Το αυτοκίνητο χρησιμοποιεί διάφορα πρωτότυπα «μη οπτικά διαδραστικά περιβάλλοντα»( nonvisual interfaces), προκειμένου να βοηθησεί τον τυφλό οδηγό του, όπως το «DriveGrip» - ειδικά γάντια με έναν μηχανισμό δόνησης στις περιοχές των αρθρώσεων, που ειδοποιούν τον οδηγό για το ακριβές χρονικό σημείο που πρέπει να στρίψει -και το «ΑirΡrix», ενα συστημα που τον ενημερώνει, με χρηση κυκλώματος πεπιεσμένου αέρα, για τυχόν αντικείμενα που βρίσκονται γύρω από το αυτοκίνητο.
«Με το αυτοκίνητο αυτό απομακρυνόμαστε από την κοινή πεποίθηση που λέει ότι η έλλειψη όρασης περιορίζει την ικανότητα του ανθρώπου να συμμετέχει με τον δικό του τρόπο στην κοινωνία», τονίζει ο δρ. Μαρκ Μάουερ, επικεφαλής της Ομοσπονδίας Τυφλών στις ΗΠΑ, ενώ ο Μαρκ Ρικομπόνο, εκτελεστικός διευθυντής της Ομοσπονδίας, ήταν ο πρώτος τυφλός που κάθισε με επιτυχία πίσω από τη θεση του οδηγού.
Σε κάθε περίπτωση, η τεχνολογία του «μη οπτικού περιβάλλοντος» θα πρέπει να περάσει από αλλεπάλληλες δοκιμές που μπορεί να διαρκέσουν ακόμη και χρόνια.
«Όλοι όσοι διαθέτουμε την όραση μας, θεωρούμε το οδήγημα κάτι δεδομένο -όμως δεν είναι, ειδικά σε εποχές σαν τη σημερινή που η μετακίνηση με το αυτοκίνητο έχει καταντήσει μια καθημερινή αναγκαιότητα. Θέλουμε να προσφέρουμε μια καλυτερη ποιότητα ζωής σε αυτους τους ανθρώπους», τονίζει ο δρ Ντένις Χονγκ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνιας και επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας, επισημαίνοντας ότι οι εφαρμογές αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στα συμβατικά αυτοκίνητα, προσφέροντας μεγαλύτερη ασφάλεια στους οδηγούς τους.
ΠΗΓΗ: tovima.gr