Κιονωτός κρατήρας ύψος 47 εκ., περίπου 470 π.Χ., Αθήνα, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, ΝΓ1116

Στην κύρια όψη του αποδίδεται σκηνή κώμου. Μια νεαρή αυλητρίδα που παίζει δίαυλο και ένας νεαρός, που κρατά επτάχορδη βάρβιτο (είδος λύρας) και πιθανώς τραγουδά, πλαισιώνουν ιματιοφόρο νέο, ο οποίος, ενώ χορεύει, με έκπληξη διαπιστώνει ότι η κύλικα που κρατά στο αριστερό χέρι, έχει αδειάσει από το κρασί. Την εν ευθυμία τελούσα ομάδα παρακολουθεί κισσοστεφής νεαρός που βαδίζει κουβαλώντας έναν αμφορέα στον ώμο. Στη δευτερεύουσα όψη εικονίζονται τέσσερις ιματιοφόροι νέοι που συνομιλούν ανά δύο. Κρασί, χορός και μουσική αποτελούν τα τρία βασικά στοιχεία του κώμου - ενός θέματος προσφιλούς στην ελληνική τέχνη και ιδιαίτερα στην αττική αγγειογραφία - όπου συχνά εικονίζονται κοινοί θνητοί που επιστρέφουν από συμπόσιο ή μεταβαίνουν σε κάποιο άλλο, ορχούμενοι και, ενίοτε, με ζωηρή ερωτική διάθεση. Άλλωστε, με το συμπόσιο σχετίζονται τόσο τα δύο απεικονιζόμενα αγγεία - ο αμφορέας που περιέχει τον οίνο και η κύλικα ως αγγείο πόσεως κρασιού - όσο και ο ίδιος ο κρατήρας που φέρει την παράσταση, ο οποίος παραπέμπει στην διαδικασία της ανάμειξης (κράσης) του οίνου με το νερό.

Πηγή κειμένου: Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Πηγές: Αθήνα, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης