Πρόταση[1] για το μέλλον της ΑΣΠΑΙΤΕ
Η πρόταση στηρίζεται στην μέχρι τώρα εμπειρία μου από το 1986 στην ΑΣΕΤΕΜ-ΣΕΛΕΤΕ αρχικά ως φοιτητής κατόπιν με την ενασχόλησή μου ως υπεύθυνος του Παραρτήματος Χίου της ΕΤΕ, στην συνέχεια ως αποσπασμένος επί δυο χρόνια στην ΑΣΠΑΙΤΕ ως συνεργάτης εργαστηριακός καθηγητής και ως γραμματέας του Προγράμματος ΣΥ.Π και τέλος ως υπεύθυνος του ΠΤ της ΕΤΕ Βορείου Αιγαίου και εκλεγμένο μέλος στο ΔΣ της ΕΤΕ επί σειρά ετών ως σήμερα.
Η ΑΣΕΤΕΜ ΣΕΛΕΤΕ και η μετεξέλιξή της σε ΑΣΠΑΙΤΕ υφίσταται στο Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα διότι αφενός έχει κύριο στόχο την παραγωγή εκπαιδευτικών της επαγγελματικής εκπαίδευσης σε 4 ειδικότητες και αφετέρου γιατί διαθέτει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, την εξυπηρέτηση του συγχρονικού μοντέλου.
Σήμερα ο προαναφερόμενος κύριος στόχος δυστυχώς εξυπηρετείται πλέον από άλλες σχολές του ΕΜΠ, των Πανεπιστημίων, των ΤΕΙ ακόμη και των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού, γεγονός που προκύπτει από τις κοινές πλέον αναθέσεις των κλάδων των εκπαιδευτικών. Η προαναφερόμενη εξυπηρέτηση διευκολύνθηκε και με ευθύνη των αποφοίτων της αφού επαγγελματικά ζητούσαν να διορίζονται στην εκπαίδευση αλλά να έχουν και επαγγελματικά δικαιώματα στην αγορά εργασίας. Παράλληλα η αύξηση του αριθμού αποφοίτων αύξησε την ανεργία, ενώ τα Τριτοβάθμια ιδρύματα διεύρυναν την στόχευσή τους και στην απασχόληση των αποφοίτων τους στην εκπαίδευση. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Σχολής όμως δεν το διαθέτει κανένα από τα προαναφερόμενα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Το χαρακτηριστικό αυτό ιδίωμα σε συνδυασμό με το ασφυκτικό curriculum της σχολής και τις υποχρεωτικές παρακολουθήσεις οδηγούσαν στο πιο πετυχημένο παραγωγικό μοντέλο εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και όχι μόνον. Ένα μοντέλο που θα έπρεπε να έχουν υιοθετήσει και άλλα τριτοβάθμια ιδρύματα που οι απόφοιτοί τους φιλοδοξούν να αποκατασταθούν επαγγελματικά ως λειτουργοί εκπαιδευτικοί. Ένα μοντέλο που παραποιήθηκε από την βάναυση μετεξέλιξη της Σχολής από ΑΣΕΤΕΜ ΣΕΛΕΤΕ σε ΑΣΠΑΙΤΕ. Ένα μοντέλο τέλος που ποτέ δεν αξιολογήθηκε ώστε σήμερα να έχουμε ασφαλή επιστημονική τεκμηρίωση προκειμένου να προταθεί η συνέχειά του. Έχουμε μόνον την γενική προφορική διαβεβαίωση όσων ασχολήθηκαν σοβαρά και ασχολούνται επιστημονικά με την Παιδαγωγική ότι είναι ένα από τα πιο πετυχημένα μοντέλα. Θα πρέπει να σημειωθεί ιδιαίτερα και είναι υπό διερεύνηση γιατί σήμερα οι εκπαιδευτικοί του σειριακού μοντέλου αντιμετωπίζουν με δυσκολία τα ολοένα αυξανόμενα φαινόμενα συγκρούσεων στην σχολική τάξη.
Η πρότασή μου λοιπόν δεν θα λάβει υπόψη της το τι συμβαίνει σήμερα από άποψη εκπαιδευτικού προσωπικού στη Σχολή ή το σημερινό curriculum ή το επίπεδο των φοιτητών που εισέρχονται ή το επίπεδο των αποφοίτων της ή τις σημαντικές προσπάθειες αναβάθμισής της από πλευράς Διοικουσών Επιτροπών και τον ρόλο τους ή τέλος τις σημαντικές προσπάθειες των αποφοίτων της για αναβάθμιση της Σχολής. Άλλωστε ελάχιστα από τα προηγούμενα έχουν αξιολογηθεί.
