ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΓΕΙΟΓΡΑΦΙΑ
Πλούσιος ή Στολισμένος ρυθμός (Ύστερη Κλασική Ι)


 

Στη σελίδα αυτή γίνεται μια πρώτη παρουσίαση της ελληνικής αγγειογραφίας.

 

Περίοδοι

 

Η κλασική αγγειογραφία αρχίζει με το τέλος των περσικών πολέμων και τελειώνει περίπου το 320 π.Χ.

Η περίοδος αυτή χωρίζεται σε τέσσερις υποπεριόδους:

1. 480 - 450 π.Χ. Πρώιμη κλασική αγγειογραφία

2. 450 - 420 π.Χ. Κλασική αγγειογραφία

3. 420 - 390 π.Χ. Πλούσιος ή Στολισμένος ρυθμός - Ύστερη Κλασική Ι

4. 390 - 320 π.Χ. Κλασική αγγειογραφία - Ύστερη Κλασική ΙΙ

 



Πλούσιος ή Στολισμένος ρυθμός (Ύστερη Κλασική Ι) 420 - 390 π.Χ.

 

Τα γενικά χαρακτηριστικά αυτής της περιόδου, κατά την οποία η Αθήνα νικιέται στον Πελοποννησιακό πόλεμο, είναι τα εξής:

Οι μορφές αποδίδονται με λεπτά καμπύλα περιγράμματα, σε χαριτωμένες στάσεις.

Τα ρούχα είναι πλούσια διακοσμημένα και φαντάζουν σαν διαφανή.

Χρησιμοποιούνται "επίθετα" χρώματα, κυρίως λευκό λλά και γαλάζιο, κίτρινο, ρόδινο ή και χρυσό.

Αναπτύσσεται το "διακοσμητικό στυλ" που αποτελείται από μεγάλες πολυπρόσωπες συνθέσεις, με τις μορφές τοποθετημένες σε διάφορα επίπεδα, με καταστόλιστες ενδυμασίες.

Στα θέματα της εικονογραφίας υπερτερούν αυτά που αναφέρονται σε σκηνές της οικογενειακής ζωής, της ζωής της γυναίκας, της διονυσιακής λατρείας ή αυτά που σχετίζονται με τον κόσμο της Αφροδίτης.

 

Ενδεικτικοί εκπρόσωποι

 

Ο ζωγράφος του Μειδία
Ονομάστηκε έτσι από το επώνυμο αγγείο του, που είναι έργο του αγγειοπλάστη Μειδία. Εμπνέεται τα θέματά του από τον κόσμο των γυναικών, του Διονύσου και της Αφροδίτης. Η γραμμή του σχεδίου του είναι λεπτή και ιδιαίτερα διακοσμητική. Ζωγραφίζει τις μορφές του κατά τρία τέταρτα και καταφέρνει να δημιουργήσει μια αίσθηση προοπτικής. Διακρίνονται οι ανατομικές λεπτομέρειες των μορφών του μέσα από τα διάφανα ρούχα τους, τα οποία αποδίδονται με λεπτές πυκνές γραμμές. Χρησιμοποιεί επίθετα χρώματα, κυρίως λευκό και χρυσό. Η δράση του χρονολογείται στις δύο τελευταίες δεκαετίες του 5ου αιώνα π.Χ.

  1. Διόσκουροι και Λευκιππίδες, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1772,0320.30 / E224

  2. Έρωτας, άνδρας, γυναίκα, Boston, mfa, 00.353

  3. Γυναίκα που αρωματίζει ρούχα, Νέα Υόρκη, met, 75.2.11

Με τον τρόπο του Ζωγράφου του Μειδία

  1. Αφροδίτη στους κήπους, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο, 1856,0512.15 / E697

  2. Προετοιμασία νύφης, Boston, mfa, 95.1402

  3. Γυναίκες με τον Έρωτα, Boston, mfa, 10.183

 

 

