Η θεμελιακή γείωση είναι υποχρεωτική για όλες τις νεοαναγειρόμενες οικοδομές.

Η θεμελιακή γείωση γίνεται συνήθως κατά τη φάση τοποθέτησης του οπλισμού των θεμελίων και φυσικά πριν τη σκυροδέτηση.

Ως ηλεκτρόδιο (γειωτής) για την κατασκευή της θεμελιακής γείωσης χρησιμοποιείται θερμά γαλβανισμένη ή ανοξείδωτη ταινία η οποία τοποθετείται μέσα στα θεμέλια σε κατακόρυφη θέση (στο εξωτερικό περίγραμμα των συνδετήριων δοκών της θεμελίωσης του κτηρίου) και πλησιέστερα προς το έδαφος (για προστασία της από τη διάβρωση).

Συνδέεται αγώγιμα με το μεταλλικό οπλισμό του σκυροδέματος στα θεμέλια του κτηρίου με κατάλληλους συνδέσμους.

Για τη σύνδεση της ηλεκτρικής εγκατάστασης, των ισοδυναμικών συνδέσεων κλπ. με τη θεμελιακή γείωση κατασκευάζονται λήψεις όσο το δυνατόν πλησιέστερα στις θέσεις εγκατάστασης πινάκων διανομής

Πλεονεκτήματα της θεμελιακής γείωσης

-Εγκαθίσταται σε μεγαλύτερο βάθος που συνήθως έχει μεγαλύτερη υγρασία και κατά συνέπεια έχουμε πολύ μικρή αντίσταση γείωσης (συχνά κάτω του 1Ω).

-Η σύνδεση με τους οπλισμούς των θεμελίων αυξάνει την συνολική επιφάνεια που περικλείει ο γειωτής (ηλεκτρόδιο γείωσης) γεγονός που επίσης προκαλεί μικρή αντίσταση γείωσης.

-Τοποθετείται μέσα στο σκυρόδεμα και έτσι δεν κινδυνεύει από μηχανικές καταπονήσεις.

-Δυνατότητα δημιουργίας ισοδυναμικών συνδέσεων στο σύνολο της οικοδομής.

-Είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί ταυτόχρονα και ως αντικεραυνική γείωση (αν κατασκευαστεί με κατάλληλες προδιαγραφές).

-Xαμηλή αντίσταση γείωσης στην ΕΗΕ όλες τις εποχές του έτους λόγω της υγρασίας που διατηρείται στα θεμέλια της οικοδομής.

-Η εγκατάσταση θεμελιακής γείωσης γίνεται σε ήδη υπάρχουσα εκσκαφή με αποτέλεσμα την ευκολία τοποθέτησης χωρίς πρόσθετη εργασία εκσκαφών και με μικρό κόστος.

-Προστασία των εντός της οικοδομής ατόμων έναντι τάσεων επαφής χάρις στην επίτευξη χαμηλής αντίστασης γείωσης και στην δημιουργία ισοδυναμικών επιφανειών.

-Μεγάλο βάθος – εξάλειψη βηματικών τάσεων.

Ενέργεια είναι η ικανότητα ενός σώματος ή συστήματος να παραγάγει έργο. Οι διάφορες δραστηριότητες και συμβάντα προϋποθέτουν την κατανάλωση ενέργειας. Για να μπορέσουμε να μετρήσουμε την ενέργεια χρησιμοποιούμε διάφορες μονάδες.

Στο διεθνές σύστημα μετρικών μονάδων (S.I.), μονάδα μέτρησης της ενέργειας είναι το 1 Joule (Τζάουλ) και είναι το έργο που παράγεται όταν δύναμη 1 Newton μετακινεί ένα αντικείμενο σε απόσταση 1 μέτρου.

Ο μαθηματικός τύπος είναι :    Έργο = Δύναμη x Απόσταση ή W = F x d

όπου 1 Newton είναι η δύναμη (F) που απαιτείται για να επιταχυνθεί μάζα (m) ενός χιλιόγραμμου (1Kg) με επιτάχυνση (a) ένα μέτρο ανά δευτερόλεπτο στο τετράγωνο (1m/s2 ) (F = m . a).

Η ποιο διαδεδομένη μορφή ενέργειας είναι η ηλεκτρική. Μια  συσκευή που λειτουργεί υπό τάση V, διαρρέεται από ρεύ?α I και λειτουργεί για χρονικό διάστημα t, η ηλεκτρική ενέργεια που καταναλώνει είναι:    W =V I t

Για να ?ετρήσου?ε την ενέργεια, μπορούμε να τη μετατρέψουμε?ε σε θερ?ότητα παρατηρώντας πόση αύξηση θα προκαλέσει στη  θερ?οκρασία ?ιας συγκεκρι?ένης ποσότητας νερού. Με αυτόν τον τρόπο ορίζεται ?ια άλλη ?ονάδα ενέργειας που λέγεται calorie ή εν συντο?ία cal. Ένα cal είναι το ποσό της ενέργειας που απαιτείται για να αυξηθεί η θερ?οκρασία ενός γρα??αρίου νερού κατά ένα βαθ?ό κελσίου.