Η πρότασή μου βασίζεται στις εξής παραδοχές:
- Ήταν είναι και θα είναι πολιτική η απόφαση της Πανεπιστημιοποίηση της Σχολής. Σε ανάλογες περιπτώσεις το κράτος συνέτρεξε και σε αρκετές από αυτές πραγματοποίησε ιδρύσεις Πανεπιστημιακών Σχολών και μάλιστα ¨εν μια νυκτί¨, ακόμη και προ ημερών φτάνοντας και σε ακραίες καταστάσεις εξομοιώσεων αποφοίτων Σχολών μέσω ολιγοήμερων σεμιναρίων. Με πολιτική απόφαση θα πρέπει να πραγματοποιηθεί και στην περίπτωση της πενταετούς ΑΣΠΑΙΤΕ η αναβάθμιση της Σχολής σε Ανεξάρτητη Πανεπιστημιακή Σχολής με στόχευση την παραγωγή εκπαιδευτικών στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ώστε μετά από 50 χρόνια λειτουργίας της Σχολής να σταματήσει να διοικείται από Διοικούσα Επιτροπή. Επομένως είναι στην διακριτική ευχέρεια του Υπουργείου Παιδείας να πραγματοποιήσει την μετεξέλιξή της ΑΣΠΑΙΤΕ σε Ανεξάρτητο Πανεπιστημιακό Ίδρυμα.
- Από εμπειρία υπηρετούντων εκπαιδευτικών στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση διαπιστώνεται ότι το συγχρονικό μοντέλο θα πρέπει να συνεχίσει την ύπαρξή του ως το περισσότερο πετυχημένο για την παραγωγή εκπαιδευτικών.
Ως εκ τούτου προτείνεται:
- Η πενταετής ΑΣΠΑΙΤΕ να αναδιαρθρώσει και να εκσυγχρονίσει το curriculum της με βάσει το πετυχημένο πρότυπο της ΑΣΕΤΕΜ και να μετεξελιχθεί σε ένα τετραετές Ανώτατο Ανεξάρτητο Πανεπιστημιακό ίδρυμα.
- Να χωριστεί σε δυο Σχολές την Παιδαγωγική και την Τεχνολογική.
- Η Παιδαγωγική να διαθέτει ως αντικείμενα την Παιδαγωγική με ειδικεύσεις στην Συμβουλευτική-Προσανατολισμό, την Διοίκηση της Εκπαίδευσης, την Ειδική Αγωγή και την Εκπαίδευση Ενηλίκων. Στόχος η παραγωγή Συμβούλων Συμβουλευτικής-Προσανατολισμού, επιστημόνων Ειδικής Αγωγής, επιστημόνων στην Διοίκησης της Εκπαίδευση και επιστημόνων στην Εκπαίδευση Ενηλίκων
- Η Τεχνολογική[2] να διαθέτει ως αντικείμενα τους αντίστοιχους επτά τομείς των ΕΠΑ.Λ. (Μηχανολογικός, Ηλεκτρολογικός-Ηλεκτρονικός, Δομικός, Υγείας και Πρόνοιας, Οικονομικός, Πληροφορικής και Γεωπονικός) καθώς και την Γενική Τεχνολογία. Στόχος η παραγωγή εκπαιδευτικών ειδικοτήτων για τη δευτεροβάθμια και μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση.
- Σε ένα τέτοιο Τριτοβάθμιο Ίδρυμα είναι σαφές ότι μπορεί να ιδρυθεί και να λειτουργήσει Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Αξιολόγησης Δομών. Στο πλαίσιο λειτουργίας του Κέντρου αυτού θα συζητούνται και θα προτείνονται λύσεις που θα αφορούν ζητήματα που θα απασχολούν τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία επαγγελματικής εκπαίδευσης.
Χίος 6-3-2018
Με εκτίμηση
Κωνσταντίνος-Βίκτωρ Χατζησταμάτης
[1] Η συγκεκριμένη πρόταση αποτελεί προσθήκη σε όσες έγιναν στην ομάδα εργασίας που συγκρότησε η ΕΤΕ.
[2] Η Τεχνολογική Σχολή στην πρότασή μου θα μπορούσε να καλύπτει αρχικά ένα μέρος των Τομέων των ΕΠΑ.Λ. και σταδιακά να φθάσει τους 9-10 (αν διαχωριστούν Ηλεκτρολόγοι-Ηλεκτρονικοί). Θα φθάσουν τους 10 αν προστεθούν και οι Τομείς ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΟΣ και ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ, ενώ θα είναι 11 τα τμήματα αν προστεθεί και το τμήμα της Γενικής Τεχνολογίας.
.