Αριστοφάνης
Είναι σύγχρονος του συνονόματου ποιητή. Γνωρίζουμε πολύ λίγα έργα, μόλις πέντε, με τα τρία ενυπόγραφα. Φαίνεται να συνεργάζεται με τον αγγειοπλάστη Εργίνο. Ζωγραφίζει σκηνές μάχης πιο μνημειακές από τις Μειδιακές και κατά κάποιο τρόπο πιο "οπισθοδρομικές". Οι μορφές του, που συχνά συνοδεύονται από επιγραφές, συγκρίνονται και με έργα της σύγχρονης πλαστικής, όπως με μορφές από τον γλυπτό διάκοσμο του ναού της Αθηνάς Νίκης στην Ακρόπολη. Η δράση του τοποθετείται στην τελευταία δεκαετία του 5ου αι. π.Χ.

  1. Ο Νέσσος αρπάζει τη Δηιάνειρα, τη σύζυγο του Ηρακλή, Boston, mfa, 00.344

  2. Ο Ποσειδώνας επιτίθεται στον Γίγαντα Πολυβώτη, Βερολίνο, Antikenmuseum F 2531

 

Αίσων

Η ζωγραφική του παρουσιάζει κάποιες ομοιότητες με έργα της Ομάδας του Πολυγνώτου, αλλά η γραμμή του είναι πολύ πιο πλούσια. Οι μορφές του χαρακτηρίζονται από σωστές αναλογίες, ακριβή περιγράμματα και συχνά υποδηλώνεται ο όγκος τους. Διακρίνονται για τις ψηλόλιγνες αναλογίες τους, τη χάρη των κινήσεών τους και εν γένει για την κομψότητά τους. Σε ορισμένες παραστάσεις του είναι εμφανείς κάποιες επιδράσεις από έργα της σύγχρονης μεγάλης ζωγραφικής όσο και από φειδιακές πλαστικές δημιουργίες. Θεωρείται μαθητής του Ζωγράφου του Μειδία, αν και έχει υποστηριχτεί ότι ήταν το ίδιο πρόσωπο.

  1. Ο Θησέας σέρνει τον Μινώταυρο έξω από τον Λαβύρινθο, Madrid, Museo Arqueologico Nacional 11265 (L 196)

  2. Συνάντηση Οδυσσέα - Ναυσικάς, Boston, mfa 04.18a-b

 

Ζωγράφος του Πάρη της Καρλσρούης
Ακόμη ένας αγγειογράφος του κύκλου του Μειδία. Ο Beazley χαρακτηρίζει τα έργα του «βαριά αντίγραφα» του Μειδία.

 

Κρίση Πάριδος (επώνυμο αγγείο), Karlsruhe, Badisches Landesmuseum, 259

 

 

Ζωγράφος του Γάμου των Αθηνών
Ακόμη ένας αγγειογράφος του κύκλου του Μειδία. Ο Beazley του έδωσε την ονομασία αυτή από παράσταση γάμου σε καλυκωτό κρατήρα του Ε.Α.Μ. Αθηνών. Χρησιμοποίησε δύο επίπεδα για την απόδοση του χώρου. Εργάστηκε περίπου στα 410-400 π.Χ.

 

  1. Γαμήλια πομπή (επώνυμο αγγείο) Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο 1388

  2. Ο καλλωπισμός της Ελένης Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1856,1001.140/E226

  3. Κρίση Πάριδος Βιέννη, Kunst Historisches Museum IV 1771

 

 

Ζωγράφος της Ληκύθου της Φρανκφούρτης (Frankfort Acorn)
Ακόμη ένας αγγειογράφος του κύκλου του Μειδία. Ο Beazley του έδωσε την ονομασία αυτή από λήκυθο σε σχήμα βελανιδιού που βρίσκεται στη Φρανκφούρτη. Εργάστηκε περίπου στα 420-400 π.Χ.

  1. Καθιστή γυναίκα και Έρωτας (επώνυμο αγγείο) Frankfurt, Liebieghaus, 538

  2. Άδωνης, Έρωτας, Ευνομία, Εύκλεια Berlin, Antikensammlung F 2705

  3. Ερωτευμένοι Malibu, The J. Paul Getty Museum 91.AE.10

 

 

Πολίων
Κλασικός καλλιτέχνης, υπογράφει με το όνομά του, ικανός σε αφηγηματική φαντασία και χάρη, εξελιγμένος στην τεχνοτροπία του. Εργάστηκε περίπου στα 420-410 π.Χ.

  1. Αναχώρηση πολεμιστή Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο 14498

  2. Σάτυρος και Σφίγγα Malibu, The J. Paul Getty Museum 86.AE.257

  3. Έρωτας Νέα Υόρκη, met 56.171.57

  4. Επιστροφή του Ήφαιστου στον Όλυμπο Ferrara, Museo Nazionale di Spina, T127

 

Ζωγράφος της Ειμαρμένης
Ασχολήθηκε με μυθολογικά θέματα. Εργάστηκε περίπου στα 430-410 π.Χ.

  1. Ελένη, Πάρης, Αφροδίτη Βερολίνο, Antikenmuseen Nr. 30036

 

Ζωγράφος του Κάδμου

Ζωγραφίζει μεγάλου μεγέθους αγγεία με μυθολογικές σκηνές. Προσπαθεί να αποδώσει διαφορετικά επίπεδα εδάφους. Οι μορφές του είναι σκληρές και μάλλον ασήμαντες. Οι επιγραφές του προδίνουν κάποια δωρική τάση, που μπορεί να σχετίζεται με την καταγωγή του ή με την τεχνοτροπία του. Αυτήν την τεχνοτροπία ο Μπόρντμαν τη χαρακτηρίζει παλιομοδίτικη αν όχι επαρχιώτικη.

  1. Ιπποδάμεια, Έρως, Αστερία, Ιασώ, Ευρυνόη, Πόθος, Boston, mfa, 03.821

  2. Κρίση Πάριδος, Απόλλων και Διόνυσος, Αγ. Πετρούπολη, The State Hermitage Museum, ЮО.-28

 

Ζωγράφος του Λονδίνου Ε 183

Ο Μπίζλι του έδωσε αυτήν την ονομασία από αγγείο στο Βρετανικό Μουσείο. Του αποδίδεται ένα αγγείο.

  1. Τριπτόλεμος, Δήμητρα, Περσεφόνη, Εκάτη, Πλούτων, (επώνυμο αγγείο) Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1868,0606.8/E183

 

Ζωγράφος του Νικία

Πήρε το όνομά του από τον κεραμέα Νικία. Ζωγραφίζει σκηνές θυσιών, τοπικών λατρειών και μύθων. Χαρακτηρίζεται από μια αρκετά ήρεμη τεχνοτροπία και μια αίσθηση του χιούμορ.

  1. Θυσία, Νέα Υόρκη, met 41.162.4

  2. Ηρακλής - Νίκη - Σάτυροι, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου, N 3408

  3. Σκηνή συμποσίου, Madrid, Museo Arqueologico Nacional, 11020

  4. Η γέννηση του Εριχθόνιου, Richmond (VA), Museum of Fine Arts, 81.70

 

Ζωγράφος του Προνόμου

Πήρε το όνομά του από την απεικόνιση του ομώνυμου Θηβαίου αυλητή σ' έναν ελικωτό κρατήρα του. Το στιλ της ζωγραφικής του παρουσιάζει ομοιότητες με αυτό του Ζωγράφου του Δίνου και του Ζωγράφου του Μειδία, ενώ ο Ζωγράφος του Μελεάγρου υπήρξε πιθανόν μαθητής του. Οι συμμετρικές του συνθέσεις διακρίνονται από μεγαλοπρέπεια και ισορροπία.

 

Διόνυσος - Αριάδνη, Θεατρική παράσταση, Napoli, Museo Nazionale Archeologico, 81673 / 3240

 

 

Ζωγράφος του Τάλω

Πήρε το όνομά του από την απεικόνιση του ομώνυμου ήρωα σ' έναν κρατήρα του. Θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους αγγειογράφους του τέλους του 5ου και των αρχών του 4ου αιώνα π.Χ. Έχουν σωθεί λίγα έργα του, μόλις επτά κατά τον Beazley. Προτιμάει ιδιαίτερα τα μεγάλα αγγεία στα οποία απεικονίζει μεγάλες μορφές με πολυποίκιλτο στιλ, χρησιμοποιώντας λευκό επίθετο χρώμα σε μεγάλες ποσότητες. Φροντίζει ιδιαίτερα την απόδοση της σωματικής διάπλασης των μορφών του, χρησιμοποιώντας σκιά για την καλύτερη απόδοση του όγκου. Περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο καλλιτέχνη μετέφερε στην αγγειογραφία τις κατακτήσεις της μεγάλης ζωγραφικής. Πρέπει να υπήρξε μαθητής του Ζωγράφου του Μειδία, στον οποίο ίσως οφείλει και την προτίμησή του να αποδίδει τα πρόσωπα των μορφών του σε όψη τριών τετάρτων.

 

Ο θάνατος του Τάλω, Ruvo, Museo Jatta, 1501

 

 

Ζωγράφος της Σουέσσουλα

Ο Μπίζλι του έδωσε αυτήν την ονομασία από την τοποθεσία (Suessula) όπου βρέθηκαν κάποια από τα αγγεία που του αποδόθηκαν. Χαρακτηρίζεται από μια ελευθερία στη διάταξη των μορφών και στις λεπτομέρειες της σκίασης. Η παραγωγή του τοποθετείται γύρω στο 400 π.Χ.

  1. Σκηνή μάχης, Σάτυρος-Μαινάδα, Boston, mfa, 03.833

  2. Διαγωνισμός Μαρσύα-Απόλλωνα, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1772,0320.323/E490

  3. Αμαζονομαχία, Νέα Υόρκη, met 44.11.13

  4. Αμαζονομαχία, Νέα Υόρκη, met 44.11.12

  5. Γιγαντομαχία, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου MNB 810

 

Ζωγράφος της Σεμέλης

Ο Μπίζλι του έδωσε αυτήν την ονομασία από την τοποθεσία (Suessula) όπου βρέθηκαν κάποια από τα αγγεία που του αποδόθηκαν. Χαρακτηρίζεται από μια ελευθερία στη διάταξη των μορφών και στις λεπτομέρειες της σκίασης. Η παραγωγή του τοποθετείται γύρω στο 400 π.Χ.

  1. Η γέννηση του Διόνυσου, (επώνυμο αγγείο) Berkeley, Ph. Apperson Hearst Museum of Anthropology 8-3316

 

Ζωγράφος του Κέκροπος

Είναι κοινότυπος οπαδός του Ζωγράφου του Κάδμου, με μερικές σκηνές με μύθους που συνδέονται με την Αττική.

  1. Θυσία ταύρου, Αγώνας λαμπαδηδρομίας, Νέα Υόρκη met 56.171.49

 

Ζωγράφος του Μελέαγρου

Πήρε το όνομά του από ορισμένα αγγεία με ήσυχες ομάδες κυνηγών, στους οποίους περιλαμβάνεται και μία γυναίκα, η Αταλάντη και ο εραστής της Μελέαγρος. Οι κιονωτοί και κωδωνόσχημοι κρατήρες του απεικονίζουν κυρίως διονυσιακές σκηνές και τρέφει μια προτίμηση για μορφές με ανατολίτικη ενδυμασία. Στα μετάλλια των κυλίκων του παρουσιάζει μεμονωμένες σπουδές θεών ή ομάδων θεών, συγκαταλέγονται όμως στα καλύτερα αυτής της εποχής. Στην εξωτερική όψη των αγγείων του οι μορφές είναι γενικά πολύ φτωχές και η καλύτερη εργασία του μόλις και μετά βίας θα μπορούσε να θεωρηθεί ικανοποιητική. Όπως και οι σύγχρονοί του αποδίδει τα ενδύματα με ανατολίζοντα χαρακτηριστικά. Σώζονται 177 αγγεία, ολόκληρα ή θραύσματα.

