Αρχική

     Εισαγωγή

     Ανατολική Θράκη

     Η ζωή στην Ανατολική Θράκη

     Το Τσακήλι [Πετροχώρι]   της επαρχίας Μετρών [Τσατάλτζας]

      Στη νέα Πατρίδα

    Κήδεια Προύσας

    Επίλογος

     Βιβλιογραφία

     Video

Website counter

Αρχική

  •   ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ

Χάρτης νομού Πέλλας

Χάρτης Δήμου Πέλλας

        Ο Άγιος Γεώργιος (Τοπική Κοινότητα Αγίου Γεωργίου - Δημοτική Ενότητα ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ), ανήκει στον δήμο ΠΕΛΛΑΣ της Περιφερειακής Ενότητας ΠΕΛΛΑΣ, που βρίσκεται στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, σύμφωνα με τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας όπως διαμορφώθηκε με το πρόγραμμα “Καλλικράτης”. Η επίσημη ονομασία είναι “ο Άγιος Γεώργιος”. Έδρα του δήμου είναι τα Γιαννιτσά και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Μακεδονίας.

       Κατά τη διοικητική διαίρεση της Ελλάδας με το σχέδιο “Καποδίστριας”, μέχρι το 2010, ο Άγιος Γεώργιος ανήκε στο Τοπικό Διαμέρισμα Άγιος Γεώργιος (της πρώην κοινότητας Δάφνης 592111), του πρώην Δήμου ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ του Νομού ΠΕΛΛΗΣ. Ο Άγιος Γεώργιος έχει υψόμετρο 37 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, σε γεωγραφικό πλάτος 40,7611901907 και γεωγραφικό μήκος 22,251082433.

Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς χτίστηκε το χωριό και ποια ήταν η ελληνική του ονομασία. Οι Τούρκοι το αποκαλούσαν "Ντορτ Αρμούτ", δηλαδή Τέσσερις Αχλαδιές, πιθανώς λόγω της ύπαρξης τεσσάρων πανύψηλων δέντρων που υπήρχαν στο χωριό. Η παλιά του θέση βρισκόταν στην περιοχή "βουδολίβαδο". Πάνω στο δρόμο υπήρχε ένα φημισμένο χάνι Καστοριανού Χατζή, όπου όλοι οι ταξιδιώτες ήταν καλοδεχούμενοι. Ερείπιά του σώζονταν μέχρι το 1954, οπότε και καταστράφηκαν με τη διανομή των χωραφιών. Στη σημερινή θέση της Εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου ήταν το κονάκι του Αρβανίτη Μπέη και γύρω από αυτό χτίστηκε το χωριό από κατοίκους των γειτονικών οικισμών. Λόγω της εξουσίας του μπέη, η οποία υπερείχε μέχρι και της τουρκικής αστυνομίας, στο χωριό βρίσκανε άσυλο κυνηγημένοι χριστιανοί. Στη συνέχεια όμως, ήρθαν κλέφτες και κακοποιοί, οι οποίοι προς αντάλλαγμα της προστασίας τους εργάζονταν στα κτήματα του μπέη.
 

        Τόσο ένας Άγγλος (1876), όσο και ένας Γερμανός περιηγητής αναφέρουν την ύπαρξη του χωριού με το χάνι και το νεκροταφείο, το οποίο ήταν το μοναδικό στην περιοχή. Η καταστροφή του νεκροταφείου το 1989 έφερε στην επιφάνεια επιτάφια πλάκα με ημερομηνία 1800 και ελληνικά ονόματα. Μαρτυρίες των γερόντων αναφέρουν και την ύπαρξη τριών λόφων ύψους 3 μέτρων, σε απόσταση 200 μέτρων η μια από την άλλη. Εικάζεται ότι επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας χρησίμευαν στη μετάδοση πληροφοριών με φωτιές. Σήμερα σώζονται οι δύο, εκ των οποίων η μια καταστραμμένη.

        200 μέτρα από το χωριό βρισκόταν η Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, περιτριγυρισμένη από πανύψηλα δέντρα. Κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο Τούρκοι έφεδροι των γειτονικών πόλεων, στην πορεία τους προς την Αδριανούπολη, φιλοξενήθηκαν στο χωριό. Στις λεηλασίες που διέπρατταν στην πορεία τους, οφείλεται και η καταστροφή της Εκκλησίας το 1877. Την εποχή εκείνη στο χωριό κατοικούσαν λίγες οικογένειες, καθώς η χολέρα είχε αποδεκατίσει τον πληθυσμό. Γενάρχης του χωριού θεωρείται ο Παπαντωνίου από τη Νότια Αλμωπίας, ο οποίος για να αποφύγει τον εξισλαμισμό κατέφυγε στο Βαλτολίβαδο μαζί με άλλους χριστιανούς από την Αριδαία και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στον Άγιο Γεώργιο.

 

Πηγές:

 ΔΗΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ - http://www.giannitsa.gr/index.php/δημοτικές-ενότητες-2/δημοτική-ενότητα-μεγάλου-αλεξάνδρου/άγιος-γεώργιος.html

http://buk.gr/el/poli-perioxi/agios-georgios-39

https://www.google.com/maps


 

Copyright ©  -  Χουρμουζιάδου Δέσποινα 2010