Ο δεύτερος πίνακας του Νοεμβρίου είναι το Λιομάζωμα του Θεόφιλου

που επέλεξε  το 6ο Νηπιαγωγείο Ζακύνθου.

Παρατηρούμε τον πίνακα, τα ρούχα που φορούσαν οι άνθρωποι, τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν για το μάζεμα των καρπών της ελιάς. Μετρήσαμε πόσες είναι οι γυναίκες, πόσοι οι άνδρες και πόσα τα παιδιά, πόσες γυναίκες φορούν μαντίλι και πόσα καλάθια υπάρχουν στον πίνακα. Εξηγήσαμε γιατί οι γυναίκες έχουν μαντίλια για να προστατεύονται από τον ήλιο.

Στη συνέχεια επιλέξαμε ποιο στοιχείο του πίνακα θα θέλαμε να ήμασταν και το αναπαραστήσαμε.

Στρώσαμε το λαδόπανο στην ελιά μας.

Ντυθήκαμε κατάλληλα και έτοιμοι!!!!

Ύστερα δημιουργήσαμε το δικό μας εικαστικό έργο.

Σε χαρτί του μέτρου ζωγραφίσαμε με τύπωμα από σφουγγάρια τη θάλασσα και  τον ουρανό. Με  φελούς έγιναν οι καρποί της ελιάς.

Ζωγραφίσαμε τα δέντρα και κολλήσαμε φύλλα από την ελιά .

Με νερομπογιές ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας.

Έτοιμος ο πίνακας!

Με αφορμή τον πίνακα ‘Τα ρόδια’ του Ιακωβίδη ακούμε το τραγούδι

«Η ροδιά και η Καρδερίνα’ του στιχουργού Βασίλη Σιοκορέλη

Από το τραγούδι κάθε σχολείο επέλεξε δύο στροφές και τις απόδωσε εικαστικά με όποιον τρόπο επιθυμούσε.

Εμείς επιλέξαμε τις παρακάτω στροφές και τις ζωγραφίσαμε.

Ήρθαν κότσυφες και πελαργοί
τρυγόνια και χρυσαετοί
μα της γειτονιάς την καρδερίνα
ποτέ μου δεν την είδα.

Πες μου μικρή μου καρδερίνα
και θέλω να’σαι ειλικρινής
γιατί δε σ’ αφήνει η κυρά σου
στον κήπο μου να’ρθεις;

Η συνεργατική δράση όλων των σχολείων των στίχων του Β. Σιοκορέλη.

Read this free book made on StoryJumper

Μάθαμε πως βγάζουμε τα σποράκια από το ρόδι.

Πρώτα το κόβουμε και στη συνέχεια το χτυπάμε από την εξωτερική πλευράμε μια ξύλινη κουτάλα.

Οι κόκκοι του ροδιού πέφτουν χωρίς να «τραυματιστούν»

Παιχνίδι μαθηματικό παιχνίδι με τα ρόδια.

Υλικά που χρησιμοποιήσαμε: Ταμπουρίνο, ρόδια και ένα χάρτινο η πλαστκό πιάτο.

Το κάθε παιδί βάζει στο πιάτο τόσα σποράκια όσα και τα χτυπήματα του ταμπουρίνου.

Στη συνέχεια όσα χτυπήματα ακούγαμε τόσα σποράκια τρώγαμε.

Το παιχνίδι μας συνεχίστηκε . Πόσα σποράκια καταφέραμε και ρίξαμε με την κουτάλα;

Σε ένα χαρτί γράφαμε το όνομά μας και πόσα σποράκια έπεσαν από το ρόδι.

Στο τέλος βγήκε ο νικητής με τα περισσότερα σποράκια!!!!

Τα σχολεία δημιούργησαν ένα παζλ ζωγραφίζοντας τη δική τους γειτονιά στην καστρούπολη.

Σε κάθε σχολείο δόθηκε το παρακάτω σχέδιο , εκτυπώθηκε σε χαρτί Α3 και τα νήπια ζωγράφισαν τη δική τους γειτονιά

Η δική μας γειτονιά!

Τα κομμάτια   όλων των νηπιαγωγείων ενώθηκαν σε μια αφίσα

το πάζλ

Oμαδοσυνεργατικό video με όλες τις γειτονιές των σχολείων.

This free picture collage personalized with Smilebox

Ο πίνακας που επιλέχτηκε από το 1ο Νηπιαγωγείο Δροσιάς

για τον μήνα Ιανουάριο είναι η «κραυγή» του Edvard Munch.

Παρατηρήσαμε τον πίνακα, συζητήσαμε

για τις λεπτομέρειες και ποιο συναίσθημα μας προκαλεί. 

Επικεντρωθήκαμε πιο πολύ στην κεντρική φιγούρα του πίνακα.

• Που βρίσκεται;
• Που έχει τα χέρια του;
• Γιατί;
• Τι νιώθει; Φόβο, αγωνία, έκπληξη, χαρά, θυμό;
•  Τι είδε;
• Γιατί έχει ανοιχτό το στόμα του;
• Φωνάζει δυνατά;
• Εάν ήμασταν εμείς στον πίνακα τι θα μας  είχε κάνει να φωνάξουμε , να ουρλιάξουμε δυνατά;

Θανάσης: Είχα χαθεί και φώναζα δυνατά για να μ’ ακούσει ο οδηγός ενός αυτοκινήτου που περνούσε και να με πάει στο σπίτι μου.

Ζωή: Η γέφυρα έτριζε και φοβόμουν να μην έσπαγε και έπεφτα στο νερό και πνιγόμουν.

Μυρτώ: Πήγα να ψαρέψω ψάρια με τη βάρκα μου και είδα έναν καρχαρία.

Ασημένια: Πήγα να μαζέψω κλαδάκια για να ανάψουμε τη σόμπα , είδα μια αλεπού και φώναξα δυνατά από το φόβο μου.

Μάνος: Φώναξα δυνατά γιατί με πλησίασαν οι δυο κύριοι και φοβήθηκα.

Ορέστης: Φώναξα δυνατά γιατί νύχτωσε και φοβήθηκα.

Κωνσταντίνος: φώναξα δυνατά από το φόβο μου γιατί είδα έναν κροκόδειλο στο ποτάμι.

Ανθή: με πήρε μια κακή Μάγισσα από το σπίτι και με πήγε στη γέφυρα.

Θένια: Φώναξα δυνατά γιατί είδα έναν μια αλεπού.

O πίνακας σε μορφή παζλ στο jigsaw planet.

Όλα  τα έργα των παιδιών σε έναν ομαδοσυνεργατικό τοίχο με το πρόγραμμα padlet.