  1. Μαινάδες και Σάτυροι, Τρεις νέοι, Νέα Υόρκη met 06.1021.214

  2. Ποσειδώνας - Αμυμώνη, Νέα Υόρκη, met 56.171.56

  3. Απόλλωνας, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο, 1917,0725.2

  4. Διόνυσος-Αριάδνη, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο, 1867,0508.1221 - E129

  5. Αθλητές, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου, G 639

 

Ζωγράφος της Κενταυρομαχίας της Νέας Υόρκης

Ο Μπίζλι τον ονόμασε έτσι από θραύσμα αγγείου με την Κενταυρομαχία στο met της Νέας Υόρκης. Του αποδίδονται περίπου 13 αγγεία. Η δράση του τοποθετείται γύρω στο 400 π.Χ.

  1. Γυναίκα και νέοι, Παρίσι, Cabinet des Medailles 825

 

Ζωγράφος του Ξενοφάντου

Δεν αποκλείεται να ταυτίζεται με τον αγγειοπλάστη Ξενόφαντο. Πρέπει να δούλεψε και στο Παντικάπαιον (σημερινό Κερτς, στην περιοχή της Κριμαίας). Έτσι εξηγείται γιατί στα δύο ενεπίγραφα αγγεία του, που βρίσκονται στο Μουσείο Ερμιτάζ, την υπογραφή του συνοδεύει το επίθετο ΑΘΗΝΑΙΟΣ. Φαίνεται να ίδρυσε το πρώτο μετά την αρχαϊκή εποχή κεραμικό εργαστήριο που έφτιαχνε αγγεία με πολύχρωμη ανάγλυφη διακόσμηση, χρησιμοποιώντας μήτρες. Το στιλ της ζωγραφικής του θυμίζει το πρώιμο στιλ του Ζωγράφου του Μελεάγρου. Η δράση του τοποθετείται στις πρώτες δεκαετίες του 4ου αι. π.Χ.

 

Περσικό βασιλικό κυνήγι, Αγία Πετρούπολη, The State Hermitage Museum, П.1837-2

 

 

Ζωγράφος της Τήλου

Πήρε την ονομασία του από αγγείο που βρέθηκε στην Τήλο. Είναι μάλλον κακότεχνος εκείνο όμως που τον διαφοροποιεί είναι η χρήση επίθετου λευκού στους ενήλικες άνδρες. Ζωγράφισε κυρίως κωδονόσχημους κρατήρες με διονυσιακές σκηνές. Η δράση του τοποθετείται στις πρώτες δεκαετίες του 4ου αι. π.Χ.

  1. Διόνυσος και Αριάδνη, Κοπεγχάγη, Nationalmuseets Samlinger ChrVIII291

  2. Διονυσιακός θίασος, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1978,0414.4/F76

  3. Διονυσιακός θίασος, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1772,0320.489/F80

  4. Διόνυσος και Αριάδνη, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1824,0501.17/F4

  5. Σάτυροι ξαπλωμένοι, The Los Angeles County Museum of Art 50.8.37

 

Ζωγράφος της Γρυπομαχίας της Οξφόρδης

Πήρε την ονομασία του από κωδονόσχημο κρατήρα στην Οξφόρδη με θέμα τη Γρυπομαχία. Είναι ο πρώτος που εισήγαγε αυτό το θέμα που θα γινόταν πολύ δημοφιλές στα επόμενα χρόνια. Η δράση του τοποθετείται στα 380-360 π.Χ.

  1. Αριάδνη και διονυσιακός θίασος, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1772,0320.10/F72

 

Ζωγράφος του Μαύρου Θύρσου

Ο Μπίζλι του έδωσε αυτήν την ονομασία επειδή ζωγράφιζε μαύρο το πάνω μέρος του θύρσου. Ζωγράφισε κυρίως διονυσιακά θέματα με Σάτυρους και Μαινάδες. Η δράση του τοποθετείται στα 360-350 π.Χ.

