Τι, άραγε, εξηγεί την αύξηση και τη μείωση της πείνας; Έπειτα από δεκαετίες ερευνών οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η πείνα ρυθμίζεται, εν μέρει, από σωματικούς και εγκεφαλικούς παράγοντες. Έχει ενδιαφέρον, μάλιστα, το πόσα πολλά όργανα του σώματος ευθύνονται τόσο για τις επιδρομές μας στο ψυγείο όσο και για τη διακοπή της όρεξής μας.
Πάρτε μια γεύση:
Διαδραματίζουν κάποιο ρόλο στην πείνα, στέλνοντας αισθήσεις γεύσης στον εγκέφαλο, πληροφορώντας τον για το θρεπτικό περιεχόμενο της τροφής που γευτήκαμε.
Επιλέγει τις γεύσεις των φαγητών που περιέχουν θρεπτικές ουσίες που ίσως μας λείπουν. Αν μας λείπει πρωτεΐνη, επιθυμούμε πολύ μια μπριζόλα. Αν μας λείπει σάκχαρο, μπορεί να ανακαλύψουμε ότι επιθυμούμε πολύ αμυλούχα φαγητά όπως το ψωμί.
Οι επιστήμονες έχουν οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι οι στομαχικές συσπάσεις προκαλούν πείνα. Κύτταρα-υποδοχείς στο στομάχι ανιχνεύουν τόσο την ποσότητα όσο και το είδος της τροφής που περιέχει. Οι υποδοχείς στο στομάχι επηρεάζουν, λοιπόν, την πείνα, εντοπίζοντας την παρουσία θρεπτικών ουσιών και μεταβιβάζοντας την πληροφορία αυτή στον εγκέφαλο.
Αυτό εξηγεί το γιατί όταν γεμίζουμε το στομάχι μας με μαρουλοσαλάτα δεν είμαστε τόσο ικανοποιημένοι όπως όταν το γεμίζουμε με αρκετά κομμάτια πίτσα. Η πίτσα είναι πλουσιότερη σε θρεπτικές ουσίες, αλλά και πιο παχυντική...
Τα γνωστά σε όλους μας «γιατροσόφια» μεταφέρθηκαν από γενιά σε γενιά με σκοπό να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε έναν πόνο, πριν πάμε στο γιατρό.
Έτσι μια λίστα από πολλά «θεραπευτικά» tips δημιουργήθηκε ανά τους αιώνες από τόπο σε τόπο και έφτασε από στόμα σε στόμα μέχρι τις μέρες μας. Γιατί πώς αλλιώς θα γνωρίζαμε ότι κρεμμύδι σταματά τον πόνο του αφτιού ή ότι η ζάχαρη δεν είναι μόνο για τα γλυκά και το πιπέρι για το φαγητό;
Διαβάστε προσεκτικά την ακόλουθη λίστα και θα με θυμηθείτε, τουλάχιστον τις δύσκολες ώρες...
Ο θυμός είναι μία συναισθηματική κατάσταση, η ένταση του οποίου μπορεί να κυμαίνεται από μία ελαφριά ενόχληση μέχρι την οργή και τη μανία. Ο θυμός ενεργοποιείται στο άτομο όταν αυτό νιώθει ότι κακοποιείται ή απειλείται συναισθηματικά ή σωματικά, όταν δηλαδή νιώθει ότι οι ανάγκες του δεν ικανοποιούνται ή καταπατώνται. Όπως όλα τα συναισθήματα, έτσι και ο θυμός συνοδεύεται από ψυχολογικές και βιολογικές αλλαγές. Όταν θυμώνει κανείς, για παράδειγμα, η πίεση και οι σφίξεις του αυξάνονται, όπως και τα επίπεδα της αδρεναλίνης του.
Ο θυμός μπορεί να προκληθεί τόσο από εσωτερικά ερεθίσματα (όπως η ανάμνηση ενός τραυματικού γεγονότος), όπως και από εξωτερικά ερεθίσματα (όπως το να σου πει κάποιος ψέματα).
Ο κάθε άνθρωπος χρησιμοποιεί ένα συνδυασμό συνειδητών και ασυνείδητων διαδικασιών για να αντιμετωπίσει τα συναισθήματα του θυμού του. Οι δύο βασικοί τρόποι που εκδηλώνει κάποιος το θυμό του είναι να τον εκφράσει δυναμικά ή να τον καταπιέσει.
Το να εκφράσει κανείς το θυμό του με ένα δυναμικό και όχι επιθετικό τρόπο είναι ο πιο υγιής τρόπος έκφρασης του θυμού. Για να μπορέσει κανείς να το κάνει αυτό θα πρέπει να μάθει το πώς να κάνει σαφές ποιες είναι οι ανάγκες του και πώς μπορεί να τις ικανοποιήσει χωρίς να πληγώνει τους άλλους. Το να είναι κανείς δυναμικός δεν σημαίνει ότι είναι απαιτητικός ή πιεστικός. Σημαίνει ότι σέβεται στον εαυτό του και διεκδικεί το σεβασμό των άλλων.
Το συνάχι είναι μια ενοχλητική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από «μπούκωμα» και καταρροή. Μπορεί να συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα (φτέρνισμα, πυρετό, ενοχλήσεις στα αφτιά) και οφείλεται κυρίως είτε σε κοινό κρυολόγημα είτε σε αλλεργική ρινίτιδα.
Διαρκεί συνήθως μερικές μέρες και, επειδή ο ασθενής αναγκάζεται να αναπνέει μόνο από το στόμα, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, όπως π.χ. ξηροστομία ή σκάσιμο των χειλιών, ενώ δεν είναι σπάνιο να οδηγήσει και σε φλεγμονή των ιγμορίων (ιγμορίτιδα).