·       ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ

·   Ο ΙΔΡΥΤΗΣ

 Ιδρυτής της οικογένειας Χουρμουζιάδη είναι ο ιερέας Χουρμούζης (1800-1860) ο οποίος κατάγονταν πιθανότατα από την Καισάρεια και ήρθε στο Τσακήλι στα 1820 περίπου. Το οικογενειακό επίθετο είναι άγνωστο, πριν χρησιμοποιήσει η οικογένεια το επίθετο που προερχόταν από το όνομα του πατέρα. Υπήρχε συνήθεια την εποχή εκείνη, άνδρες και γυναίκες να φέρουν ως επίθετο το όνομα του πατέρα τους σε γενική. Στον κώδικα του χωριού θα δούμε πολλούς άνδρες που υπογράφουν χρησιμοποιώντας σαν επίθετο το όνομα του πατέρα τους.  Ο παπά-Χουρμούζης απέκτησε δύο γιούς τον Αναστάσιο και τον Γεώργιο, στους οποίους μεταβίβασε το επίθετο Χουρμουζιάδης, και το οποίο παραμένει στην οικογένεια μέχρι σήμερα.

·  ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ

[Τις πληροφορίες για το "Καβαλιώτικο" κλαδί της οικογένειας μου έστειλε ο κ. Σωτήρης Γ. Σαμαράς , ο οποίος κατάγεται από την Καβάλα και από την οικογένεια Χουρμουζιάδη από την μητέρα της μητέρας του και ο κ. Ιωάννης Χουρμουζιάδης.]

·    2^η γενιά: Ο Αναστάσιος (1830-1895), καθηγητής μαθηματικών της Μεγάλης του Γένους Σχολής παντρεύτηκε τη Θεοδοσία και απέκτησε επτά γιους και μία κόρη. Οι γιοί του έγιναν όλοι γιατροί (!!!) και μάλιστα με διαφορετικές ειδικότητες (ο παθολόγος, ο χειρούργος, ο οδοντίατρος κλπ). Απ' αυτούς γνωρίζουμε το Σταμάτιο, τον Χουρμούζιο,  το Νέστωρα, τον Ευθυβούλη, την Ευανθεία  και το Σωτήριο.

·  3^η γενιά: Ο Ευθυβούλης Χουρμουζιάδης ήταν γιατρός στη Σηλύβρια και μετά στην Καβάλα. Απέκτησε ένα γιο τον Αναστάσιο Χουρμουζιάδη, που ήταν κι αυτός γιατρός μικροβιολόγος στην Καβάλα και μία κόρη την Ηρώ.

Ο Νέστωρας Χουρμουζιάδης ζούσε στη Μαρώνεια και ήταν γιατρός. Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Καβάλα (Χρυσούπολη). Απέκτησε τρεις γιους τον Αναστάσιο, τον Ιωάννη και τον Χαράλαμπο.

Ο Χουρμούζης Χουρμουζιάδης  ήταν γιατρός στην Τσατάλτζα. Εγκαταστάθηκε προσωρινά στην Καβάλα. Αργότερα πήγε στις Σέρρες (Μπόρνα) όπου πέθανε. Άφησε δύο κόρες.

    ·  5^η γενιά: Μοναδικό παιδί της Ευθαλίας (εγγονής του Ευθυβούλη) και του Γιώργου Σαμαρά (με καταγωγή από την Μουσθένη Καβάλας - έχει πεθάνει) είναι ο Σωτήρης Γ. Σαμαράς, ο οποίος έχει έναν γιο, τον Γιώργο, 8 ετών.

      Η Μαργαρίτα, έχει, μία κόρη την Ελπινίκη, από τον γάμο της με τον Μανώλη Κρητικό (έχει πεθάνει). Η Ελπινίκη  είναι γιατρός στην Αθήνα και έχει μία κόρη, την Άρτεμη.

Τις παρακάτω φωτογραφίες των απογόνων του Αναστάσιου Χουρμουζιάδη μου έστειλε ο κ. Σωτήρης Σαμαράς

Ο Ευθυβούλης Χουρμουζιάδης (1868 -1950)	Οι Κρίτων Χουρμουζιάδης (1932-1992) και Γιάννης Χουρμουζιάδης με την μητέρα τους Ελένη (1907-1991). Είναι γιοί του Αναστάσιου Χουρμουζιάδη και εγγόνια του Ευθυβούλη. Η φωτογραφία πρέπει να είναι στην Κατοχή.