  1. Διόνυσος-Σάτυροι-Μαινάδες-Έρως, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1950,0426.1

  2. Έρωτας και Μαινάδα, Νέα Υόρκη, met X.21.20

  3. Διόνυσος-Σάτυροι-Μαινάδες, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου G511

 

Ζωγράφος των Διάστροφων Οφθαλμών

Ο Μπίζλι του έδωσε αυτήν την ονομασία από τον τρόπο που ζωγράφιζε τα μάτια των μορφών του. Του αποδίδονται πάνω από 60 αγγεία. Η δράση του τοποθετείται στα 360-350 π.Χ.

  1. Διονυσιακός θίασος, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1772,0320.105/F79

  2. Διονυσιακός θίασος, Sydney, University, Nicholson Museum 46.39

 

Ζωγράφος του Λούβρου G 508

Ο Μπίζλι του έδωσε αυτήν την ονομασία από αγγείο στο Μουσείο του Λούβρου. Του αποδίδονται περίπου 12 αγγεία. Η δράση του τοποθετείται στα 360-350 π.Χ.

  1. Αποθέωση του Ηρακλή, (επώνυμο αγγείο) Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου G 508

  2. Διόνυσος, Ερμής, Σάτυρος, Μαινάδα, San Francisco, Fine Arts Museum of San Francisco 24876

 

Ζωγράφος της Uppsala

Ο Μπίζλι του έδωσε αυτήν την ονομασία από αγγείο στο Μουσείο της Uppsala. Του αποδίδονται περίπου 25 αγγεία. Η δράση του τοποθετείται στα 360-350 π.Χ.

  1. Συμπόσιο, Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο 11559

 

Ομάδα της Βουδαπέστης

Ο Μπίζλι της έδωσε αυτήν την ονομασία από αγγείο στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βουδαπέστης. Της αποδίδονται περίπου 5 αγγεία. Η δράση της τοποθετείται στα 360-350 π.Χ.

  1. Διόνυσος, Νίκη, Σάτυροι, Μαινάδες, Βουδαπέστη, Museum of Fine Arts 50.568

 

Ζωγράφος της Ιφιγένειας

Ο Μπίζλι του έδωσε αυτήν την ονομασία από αγγείο στη Φεράρα με την Ιφιγένεια. Η δράση του τοποθετείται στα 360-350 π.Χ.

  1. Η Ιφιγένεια στην Ταυρίδα, Ferrara, Museo Nazionale di Spina, T1145

 

Ζωγράφος του Οινόμαου

Ο Μπίζλι του έδωσε αυτήν την ονομασία από αγγείο στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης. Του αποδίδονται περίπου 12 αγγεία. Η δράση του τοποθετείται στα 360-350 π.Χ.

  1. Οινόμαος, Πέλοπας, Ιπποδάμεια, (επώνυμο αγγείο) Νάπολη, Museo Archeologico Nazionale M2731

  2. Αποθέωση του Ηρακλή, Μαδρίτη, Museo Archeologico Nazionale 11017

 

Ζωγράφος του Rodin 1060

Ο Μπίζλι του έδωσε αυτήν την ονομασία από αγγείο στο Musee Auguste Rodin. Του αποδίδονται 6 αγγεία. Η δράση του τοποθετείται στα 350-320 π.Χ.

  1. Αφροδίτη, Έρωτας, Αθήνα, Μουσείο Μπενάκη M2731

 

Ζωγράφος του Erbach

Ο Μπίζλι του έδωσε αυτήν την ονομασία από την τοποθεσία ενός από τα αγγεία του. Του αποδίδονται περίπου 25 αγγεία. Η δράση του τοποθετείται στα 400-380 π.Χ.

  1. Διόνυσος, Απόλλωνας, Σάτυροι, Μαινάδες, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1772,0320.32.+/F77

  2. Σάτυροι, Μαινάδες, (σύμφωνα με την τεχνοτροπία) Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1772,0320.28.+/F75

  3. Ποσειδώνας-Αμυμώνη, Νέα Υόρκη, met 56.171.55

 

Ζωγράφος του Λονδίνου F64

Ο Μπίζλι του έδωσε αυτήν την ονομασία από κωδωνόσχημο κρατήρα στο Βρετανικό Μουσείο. Του αποδίδονται περίπου 27 αγγεία. Η δράση του τοποθετείται στα 390-370 π.Χ.

