Χριστούγεννα με τον Φώτη Κόντογλου

Τα φετινά Χριστούγεννα μας έδωσαν την ευκαιρία να γίνουμε πιο δημιουργικοί. Μέσα από την παράσταση που ανεβάσαμε στο Πνευματικό Κέντρο με τίτλο «Χριστούγεννα με τον Φώτη Κόντογλου», μπορέσαμε να δείξουμε απεριόριστη αλληλεγγύη, συμπόνια και αγάπη προς τον συνάνθρωπό μας , που σήμερα βιώνει τις τρομακτικές συνέπειες της πραγματικότητας. Σε μια Ελλάδα που βυθίζεται στο οικονομικό χάος, πιστεύω, θα ήταν χρέος όλων μας να βοηθήσουμε όσους έχουν πραγματικά ανάγκη. Κάτι παρόμοιο, λοιπόν, εξυμνεί κι ο Φώτης Κόντογλου μέσα απ? τα έργα του, που έχουν καθαρά θρησκευτικό ήθος και περιεχόμενο.

     Γεννημένος στο Αϊβαλί το 1895 και με πραγματικό όνομα Φ.Αποστολλέλης, ο Φώτης Κόντογλου μυήθηκε από νωρίς στην βυζαντινή τέχνη, την αγιογραφία και την λογοτεχνία. Γράφτηκε στην Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθηνά, αλλά αργότερα την εγκατέλειψε και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου μελέτησε, ?πανεπιστημονικά?, έργα διάφορων σχολών ζωγραφικής. Εργάστηκε σε διάφορα γαλλικά περιοδικά και αργότερα ταξίδεψε στη Πορτογαλία και στην Ισπανία. Βέβαια, έμελλε να επιστρέψει στην Γαλλία, όπου και θα έγραφε το πρώτο του λογοτεχνικό

 βιβλίο ?Pedro Cazas?. Μετά τη λήξη του Α? Παγκοσμίου Πολέμου, ο Κόντογλου ξαναγύρισε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, όπου μαζί με τον Η.Βενέζη, Σ.Δούκα, Ε.Δαδιώτη και Π.Βαλσαμάκη ιδρύει τον πνευματικό σύλλογο ?Νέοι Άνθρωποι?. Με τη λήξη της Μικρασιατικής Καταστροφής, αναχώρησε για τη Μυτιλήνη και κατόπιν για Αθήνα, όπου αντικρίζει τη μεγάλη εντύπωση που είχε κάνει με το βιβλίο του σε πολλούς λόγιους της εποχής . Ζει στο Άγιο Όρος για αρκετό διάστημα, αντιγράφει έργα ,κυρίως της βυζαντινής ζωγραφικής, και γράφει αρκετά κείμενα. Το 1925 παντρεύτηκε τη Μαρία Χατζηκαμπούρη και η Ν.Ιωνία γίνεται μόνιμη κατοικία του. Στις 13 Ιουλίου του 1965 πεθαίνει μετά από μετεγχειρητική μόλυνση, αφήνοντας πίσω του πλήθος θρησκευτικών, ιστορικών και πολιτιστικών έργων, που έρχονται να μείνουν αθάνατα έως τις μέρες μας.

    Ένα μέρος της γιορτής, αφιερώθηκε και παρουσίασε τον πολιτισμό και τη ζωή της Μικράς Ασίας του 1922. Μαρτυρίες τριών αιώνων της Γιαγιάς Φιλιώς, σμυρναίικα τραγούδια, συνοδευμένα άξια από τους παραδοσιακούς μικρασιατικούς χορούς, κάλαντα και τέλος ένα θεατρικό σκετς του Φ.Κόντογλου ήλθαν για να ζωντανέψουν θύμισες και αθάνατες αναμνήσεις μιας Ανατολής που πραγματικά θα μείνει στην ιστορία για την τόσο  μεγάλη και αξιόλογη πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη που γνώρισε πριν την Μ.Καταστροφή.

     Πρέπει, επίσης, να αναφέρουμε τον πολύτιμο χρόνο που αφιέρωσαν καθηγητές και μαθητές για την παρουσίαση της όλης εκδήλωσης. Κοπιάσαμε αρκετά, ξεκλέβοντας ώρες απ? τα μαθήματα, αλλά και προσωπικό χρόνο, όμως, το αποτέλεσμα αντάμειψε τόσο εμάς τους ίδιους όσο και το κοινό. Ήταν μια συλλογική προσπάθεια, ο καθένας είχε το ρόλο του και όλοι μαζί είχαμε ένα κοινό στόχο, μια κοινή ιδέα. 

Ένα άρθρο από το μαθητή : Καραχάλιο Δήμο, Γ2 

Βιβλιογραφία: http://el.wikipedia.org

Στην βιβλιοθήκη του σχολείου μας μπορείτε να βρείτε τα βιβλία του Φώτη Κόντογλου με τίτλο :

• ΘΑΛΑΣΣΕΣ, ΚΑΪΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΑΒΟΚΥΡΙΔΕΣ
• ΤΟ ΑΪΒΑΛΙ, Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