδερίνα'Read this free book made on StoryJumper

Παιχνίδια με τα φρούτα

Και συνεχίζοντας τις δράσεις μας για τα ρόδια, παίξαμε κι ένα παιχννίδι με τα φρούτα.

Στα παιδιά αρέσουν πολύ τα παιχνίδια με τα στεφάνια κι έτσι τα χρησιμοποίησαμε στο παιχνίδι μας!

Πήραμε από ένα φρούτο , αχλάδι, ρόδο, πορτοκάλι και μήλο.

Απλώσαμε στη μοκέτα τα στεφάνια. Με τη μουσική χορεύαμε και μόλις σταματούσε

όποιο φρούτο άκουγε το όνομά του έμπαινε μέσα στο στο στεφάνι.

 

 

Στη συνέχεια πήραμε στο χέρι μας από ένα ρόδι,

με τη μουσική χορεύαμε και μόλις σταματούσε έμπαιναν στα στεφάνια

τα νήπια που καρτούσαν ή το μεγάλο ρόδι ή το μικρό.

Με τα ρόδια πάιξαμε και μάθαμε !!!

Μάθαμε πως βγάζουμε τα σποράκια από το ρόδι.

Πρώτα το κόβουμε και στη συνέχεια το χτυπάμε από την εξωτερική πλευράμε μια ξύλινη κουτάλα.

Οι κόκκοι του ροδιού πέφτουν χωρίς να «τραυματιστούν»

Παιχνίδι μαθηματικό παιχνίδι με τα ρόδια.

Υλικά που χρησιμοποιήσαμε: Ταμπουρίνο, ρόδια και ένα χάρτινο η πλαστκό πιάτο.

Το κάθε παιδί βάζει στο πιάτο τόσα σποράκια όσα και τα χτυπήματα του ταμπουρίνου.

 

 

Στη συνέχεια όσα χτυπήματα ακούγαμε τόσα σποράκια τρώγαμε.

 

 

Το παιχνίδι μας συνεχίστηκε . Πόσα σποράκια καταφέραμε και ρίξαμε με την κουτάλα;

Σε ένα χαρτί γράφαμε το όνομά μας και πόσα σποράκια έπεσαν από το ρόδι.

 

 

 

 

Στο τέλος βγήκε ο νικητής με τα περισσότερα σποράκια!!!!