  1. Αποθέωση του Ηρακλή, (επώνυμο αγγείο) Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1978,0414.1/F64

  2. Συμφιλίωση Ηρακλή Απόλλωνα, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1924,0716.1

 

Ζωγράφος του της Jena

Είναι σημαντικός κυλικογράφος των αρχών του τέταρτου αιώνα. Τα περισσότερα από τα αγγεία του βρέθηκαν στον Κεραμεικό. Αρκετά από αυτά είχαν εξαχθεί στην Ετρουρία ή στη Βόρεια Αφρική. Τα μετάλλιά του είναι συχνά διακοσμημένα με στεφάνια από κισσό. Η εξωτερική όψη των κυλίκων του είναι διακοσμημένη πολύ φτωχά, όχι πάντα από το ίδιο χέρι, και είναι φανερό ότι αυτός υπήρξε η ψυχή ενός μεγάλου εργαστηρίου που παρήγαγε, γενικά, αγγεία φτωχής ποιότητας. Ο ίδιος ο αγγειογράφος εντούτοις μπορούσε να σχεδιάζει καλά και παρουσίασε ενδιαφέροντα θέματα και μορφές που αντισταθμίζουν τις μονότονες ορδές νεαρών γυναικών, σατύρων και μαινάδων που "συνωστίζονται" στις περισσότερες από τις κύλικές του.

 

Ο Ηρακλής (;) δεχόμενος προσφορές, Boston, mfa 21.272

Αριμασπείς εναντίον γρυπών - Αθλητές

 

 

Ζωγράφος του Διομήδη

Ο Μπίζλι του έδωσε αυτήν την ονομασία από κύλικα με τον Διομήδη να αρπάζει το Παλλάδιον από την Τροία. Η δράση του τοποθετείται στα 400-390 π.Χ.

  1. Σάτυροι και Μαινάδες, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1856,1226.93/E131

  2. Ο Διομήδης και το Παλλάδιο της Τροίας, Oxford, Ashmolean Museum AN1931.39

 

Ζωγράφος Q

Ο Μπίζλι του έδωσε αυτήν τη φαντστική ονομασία. Ήταν κυλικογράφος, μέλος του εργαστηρίου του Ζωγράφου της Jena, του οποίου τη δουλειά αντέγραψε, χωρίς όμως υψηλή ποιότητα. Η δράση του τοποθετείται στα 390-370 π.Χ.

  1. Σάτυροι και Μαινάδες, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1867,0512.33

  2. Άντρας και Νέοι, Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο 1978,0411.14/F122

  3. Νέος με ταύρο, Malibu, The J. Paul Getty Museum 79.AE.202

 



Βιβλιογραφία

 

Μιχάλης Τιβέριος, Ελληνική Τέχνη, Αρχαία Αγγεία, Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα, 1996

John Boardman, Αθηναϊκά Ερυθρόμορφα Αγγεία - Κλασική Περίοδος, Ινστιτούτο του Βιβλίου - Α. Καρδαμίτσα, Αθήνα, 1995

Προσεκτικές Ματιές στα Ελληνικά Αγγεία, επιμέλεια Tom Rasmussen & Nigel Spivey, εκδ. Α. Καρδαμίτσα, Αθήνα, 1997

Pierre Grimal, Λεξικό της Ελληνικής και Ρωμαϊκής Μυθολογίας,  University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 1991

L. D. Caskey, J. D. Beazley, Attic Vase Paintings in the Museum of Fine Arts, Boston

Diana Buitron-Oliver, Attic Vase Painting in New England Collections

Perseus-tufts-edu

The Beazley Archive

Museum of Fine Arts, Boston

The Metropolitan Museum of Art

MoMA, The Museum of Modern Art

The State Hermitage Museum

British Museum

The J. Paul Getty Museum

Louvre Museum Official Website

The Walters Art Museum

Βερολίνο, Antikensammlung der Staatlichen Museen

Περιοδικό Αρχαιολογία

Βικιπαίδεια