Οι ερευνητές του Τμήματος Ψυχολογίας του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου και του Συμβουλίου Ιατρικής Έρευνας του Κέμπριτζ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό γνωσιακής επιστήμης "Trends in Cognitive Science", κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όλες αυτές οι διηγήσεις δεν είναι παρά "τρικ" του μυαλού και όχι αυθεντικές περιηγήσεις στο υπερπέραν.
"Ο εγκέφαλός μας είναι πολύ ικανός στο να μας εξαπατά", δήλωσε χαρακτηριστικά η ερευνήτρια δρ Καρολάιν Βατ.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πολλές από τις συνήθειες επιθανάτιες αναφορές μπορούν να εξηγηθούν με βάση την προσπάθεια του νου να βγάλει νόημα από τις ασυνήθιστες αισθήσεις και αντιλήψεις που λαμβάνουν χώρα στη διάρκεια ενός τραυματικού συμβάντος.
"Πολλοί άνθρωποι που βιώνουν μια επιθανάτια εμπειρία, δεν βρίσκονται σε πραγματικό κίνδυνο να πεθάνουν, αλλά οι περισσότεροι νομίζουν πως είναι. Οι επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι όλες οι όψεις μιας επιθανάτιας εμπειρίας έχουν βιολογική βάση", δήλωσε η Βατ.
Σε μία τυπική περίπτωση επιθανάτιας εμπειρίας, όσοι τη βιώνουν, έχουν την (εσφαλμένη) επίγνωση ότι έχουν πεθάνει, κάτι όμως που συμβαίνει επίσης και σε μια σπάνια νευρολογική διαταραχή, το "σύνδρομο Κοτάρ", στην οποία ένας άνθρωπος νιώθει σαν πτώμα που περπατάει, καθώς πιστεύει ότι είναι ήδη νεκρός.
Ο εμπνευστής της ιδέας είναι ο Άντριεν Τρέιλ, προγραμματιστής της εταιρείας Carnegie Mellon, που έχει σχεδιάσει το Foldit και το EteRNA. Το πρώτο παιχνίδι ασχολείται με την πτύχωση των πρωτεϊνών και το δεύτερο με τη σύνθεση του RNA. Μέχρι στιγμής, τα δύο παιχνίδια αριθμούν 430.000 χρήστες.
Οι παίκτες, που περνούν χιλιάδες ώρες μπροστά από τον υπολογιστή τους, μπορούν να προσφέρουν απαντήσεις στα αιώνια ερωτήματα των γιατρών, καθώς είναι εύκολο να προσεγγίσουν το «ιατρικό αίνιγμα» από διαφορετική σκοπιά και όχι από την εκάστοτε πεπατημένη ιατρική μέθοδο.
Ήδη, οι παίκτες του Foldit βοήθησαν στην επίλυση ενός γρίφου για τις πρωτεΐνες, γεγονός που θα μπορούσε να συμβάλλει στην έρευνα για το HIV. Η ανακάλυψή τους δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature.
Φυσικά, οι παίκτες δεν είναι απαραίτητο να έχουν ιατρικές γνώσεις. Αυτό που ζητούν, τα εν λόγω παιχνίδια, είναι από τους χρήστες να φτιάξουν συγκεκριμένα σχήματα με τα υλικά τους. Πολλοί παίκτες χαρακτηρίζουν τα παιχνίδια ακόμα και εθιστικά και τα παρομοιάζουν με τα τουβλάκια Lego και τον κύβο του Ρούμπικ.
Αυστραλοί και Βρετανοί επιστήμονες ερεύνησαν από 876 άτομα που έπασχαν από το σύνδρομο Lynch, μια κληρονομική πάθηση που όσοι πάσχουν απ' αυτή έχουν αυξημένες πιθανότητες να προσβληθούν από καρκίνο στο παχύ έντερο.
Πέντε χρόνια αργότερα διαπιστώθηκε ότι ο αριθμός αυτών που λάμβαναν ασπιρίνη και προσεβλήθησαν από καρκίνο ήταν μικρότερος απ' αυτό δεν την λάμβαναν.
Τα αποτελέσματα της μελέτης θα δημοσιευτούν στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet".
Σύμφωνα με την έρευνα αυτή η ασπιρίνη μειώνει τα περιστατικά ορθοκολικού καρκίνου κατά το ένα τέταρτο και τους θανάτους από καρκίνο του παχέος εντέρου κατά το ένα τρίτο. Η προστατευτική δράση της πιστεύεται ότι οφείλεται στο ότι καταστέλλει ένα ένζυμο (COX-2) που βοηθά στον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων.
Η ανακάλυψη των επιστημόνων, όπως είπαν, θα μπορούσε πλέον να γείρει την πλάστιγγα υπέρ της ασπιρίνης ως προτιμώμενου προληπτικού φαρμάκου για τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που παίρνουν υψηλές δόσεις ασπιρίνης, είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν καρκίνο του παχέος εντέρου, καθώς και τους πολύποδες που μπορεί κάποια στιγμή να μετατραπούν σε καρκινικούς όγκους.
Ο Πίτερ Σμίθ πρύτανης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Νέας Νότιας Ουαλίας, είπε ότι ένα κορίτσι γεννημένο στην Αυστραλία σήμερα αναμένεται ήδη να ζήσει μέχρι τα 100 λόγω της προόδου της ιατρικής, του τρόπου ζωής και του συστήματος δημόσιας υγείας.
Επιπλέον, τα νέα φάρμακα - που θα βοηθήσουν το σώμα να "επισκευάσει" τον εαυτό του - βρίσκονται στα πρώιμα στάδια ανάπτυξης, ταυτόχρονα με νέες θεραπείες με χρήση βλαστικών κυττάρων.
"Νομίζω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να καταφέρουμε να προσθέσουμε μερικά ακόμα χρόνια ζωής στον άνθρωπο", είπε ο καθηγητής.
"Το να ζήσουμε μέχρι τα 150, μπορεί να ακούγεται απίθανο αλλά αυτό που αναζητούμε είναι να παραμείνουμε υγιείς μέχρι το τέλος της ζωής μας. Ο στόχος δεν είναι μόνο να επεκτείνουμε τη ζωή μας αλλά κυρίως να επεκτείνουμε μια υγιή ζωή", είπε.
"Οι άνθρωποι δεν θα θέλουν να πάρουν σύνταξη στα 65 και να αναγκαστούν να περάσουν δεκαετίες ανήμποροι στο σπίτι".
Ο αυστραλός ειδικός σε θέματα γήρανσης του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Ντέιβιντ Σανκλερ είπε ότι ένα δίκτυο γονιδίων, ελέγχει το ρυθμό της γήρανσης.