Η βιβλιοθήκη του 9ου Γυμνασίου Βόλου

Ένα ποίημα για τον Μενέλαο

Μενέλαε, καυμένε

απ' όλους πιο δυστυχισμένε,

έπαθες τεράστια συμφορά

όταν κέρδισες τη Τροίας τα παιδιά.

Ποιος να στο 'λεγε πως η μοίρα,

αυτή η γριά με τη μεγάλη πείρα,

θα σου 'παιζε τέτοιο παιχνίδι,

ρωμαλαίε μου Ατρείδη.

Έχασες την ομορφιά σου,

το στρατό σου, τα μυαλά σου,

παλεύοντας για την Ελένη,

της καρδιά σου την αγαπημένη.

Και ποιος να το 'ξερε πως αυτή,

Ελένη η ποθητή,

ήταν απλά ένας αέρας

ούτε άνθρωπος, ούτε τέρας.

Γιατί σου παίξαν άσχημο παιχνίδι οι θεοί,

εκείνοι, του Ολύμπου οι πιο σκληροί,

που ήθελαν να σε δοκιμάσουν,

να σε ζορίσουν, να σε πατάξουν.

Αλλά είμαι σίγουρος πως εσύ,

της Ελλάδας η ψυχή,

όλους θα τους ταπώσεις,

θα τους νικήσεις, θα τους σκοτώσεις.

Όσους προσπάθησαν κακό να κάνουν σε σένα

και την όμορφη γυναίκα σου, τη Λένα,

που 'ναι όμοφη σαν το χιόνι, το χαλάζι, τη βροχή,

η Ελένη, της Ελλάδος η πυγμή.

11.12.2013

Δημήτρης Πασσιάς, Γ3