Η Ασπίδα του Αγαμέμνονα

Λ 32-40

Κι εβόησε των Αχαιών ν' αρματωθούν ο Ατρείδης.
Και με χαλκόν αστραφτερόν ο ίδιος οπλιζόταν.
Τα σκέλη πρώτα με λαμπρές κνημίδες έζωσ' όλα
όπου εθηλυκώνονταν με ολάργυρες περόνες.
Το στήθος σκέπασ' έπειτα με θώρακα οπού δώρον
φιλοξενίας άλλοτε του έδωκε ο Κινύρας,
ότι το μέγα άκουσμα στην Κύπρον είχε φθάσει
που αρμένιζαν οι Αχαιοί ν' ανέβουν εις την Τροίαν.
Όθεν εφιλοδώρησεν αυτός τον βασιλέα
και δώδεκα είχε ο θώρακας κλωστές από χρυσάφι,
δέκ' από μαύρον χάλυβα κι είκοσι κασσιτέρου.
Και δράκοντες χαλυβικοί τρεις από κάθε μέρος
ως τον λαιμόν απλώνονταν, ως Ίριδες, που ο Δίας
σταίνει στα νέφη φοβερό σημάδι στους ανθρώπους.
Και από τους ώμους κρέμασε το ξίφος, που η λαβή του
άστραπτε χρυσοκόμπωτη κι είχε αργυρήν την θήκην,
με κρεμαστάρια ολόχρυσα καλά συναρμοσμένην.
Κι εύμορφην, πολυδαίδαλην, σκέπην ανδρών, ασπίδα 32
επήρε, και την έζωναν χάλκινοι κύκλοι δέκα.
Κι είκοσιν ήσαν ομφαλοί λαμπροί του κασσιτέρου
λευκοί κι ένας χαλύβδινος εμαύριζε στην μέσην.
Στον γύρον ήταν η Γοργώ με τ' άγριο κοίταγμά της
τρομακτικόν και ολόγυρα με την Φυγήν ο Φόβος.
Τον τελαμώνα είχε αργυρόν. Και δράκοντας επάνω
εστρέφετο από χάλυβα, και τρεις από τον μόνον
λαιμόν φυτρώνουν κεφαλές αντίστροφα γυρμένες. 40
Με κράνος τετραφάληρον την κεφαλήν του σκέπει
και με την χήτην σείετο φρικτός επάν' ο λόφος.
Επήρε δυο κοφτερά κοντάρια χαλκοφόρα
κι η λάμψις απ' τες άκρες των κτυπούσε στον αιθέρα.
Τότ' εβροντήσαν η Αθηνά κι η Ήρα να τιμήσουν
των πολυχρύσων Μυκηνών τον μέγαν βασιλέα.

Μετάφρ. Ι. Πολυλά

Η Ασπίδα του Αίαντα

219-224

Και ο Αίας επροχώρησε μ' ασπίδα ωσάν πύργον,
χάλκινην μ' επτά δέρματα που του έκαμε ο Τυχίος
των σκυτοτόμων έξοχος, εγκάτοικος στην Ύλην,
λαμπρήν την ετεχνούργησεν επτάδιπλην με δέρμα
δυνατών ταύρων, κι έβαλε δίπλαν χαλκού ογδόην.
Αυτήν στα στήθη επρόβαλεν ο Τελαμώνιος Αίας.

Μετάφρ. Ι. Πολυλά

Με τι ακριβώς παρομοιάζεται η ασπίδα του Αίαντα;

Σύμφωνα με όσα έχεις μάθει για τις παρομοιώσεις στον Όμηρο, η παρομοίωση αυτή είναι διεξοδική ή σύντομη; Για να βρεις την απάντηση, μπορείς να ανατρέξεις στο σχολικό σου βιβλιο στη σελίδα 166.

Παρατήρηση: Η σύντομη παρομοίωση έχει επικρατήσει στα Νέα Ελληνικά περισσότερο από τη διεξοδική. Και εμείς στο λόγο μας χρησιμοποιούμε σύντομες παρομοιώσεις παρά διεξοδικές. Μπορείς να φανταστείς γιατί;

Η Ασπίδα του Δία και της Αθηνάς

Ε 738 - 742

Κι η Αθηνά, κόρη σεμνή του αιγιδοφόρου Δία,
εις του πατρός το έδαφος τον πέπλον απολνάει
τον αγανόν, τον πλουμιστόν που'χε ποιήσει εκείνη.
Στους ώμους βάζει την φρικτήν, την κροσωτήν ασπίδα, 738
πόχει τριγύρω την Φυγήν κι η Έρις είναι μέσα.
Η Δύναμις και ο Διωγμός, οπού καρδιές παγώνει,
και της Γοργούς η κεφαλή, τρομακτικό και μέγα
τέρας, που δείχνει των θνητών ο αιγιδοφόρος Δίας. 742

Μεταφρ. Ι. Πολυλά