Σε οποιοδήποτε σώ?α ?άζας m αν προσδώσου?ε θερ?ότητα Q, η θερ?οκρασία του θα αυξηθεί κατά ?θ σύ?φωνα ?ε τη σχέση:
Q = mc??
όπου c είναι η ειδική θερ?ότητα του σώ?ατος (?ονάδα: cal/gr C). Η ειδική θερ?ότητα του νερού είναι 1cal/gr C)

Η προηγούμενη σχέση ονο?άζεται  Θε?ελιώδης εξίσωση της Θερ?ιδο?ετρίας.
Οι θερμίδες χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό της χημικής ενέργειας που απελευθερώνεται στον ανθρώπινο οργανισμό με την καύση των τροφών που καταναλώνουμε, Στις συσκευασίες τροφί?ων αναγράφεται το ενεργειακό περιεχό?ενο των τροφών σε θερ?ίδες (Kcal) και σε KJoule.

Για μεγάλες ποσοτήτες ενέργειας χρησιμοποιούμε μεγαλύτερες μονάδες ενέργειας, όπως το Btu και η KWh.

Την ενέργεια που καταναλώνουμε στα σπίτια ?ας ως καταναλωτές της ΔΕΗ την ?ετρά?ε σε KWh (κιλοβατώρες, KW·h).

Η ενέργεια που καταναλώνεται στα κλι?ατιστικά ?ηχανή?ατα ?ετριέται σε BTU.

Η διέλευση ηλεκτρικού ρεύματος από το σώμα μας ονομάζεται ηλεκτροπληξία και

προκαλείται από την επαφή μας με γυμνό ηλεκτροφόρο σώμα. Προϋπόθεση δημιουργίας ηλεκτροπληξίας είναι να υπάρχει ανάλογη τάση. Γενικά τάση χαμηλότερη από 50V θεωρείται ακίνδυνη.

Τα αποτελέσματα τη ηλεκτροπληξίας μπορεί να είναι εντελώς ανώδυνα (ένα απλό γαργάλημα στα δάκτυλα) αλλά μπορεί να προκληθεί ακόμη και θάνατος (όταν το ηλεκτρικό ρεύμα περάσει από την καρδιά)
Η τάση των 230V που επικρατεί στις εγκαταστάσεις των κτηρίων είναι πολύ επικίνδυνη, αρκετή για να προκαλέσει ακόμη και τον θάνατο.

Το πόσο σοβαρή θα είναι η ηλεκτροπληξία εξαρτάται από την τάση του ρεύματος, την αντίσταση που παρουσιάζει εκείνη την στιγμή το σώμα μας στη διέλευση του ηλεκτρικού ρεύματος, πόσο χρόνο θα είμαστε εκτεθειμένοι σε αυτό αλλά και το είδος του ηλεκτρικού ρεύματος. Πιο επικίνδυνο είναι όσο ποιο μεγάλη είναι η τάση, όσο μικρότερη είναι η αντίσταση του σώματος μας και όσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια που είμαστε σε επαφή με τη πηγή του ρεύματος.

Τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν σε περίπτωση ηλεκτροπληξίας είναι ίλιγγοι, πονοκέφαλοι, ασφυξία, κατάσταση σοκ, απώλεια αισθήσεων, εγκαύματα, καρδιακή αρρυθμία, σπασμοί.

Πρώτες ενέργειες σε περίπτωση ηλεκτροπληξίας:

• Κατεβάζουμε αμέσως το γενικό διακόπτη της εγκατάστασης ή βγάζουμε την ηλεκτρική συσκευή από την πρίζα ώστε ο παθών να μην συνεχίσει να βρίσκεται υπό τάση.
• Σε περίπτωση που αυτό δεν είναι δυνατό προσπαθούμε να απομακρύνουμε το θύμα από την επαφή του με το ρευματοφόρο αντικείμενο χρησιμοποιώντας κάποιο μονωτικό υλικό, που δεν είναι βρεγμένο, όπως ξύλο, χαρτί. Αν δεν χρησιμοποιήσουμε κάποιο μονωτικό υλικό το αποτέλεσμα θα είναι να βρεθούμε στην ίδια θέση με το θύμα, να πάθουμε και εμείς ηλεκτροπληξία. Σε καμιά περίπτωση μεταλλικά αντικείμενα.
• Αμέσως μετά καλούμε ασθενοφόρο.