 |
 |
|
Χάρτης
νομού Πέλλας |
Χάρτης
Δήμου Πέλλας |
Ο οικισμός των Γαλατάδων είναι ένας από
τους παλαιότερους της περιοχής, όπως επιβεβαιώνει η
παλαιά εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, η οποία
υπολογίζεται ότι χτίστηκε πριν το 1806, χρονολογία που
αναγράφεται στην εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Το χωριό είναι χτισμένο σε υψόμετρο μεγαλύτερο από αυτό
των γύρω περιοχών και ήταν προστατευμένο από τα νερά του
βάλτου που υπήρχε στη νότια πλευρά του.
Η παλιά ονομασία των Γαλατάδων ήταν Καδίνοβο. Το
όνομα αυτό οφείλεται σε έναν Τούρκο δικαστή (καντής στα
τούρκικα), ο οποίος έμενε στο χωριό. Το Καδίνοβο
αναγνωρίστηκε ως κοινότητα στις 28-6-1918 με έδρα την
Καρυώτισσα και περιελάμβανε τους οικισμούς Μπαρίνοβο (Λιπαρό),
Πρίσνα (Κρύα Βρύση), Πλούγκαρ (δεν υπάρχει σήμερα),
Καρυώτισσα και Λοζάνοβο (Παλαίφυτο). Σύμφωνα με την
απογραφή του 1920 το Καδίνοβο είχε 390 κατοίκους, οι
οποίοι ασχολούνταν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Σημαντική ήταν η συμβολή τους στη διάρκεια του
Μακεδονικού Αγώνα, κατά τον οποίο οι χωριανοί
Μακεδονομάχοι των οικογενειών Στογιαννίδη και Χαρισιάδη
συγκεντρώνονταν στο σπίτι του Νασιρίδη και υπό την
ηγεσία του οπλαρχηγού Γκόνου Γιώτα, καθορίζανε τη δράση
τους κατά των Τούρκων και των Βουλγάρων. Ο πατέρας του
οπλαρχηγού Γκόνου Γιώτα, καταγόταν από τους Γαλατάδες
και ο ίδιος είχε καλύβα-ορμητήριο στο βάλτο, στη θέση
Πρίσνα. Κατά την απελευθέρωση του χωριού στις 18-10-1918
οι Τούρκοι σκότωσαν δύο Έλληνες έφιππους στρατιώτες. Οι
κάτοικοι τους θάψανε στο χωριό και αφιέρωσαν ηρώο στη
μνήμη τους.
Το
1924 εγκαταστάθηκαν στο χωριό πρόσφυγες από το χωριό
Εξαμήλι της χερσονήσου της Καλλιπόλεως της Ανατολικής
Θράκης. Το όνομα του χωριού άλλαξε σε Γαλατάδες λόγω της
μεγάλης παραγωγής γάλατος που υπήρχε, καθώς η απέραντη
περιοχή του βάλτου προσφερόταν για τη βόσκηση των 9.000
βοοειδών και πολλών περισσότερων αιγοπροβάτων που είχαν
οι κάτοικοι. Οι Γαλατάδες αναγνωρίστηκαν ως αυτόνομη
κοινότητα στις 25-8-1933 και παρουσιάζουν σταθερή αύξηση
του πληθυσμού. Στην απογραφή του 1928 είχαν 846
κατοίκους, το 1940 είχαν 1286, το 1961 είχαν 1684 και το
1991 είχαν 2039 κατοίκους. Σήμερα, είναι το μεγαλύτερο
χωριό του Δήμου με περίπου 2300 κατοίκους.
Στους Γαλατάδες λειτουργούσε σχολείο από τα τέλη
του 19ου αιώνα με πρώτο δάσκαλο, όπως αναφέρουν οι
κάτοικοι, τον Χρήστο Δούμη, ενώ από πολύ νωρίς
λειτούργησε και ιατρείο με ιατρό τον κ.
Τσέλιο από τη Θεσσαλονίκη. Μετά την αποξήρανση
της λίμνης των Γιαννιτσών, στα μέσα του '30 οι κάτοικοι
του οικισμού Πλούγκαρ εγκατέλειψαν το χωριό τους και
εγκαταστάθηκαν εξίσου στους Γαλατάδες και την Κρύα Βρύση.
 |
 |
|
Χάρτης
Γαλατάδων |
Καλλιέργεια σπαραγγιού |
Η ιστορία των Γαλατάδων
άλλαξε ριζικά τα τελευταία 35 χρόνια. Η εισαγωγή της
καλλιέργειας του σπαραγγιού στους Γαλατάδες από τον
Φιλοποίμην Γκράτσιο το 1970, αποτελεί ορόσημο στην
εξέλιξη του χωριού. Η επιτυχής καλλιέργεια και η ανώτερη
ποιότητα του σπαραγγιού, μετέτρεψαν τους Γαλατάδες σε "πρωτεύουσα"
παραγωγής και εμπορίας του Ελληνικού σπαραγγιού και
πρωτοπόρο στην εξαγωγή του σε χώρες της Ευρώπης. Τέλος,
το 1998 είναι ακόμη ένα σημείο αναφοράς για τους
Γαλατάδες καθώς, με βάση το σχέδιο Καποδίστρια περί
συνενώσεων των κοινοτήτων, ορίστηκαν ως έδρα του
νεοσύστατου Δήμου Μεγάλου Αλεξάνδρου, συγκεντρώνοντας το
σύνολο των υπηρεσιών του Δήμου.
Πηγή: ΔΗΜΟΣ ΠΕΛΛΑΣ - http://www.giannitsa.gr/index.php/δημοτικές-ενότητες-2/δημοτική-ενότητα-μεγάλου-αλεξάνδρου/γαλατάδες.html
|
Αρχική