Ο Ευθυβούλης Χουρμουζιάδης σε μεγάλη ηλικία

Ευθυβούλης Χουρμουζιάδης dans une scene de chasse. Το αγριογούρουνο μοιάζει εκ πρώτης όψεως ακόμη ζωντανό, όμως το φιλοθεάμον κοινό στο βάθος προδίδει την σκηνοθεσία.

Η Ηρώ Χουρμουζιάδου (1905-1933), η νεώτερη κόρη  του Ευθυβούλη, με κάποια θεία. Η φωτογραφία είναι circa 1911-1912, στην Κωνσταντινούπολη.	Η Ηρώ Χουρμουζιάδου με την μεγαλύτερη κόρη της Ευθαλία (η μητέρα του Σωτήρη), στην Καβάλα, circa 1929.

Η Ηρώ Χουρμουζιάδου με τις κόρες της Μαργαρίτα (αριστερά) και Ευθαλία και μία γκουβερνάντα. Περίπου 1931-32.	Οι κόρες της Ηρώς, Μαργαρίτα και Ευθαλία

      · ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ

·   2^η γενιά:   Ο Γεώργιος Χουρμουζιάδης (1843-1915), σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Ήταν διαχειριστής δασών στη Στράντζα και γενικός ταμίας Τσατάλτζας. Παντρεύτηκε την Ανθή και  απέκτησε τέσσερις γιούς και μία κόρη: την Ελένη,  τον Χουρμούζη Χουρμουζιάδη – δημόσιο εισπράκτορα (ταξιντάρης) στις Μέτρες , ο οποίος πέθανε το 1919  άτεκνος, τον Αλέξανδρο Χουρμουζιάδη, ο οποίος αποτελούσε και το μαύρο πρόβατο της οικογένειας και δολοφονήθηκε στη διάρκεια της κατοχής, τον Καλλισθένη Χουρμουζιάδη ( 1882-1939) – καθηγητή αγγλικών και λαογράφο, ο οποίος απέκτησε έναν γιο τον Γεώργιο Χουρμουζιάδη και μια κόρη την Κλειώ και  τον Ξενοφώντα Χουρμουζιάδη – ράπτη (πρόκειται για τον προπάππο μου).

·  3^η γενιά:  Ο Ξενοφών Χουρμουζιάδης γεννήθηκε το 1870 στο Τσακήλι. Παντρεύτηκε την Ευθαλία και  απέκτησαν δεκατέσσερα παιδιά από τα οποία έζησαν τα επτά. Πέθανε το 1947 στο Παλαίφυτο Γιαννιτσών. Παιδιά του ήταν:

·  Ο Χουρμούζης Χουρμουζιάδης (παππούς μου)

·  Ο Γιώργος  Χουρμουζιάδης

·  Η Κατίνα Χουρμουζιάδου-Αναστασιάδου

·  Ο Γρηγόρης  Χουρμουζιάδης

·  Ο Χριστόφορος Χουρμουζιάδης (σκοτώθηκε αντάρτης το 1944)

·  Ο Λευτέρης Χουρμουζιάδης

·  Και η Ανθή Χουρμουζιάδου-Γεωργιάδου

·    4^η γενιά: Ο Χουρμούζης Χουρμουζιάδης (1900-1986) παντρεύτηκε το 1924 τη Δέσποινα Γεωργίου Ιακωβάκογλου και απέκτησαν τέσσερα παιδιά από τα οποία έζησαν τα τρία: ο Γιώργος Χουρμουζιάδης (πατέρας μου) , ο Νίκος Χουρμουζιάδης (1930) και η Αργυρώ Δούμα (1935).

·        5^η γενιά: Ο Γιώργος Χουρμουζιάδης (πατέρας μου), εργολάβος εκκλησιών στο επάγγελμα, γεννήθηκε το 1928 στο Διαλεχτό Καβάλας. Το 1957 παντρεύτηκε την Κυριακή Καραμπινάκη και απέκτησαν το 1959 εμένα – Δέσποινα Χουρμουζιάδου και το 1965 τον αδερφό μου Αναστάσιο Χουρμουζιάδη. Ο πατέρας μου πέθανε τον Οκτώβρη του 2007 στο Παλαίφυτο Γιαννιτσών.

