ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Οι διασυνδέσεις των νευρικών ινών ή νευραξόνων μεταξύ των τμημάτων του εγκεφάλου θυμίζουν μάλλον σκάκι παρά κουβάρι ή πιάτο σπαγγέτι, σύμφωνα με αμερικανική έρευνα, η οποία έκανε τη λεπτομερέστερη μέχρι σήμερα απεικόνιση των εγκεφαλικών «καλωδιώσεων», χρησιμοποιώντας τις πιο σύγχρονες τεχνικές που υπάρχουν και οι οποίες καταγράφουν τη ροή των μορίων του νερού μέσω του εγκεφάλου.

Η νέα μελέτη αναδεικνύει μία απλή και σχεδόν γεωμετρική αρχιτεκτονική που υπάρχει στο εσωτερικό του εγκεφάλου, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί «το πιο πολύπλοκο πράγμα στο γνωστό σύμπαν».

Οι ερευνητές του Κέντρου Βιοϊατρικής Απεικόνισης Μαρτίνος, του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης και της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με επικεφαλής τον Βαν Γουέντιν, που δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό «Science», παρουσίασαν τρισδιάστατες εικόνες που θυμίζουν κυβικό πλέγμα χωρίς διαγωνίους.

Οι απεικονίσεις έγιναν μετά θάνατον σε εγκεφάλους τεσσάρων ειδών μαϊμούδων, καθώς και σε ανθρώπους εν ζωή.

Όπως είπαν οι ερευνητές, ο εγκέφαλος πολύ απέχει από το να είναι ένας κυκεώνας νευρωνικών «καλωδιώσεων», καθώς οι συνδέσεις του θυμίζουν περισσότερο ταινιοειδή καλώδια, που σχηματίζουν ορθές γωνίες μεταξύ τους.

Η γεωμετρική αυτή δομή του εγκεφαλικού «πλέγματος» συναντάται τόσο στους ανθρώπους, όσο και στους πιθήκους.

Η νέα μελέτη, η οποία, λόγω και της υψηλής ανάλυσής της, χαρακτηρίστηκε ορόσημο στην ανθρώπινη νευροανατομία, εντάσσεται στο φιλόδοξο πρόγραμμα «Human Connectome Project», που χρηματοδοτούν τα δημόσια Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ.

Στόχος είναι για πρώτη φορά να χαρτογραφηθούν πλήρως όλες οι διασυνδέσεις στο εσωτερικό του εγκεφάλου, με την ελπίδα ότι αυτό θα έχει πολλαπλά οφέλη στον ιατρικό τομέα.

Απλώς και μόνο με το να μπει κάποιος σε ένα κλειστό δωμάτιο, μπορεί να προσθέσει στον αέρα του μέχρι 37 εκατομμύρια βακτήρια την ώρα, σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα, που αναδεικνύει τη σημασία του σωστού αερισμού των χώρων, ώστε να μειώνεται η πιθανότητα μόλυνσης.

Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Γιέιλ, με επικεφαλής τον καθηγητή περιβάλλοντος Τζόρνταν Πέκια, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο εξειδικευμένο περιοδικό "Indoor Air", επισημαίνουν ότι εκατομμύρια μικροοργανισμοί έχουν μείνει πίσω σε έναν κλειστό χώρο, κυρίως στο πάτωμα, αφότου έφυγαν οι άνθρωποι που τους μετέφεραν εκεί.

Αυτά τα μικρόβια αναδεύονται και σηκώνονται ξανά στον αέρα, μόλις κάποιος εισέρχεται ξανά στον χώρο.

«Ζούμε μέσα μία μικροβιακή σούπα και, σε μεγάλο βαθμό, αυτοί οι μικροοργανισμοί βρίσκονται πάνω μας», δήλωσε ο Πέκια και τόνισε ότι «η σκόνη στο πάτωμα, που έχει εναποτεθεί εκεί και από τους προηγούμενους από εμάς, αποτελεί τη βασική πηγή των βακτηρίων που αναπνέουμε».

Οι ερευνητές μέτρησαν και ανέλυσαν τα βιολογικά σωματίδια (πέρα από τα ανόργανα που αποτελούν το υπόλοιπο τμήμα της σκόνης) σε ένα δωμάτιο για μία περίοδο οκτώ ημερών (τέσσερις μέρες όταν ήταν συνεχώς άδειο και άλλες τέσσερις όταν έμπαιναν περιοδικά άνθρωποι).

Καθ΄ όλο αυτό το διάστημα, οι πόρτες και τα παράθυρα έμεναν διαρκώς κλειστά.

Όταν οι άνθρωποι κυκλοφορούσαν στον κλειστό χώρο, όπως έδειξαν οι μετρήσεις, υπήρχε σημαντική αύξηση στις αερομεταφερόμενες συγκεντρώσεις βακτηρίων, μυκήτων και άλλων μικροοργανισμών κάθε μεγέθους.

Τα σημερινά παιδιά δεν βγαίνουν συχνά για να παίξουν στον κήπο των σπιτιών τους, σύμφωνα με έρευνα από την Νέα Ζηλανδία, στην οποία συμμετείχαν περισσότερα από 700 παιδιά, ηλικίας 7 με 12 ετών, αλλά και οι γονείς και οι παππούδες τους.

Τα παιδιά περνούν πολύ ώρα μπροστά στον υπολογιστή, παίζοντας βιντεοπαιχνίδια και παρακολουθώντας τηλεόραση, αντί να παίζουν έξω με τους φίλους τους, είπε ο καθηγητής Γκραντ Σκόφιλντ, διευθυντής του Τεχνολογικού Κέντρου για Φυσική Δραστηριότητα και Διατροφή του πανεπιστημίου του Όκλαντ.

Σχεδόν τα μισά παιδιά δεν "παίζουν" καθημερινά, και αυτό ορίζεται ως μια μη δομημένη δραστηριότητα εξωσχολική, όπως ένα παιχνίδι κρίκετ στον κήπο ή ποδόσφαιρο στο ύπαιθρο.

Στον πρόλογο της έκθεσής του ο Σκόφιλντ γράφει ότι τα παιδιά θα πρέπει να "βγουν από την πρίζα" και να πάνε στον κήπο ή στην αυλή για να απελευθερώσουν την φαντασία τους. "Αφήστε τα να πάρουν κάποιο ρίσκο. Αφήστε τα να κάνουν λάθη. Έτσι μαθαίνουν", συμβουλεύει τους γονείς.

Ο ίδιος λέει ότι το μη δομημένο παιχνίδι είναι πολύ σημαντικό για την εξέλιξη του εγκεφάλου.

Η δραστηριότητα, το ανοργάνωτο παιχνίδι είναι σημαντικό για τα παιδιά γιατί έτσι αναπτύσσουν τις σημαντικές ικανότητες για την ζωή, αναπτύσσουν την φαντασία και την δημιουργικότητά τους, αλλά και τις κοινωνικές και πνευματικές τους λειτουργίες.

Κατά ειρωνικό τρόπο, ο Σκόφιλντ δήλωσε στο ραδιόφωνο της Νέας Ζηλανδίας ότι οι γονείς περνούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους σήμερα σε σχέση με πριν από 20-30 χρόνια, αλλά τον περισσότερο χρόνο καθισμένοι μέσα στο αυτοκίνητο.