·       ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

Στο πανηγύρι του Προφήτη Ηλία- 20 Ιουλίου 1921.

         Στις ονομαστικές εορτές, τις ονομασίες όπως τις έλεγαν, μετά την εκκλησία, όπου οι εορτάζοντες είχαν αρτοκλασία, άρχιζαν οι επισκέψεις, οι λεγόμενες βίζιτες που κρατούσαν μέχρι το βράδυ. Οι συγγενείς κατέφθαναν στο σπίτι με γλυκά, λουλούδια και άλλα δώρα και το διασκέδαζαν τρώγοντας, τραγουδώντας και χορεύοντας.

         Στην τόσο κουραστική ζωή τους οι γιορτές και τα πανηγύρια ήταν όαση χαράς. Μαζευόντουσαν όλοι κάτω από το Τσινάρ ή στον Αϊλιά σε μια αλάνα έτσι ώστε να μπορούν να διασκεδάζουν και εκεί στήνανε το γλέντι. Μουσική, χορός και ποτό. Τέτοια πανηγύρια συναντούμε αρκετά στον οικισμό:

         ·     Κάθε χρόνο (23 Απριλίου)  γίνονταν πανηγύρι στο χωριό στου Αϊ Γιώργη το μεϊντάνι (πλατεία) κοντά στο παλιοκλήσσι, επίσης γίνονταν αγώνες δρόμου , το κοσί όπως λεγόταν, καθώς και μερικές φορές κουρμπάνι.

        ·     Τ’  Αϊθανασιού ( 2 Μαΐου)  γίνονταν  μεγάλο πανηγύρι στο χωριό απανωθιού στον τζεσμέ. Μαζεύονταν ο κόσμος  κάτω στο Τσινάρ, έρχονταν και παιχνίδια απ’ το Ξάστερο και παίζανε καρνέτο, λαγούτα, λύρα ή βιολί και χορεύανε τα κορίτσια και οι άντρες. Έκαναν και κουρμπάνι, όπως τ’  Αϊ Γιωργιού, καθώς και αγώνες δρόμου.

·     Κάθε χρόνο της Αγίας Τριάδας γίνονταν πανηγύρι στον αυλόγυρο της εκκλησιάς.

     ·       Τη Δευτέρα του Πάσχα γίνονταν  πανηγύρι στης Παναγιάς τ’ αμπέλια, εκεί που ήταν το αγίασμα της Παναγιάς. Ο παπάς διάβαζε παράκληση κι ο κόσμος, αφού προσκυνούσε, ύστερα πιάνονταν στο χορό με τα τραγούδια ή με τα παιχνίδια. Έρχονταν  κι απ’ το  Αλμπασάνι, το Νιχώρι, τις Μέτρες κι απ’ τ’ άλλα τα χωριά πανηγυριώτες και βραδιάζονταν με τους χορούς και τα τραγούδια.

        Οι Τσακλιώτες πήγαιναν όμως και στα πανηγύρια των γειτονικών χωριών: Του  Αγίου Παντελεήμονα (27 Ιουλίου) γίνονταν πανηγύρι στο Αλμπασάνι και πολλοί χωριανοί πηγαίνανε, άλλοι  για τη χάρη και άλλοι  για κέφι. Το αγίασμα ήταν έξω από το χωριό κι όποιος ήταν άρρωστος, πήγαινε από βραδύς, κοιμόταν εκεί για να τον πιάσει η χάρη. Επίσης στο  Αλμπασάνι γίνονταν πανηγύρι του αγίου Κωνσταντίνου, γιατί ήταν η εκκλησία τους. Πολλοί χωριανοί παγαίνανε και γλεντούσανε πίνανε, χορεύανε, γυρίζανε στις βίζιτες και το βράδυ έρχονταν  πίσω στο χωριό.  Τη Δευτέρα του Θωμά,  της  Παναγίας της Ρευματοκρατούσης , ήταν το Μετρηνό το πανηγύρι, που παλεύανε οι Τούρκοι οι πεχληβάνιδες με τους Ρωμιούς, και πήγαινε κόσμος από όλα τα χωριά να σεργιανίσει.