·        6^η γενιά: Εγώ, η Δέσποινα Χουρμουζιάδου, καθηγήτρια Γαλλικών παντρεύτηκα το 1989 το Γιάννη Μπούτο και απέκτησα τρία παιδιά: Αποστόλης Μπούτος-1989, Ροδόπη Μπούτου – 1994 και Γιώργος Μπούτος -1997.

·        6^η γενιά: Ο αδερφός μου Αναστάσιος Χουρμουζιάδης παντρεύτηκε το 1999 τη Γιαννούλα Κακαμανούδη και απέκτησαν δύο παιδιά: Γιώργος Χουρμουζιάδης – 2000 και Φίλιππος Χουρμουζιάδης – 2001

Ο πατέρας του παππού μου Ξενοφών Χουρμουζιάδης	Η μητέρα του παππού μου Ευθαλία με τα εγγόνια της

(γερμανική ταυτότητα)

Ο πατέρας της γιαγιάς μου Γεώργιος Αθανασίου Ιακωβάκογλου	Από δεξιά η γιαγιά μου Δέσποινα με τις ξαδέρφες της Μαριάνθη και Σμαραγδή στη γιορτή του Προφήτη Ηλία- 20 Ιουλίου 1921.

Από αριστερά ο παππούς μου Χουρμούζιος Χουρμουζιάδης το 1914	Από δεξιά ο παππούς μου Χουρμούζιος Χουρμουζιάδης το 1922, αφού γύρισε από το στρατιωτικό με τον ξάδερφό του Πασχάλη.

        Αυτή η οικογένεια - της οποίας έχω την τύχη να αποτελώ μέλος - μπορεί να μην απέκτησε πλούτη και να μην κληροδότησε στους απογόνους της υλικά αγαθά, τους κληροδότησε όμως την αγάπη για τα γράμματα και τη μόρφωση, που είναι πολύ πιο σημαντικό. Σύμφωνα με τις αφηγήσεις του παππού μου, το 1924 κατά τη διάρκεια την ανταλλαγής των πληθυσμών, μαζί με τα λιγοστά τους υπάρχοντα,    κουβάλησαν μαζί τους και τα βιβλία - έντυπα και χειρόγραφα -  που υπήρχαν στη βιβλιοθήκη του σπιτιού τους, η οποία κατελάμβανε ολόκληρο δωμάτιο. Ο παππούς μου Χουρμούζης Χουρμουζιάδης (1900-1986) – ένας υπέροχος φιλομαθής άνθρωπος -   διέσωσε αρκετά από αυτά και τα παρέδωσε στα χέρια των εγγονών του.    Μεταξύ αυτών είναι:

·              το Τσακλιώτικο Καλαντάρ του Καλλισθένη ,

·              μια ελληνογαλλική γραμματική του ίδιου ( έκδοση του 1872),

·              μία δερματόδετη βίβλος (έκδοση 1906),

·              μία δερματόδετη εκκλησιαστική ιστορία (έκδοση 1886),

·              ένα δερματόδετο χειρόγραφο καλαντάρι του 1874 αγνώστου συγγραφέως,

·              ένα ημερολόγιο του Ξενοφώντα Χουρμουζιάδη (1916-1919)

·              και τρία χειρόγραφα του Γεωργίου Χουρμουζιάδη:

·              Το πρώτο 148 σελίδων περιέχει διάφορα διηγήματα και χρονολογείται το 1890.

·              Το δεύτερο είναι χειρόγραφο 31 σελίδων με σατυρικά ποιήματα γραμμένα από 28 Μαρτίου 1889 μέχρι 2 Ιανουαρίου 1890

·              και το τρίτο 34 σελίδων περιέχει και αυτό σατυρικά ποιήματα γραμμένα από 25 Μαΐου  μέχρι 19 Οκτωβρίου 1889.  

         Παρακάτω παραθέτω το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας όπως το έγραψε με τα ίδια του τα χέρια του ο παππούς μου Χουρμούζης λίγο πριν πεθάνει, τον Μάη του 1986.