Η βιβλιοθήκη του 9ου Γυμνασίου Βόλου

Στο Μαγεμένο Δάσος

Είναι παραμονή Χριστουγέννων. Ο μικρός Γουίλιαμ κάθεται με τους γονείς του, με συγγενείς και φίλους στο σαλόνι του σπιτιού του. Άλλα μικρά παιδιά δεν υπήρχαν και ο Γουίλιαμ άρχισε να βαριέται. Σηκώθηκε, πήγε κοντά στο παράθυρο και κοίταζε το χιόνι που έπεφτε πυκνό. Ο Γουίλιαμ ήταν ένα οχτάχρονο αγόρι, έξυπνο και αρκετά ζωηρό. 

Κλεισμένος μέσα στο σπίτι με όλους αυτούς τους μεγάλους δεν άντεχε, αλλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Ώσπου πέρα μακριά από το παράθυρο είδε μια λάμψη. Έφυγε από το σαλόνι, φόρεσε τις μπότες και το πανωφόρι του, και βγήκε έξω. 

Προχώρησε και φτάνοντας κοντά στο φώς είδε μια μεγάλη πόρτα μες στις φυλλωσιές των δένδρων. Την άνοιξε και αυτό που αντίκρισε μπροστά του δεν το είχε ξαναδεί! Ήταν ένα μέρος όμορφο, φωτεινό, με ψηλά δένδρα γεμάτα ώριμα φρούτα, με πολύχρωμα λουλούδια και κάτι μικρά σπιτάκια.

Άρχισε να περπατάει ανάμεσα τους και είδε ποιοί ζούσαν σε αυτά. Ήταν κάτι πλάσματα μικρά και αρκετά παράξενα. Νεράιδες, ξωτικά σε μέγεθος μικρότερο του οχτάχρονου Γουίλιαμ. Ήταν ντυμένα με πολύχρωμα ρούχα, είχαν χαρούμενα χαμογελαστά πρόσωπα και μόλις είδαν τον Γουίλιαμ τον περικύκλωσαν και άρχισαν να χορεύουν γύρω του τραγουδώντας. 

Ο Γουίλιαμ στην αρχή φοβήθηκε λίγο. Όμως κατάλαβε πως δεν θα του κάνουν κακό και άρχισε να τριγυρνάει μαζί τους μέσα στο δάσος. Οι νεράιδες πετάριζαν γύρω του βγάζοντας γλυκές μελωδίες. Τα ξωτικά του έφερναν φρούτα και γλυκά. Λίγο πιο πέρα ένας όμορφος καταρράκτης χάνονταν σε μια λιμνούλα γεμάτη νούφαρα. 

Τα φύλλα των δένδρων με το παραμικρό έβγαζαν μια απαλή μουσική που απλώνονταν σε όλο το δάσος. Τα πουλιά τιτίβιζαν χαρούμενα και οι πεταλούδες σχημάτιζαν πολύχρωμα σύννεφα και τους ακολουθούσαν στη βόλτα τους.

Μετά από μια ώρα κάθισαν να ξεκουραστούν σε ένα ξέφωτο κι εκεί τα ξωτικά του είπανε πως το δάσος αυτό μπορούνε να μπούνε μόνο παιδιά που πιστεύουνε στη μαγεία των Χριστουγέννων και στον Άγιο Βασίλη. Ο Γουίλιαμ μαγεμένος από όλα αυτά και πολύ. Ο Γουίλιαμ μαγεμένος από όλα αυτά και πολύ κουρασμένος αποκοιμήθηκε ευτυχισμένος στον κορμό ενός δένδρου.

Τι κρίμα όμως! Μετά από ώρες ξύπνησε κι όλα αυτά είχαν χαθεί. Ήταν στο κρεβάτι του κι η μητέρα του τον φώναξε να σηκωθεί για να ανοίξει τα δώρα που του έφερε ο Αι-Βασίλης. Όλο αυτό το όνειρο άφησε μια όμορφη αίσθηση στον Γουίλιαμ που την είχε για την υπόλοιπη ζωή του!!

Το παραμύθι έγραψε η Νίκη Σπαθή