Ο Θεοφιλέστατος
Επίσκοπος Γλαβινίτσης κυρός Ιωάννης. (1949-2019). |
Ο κατά κόσμον Στόγιαν Κωνσταντίνωφ Στόικωφ γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1949 στη Σόφια. Στις 11 Ιανουαρίου 1969 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Μπατσκόβου από τον Μητροπολίτη Στάρας Ζαγόρας Παγκράτιο. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Σόφιας το 1976. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 30 Μαρτίου 1969 από τον Επίσκοπο Βρανίτσης Γεράσιμο και Πρεσβύτερος στις 21 Μαΐου 1971 από τον ίδιο Επίσκοπο. Υπηρέτησε ως Εφημέριος στη Μητρόπολη Στάρας Ζαγόρας από το 1971 μέχρι το 1975 και ως Πρωτοσύγκελος της ίδιας Μητροπόλεως από το 1975 μέχρι το 1978. Την 1 Ιανουαρίου 1976 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Βιδινίου (1978-1982), ως Εφημέριος στη Σόφια (1982-1991), ως Εφημέριος της Μητροπόλεως Δυτικής και Κεντρώας Ευρώπης (1991-2006) και κατόπιν ως Εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι Σόφιας (2006-2010). Στις 30 Νοεμβρίου 2010 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Γλαβινίτσης, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Βάρνης. Τη χειροτονία τέλεσε ο Πατριάρχης Βουλγαρίας Μάξιμος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Βράτζης Καλλίνικο, Σηλύμνου Ιωαννίκιο, Βιδινίου Δομητιανό, Βάρνης και Μεγάλης Πρεσλάβας Κύριλλο, Αμερικής και Αυστραλίας Ιωσήφ, Δυτικής και Κεντρώας Ευρώπης Συμεών, Μεγάλου Τυρνόβου Γρηγόριο, Τσερβένου (Ρούσε) Νεόφυτο, Νευροκοπίου Ναθαναήλ, Λοβτσού Γαβριήλ, Δοροστόλου Αμβρόσιο και τους Επισκόπους Στοβίου Ναούμ, Λεύκης Παύλο, Τιβεριουπόλεως Τύχωνα, Μαρκιανουπόλεως Κωνσταντίνο και Ζνεπόλεως Ιωάννη. Στις 18 Ιουλίου 2013 τέθηκε στη διάθεση της Ιεράς Συνόδου και διέμενε στην Ιερά Μονή Μπαρσκόβου. Στις 20 Σεπτεμβρίου 2014 ορίστηκε ως τόπος διαμονής του η Ιερά Μονή Ρίλας. Εκοιμήθη στη Σόφια στις 22 Φεβρουαρίου 2019. |
Αναθεώρηση: Δευτέρα, 18 Σεπτεμβρίου 2023.