Εικονολογία και λογομαχία «Γιατί δεν πάτε κατευθείαν στον κινηματογράφο, που η εκτύλιξη των εικόνων του θα αντικαταστήσει, και με το παραπάνω, τόσο τις εικόνες όσο και το κείμενο πολυάριθμων τόμων;»[1] Αυτή την προφητική ερωτηματική απάντηση έδωσε ο Μαλαρμέ, αρνούμενος να
Το Φεστιβάλ διοργανώθηκε για πρώτη φορά το Σεπτέμβριο του 1939, με προεδρεύοντα τον Λουί Λυμιέρ. Η μόνη ταινία που παρουσιάστηκε στην πρώτη διοργάνωση ήταν η Παναγία των Παρισίων του Γουίλιαμ Ντίτερλι, καθώς συνέπεσε χρονικά με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου
Το Φεβρουάριο του 1926, ο John Grierson, σε μια αναφορά στην ταινία του Robert Flaherty, «Moana», στην εφημερίδα «Sun», της Νέας Υόρκης, χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τον όρο «ντοκιμαντέρ» («documentary»). Ο όρος δεν εμφανίζεται για πρώτη φορά στο κινηματογραφικό λεξιλόγιο.
Πέμπτη 19 Απριλίου 2018 στις 8.30 μ.μ. (1η μέρα) Πάνω απ’ όλα το έργο Ένα αφιέρωμα στον Νίκο Καζαντζάκη, τον σπουδαίο συγγραφέα και στοχαστή. Ερευνητές, καθηγητές που ασχολήθηκαν με τον μεγάλο Κρητικό και παγκόσμιο δημιουργό, αλλά και απλοί καθημερινοί άνθρωποι
Με καλλιτεχνικά έργα σαν αυτά της Maya Deren αποκρυσταλλώνονται οι αιτίες που η τέχνη αποτελεί οικείο χώρο για την ψυχανάλυση. Τόσο το υποκείμενο της δημιουργίας όσο και το ίδιο το έργο τέχνης προικοδοτούν τη ψυχαναλυτική σκέψη με ένα πλήθος αναφορών,
Η Μνήμη είναι θραύσμα του Χρόνου. Αρχικά, οι αναμνήσεις δεν ξεχωρίζουν από τις κοινές στιγμές. Αποκτούν βαρύτητα μόνο αργότερα, όταν οι πληγές που προκαλούν καταλαμβάνουν χώρο στη Μνήμη. Υπάρχουν κάποιες σπάνιες περιπτώσεις σκηνοθετών που καταθέτουν αφοπλιστικά το είναι τους, όντας
H συνάντηση της ψυχανάλυσης με τον κινηματογράφο O Freud δεν περιόρισε την ψυχανάλυση-ως ψυχολογία του βάθους-μόνο στη θεραπεία των νευρώσεων αλλά την συνέδεσε επίσης με την κατανόηση τού πολιτισμού, της διανόησης και την τέχνης γενικότερα. Έκανε λόγο για δημιουργική φαντασία,
Ο θεότρελος νους του Μελ Μπρουκς Ο σπουδαίος αλχημιστής του χιούμορ που δεν σταματά με τίποτα! Γέννημα-θρέμμα Νεοϋρκέζος, ο Μελ Μπρουκς είναι καμωμένος από κείνα τα υλικά που εξυφαίνεται η μεγάλη στόφα των κωμικών. Ο άνθρωπος που μας χάρισε μια
Ρεαλισμός – Φορμαλισμός (εξπρεσιονισμός) Στην αρχική φάση της κινηματογραφικής θεωρίας και μέχρι τη δεκαετία του ’60 το βασικό σύστημα αναφοράς είναι η φωτογραφική ιδιότητα του κινηματογραφικού μέσου· οι θεωρητικοί που υποστηρίζουν ότι ο κινηματογράφος πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτή τη μοναδική
«DUNE» (NTIOYN) Η διαστρική ανθρώπινη κοινωνία του έτους 10191 είναι ένας κόσμος υψηλής τεχνολογίας, αλλά πολύπλοκης νεοφεουδαρχικής δομής, με δαιδαλώδη, αντικρουόμενα πολιτικά συμφέροντα και με το μυστικιστικό και το παραψυχολογικό στοιχείο να έχουν αναβαθμισμένο ρόλο. Ένας πλανήτης είναι η μοναδική
ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΕΡΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΠΤΙΚΟ-ΑΚΟΥΣΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΣΤΗ ΒΑΣΙΚΗ ΚΑΙ ΜΕΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Εν όψει του γεγονότος ότι, εν προκειμένω, υφίσταται ένας ακόμη διάλογος για την Παιδεία, και με δεδομένο ότι αυτός πραγματοποιείται κατά την
Είμαστε όλοι κινηματογραφιστές Επειδή η ζωή γέμισε παραισθήσεις ο κινηματογράφος είναι απαραίτητος γιατί μας επιστρέφει στην εσωτερική ζωή και αποτελεί τον απόηχό της. Ο κόσμος είναι ντυμένος με εικόνες από τα γεννοφάσκια μας και ανάμεσα σε εμάς και την πραγματικότητα
Η κινηματογραφική τέχνη δεν είχε πίσω της κάποια παράδοση κι έτσι δεν βρέθηκε υποχρεωμένη να ορίσει τον εαυτό της σε αντίθεση με μιά τέτοια (οι εύλογες και συνήθεις στην εποχή τους συγκρίσεις με το θέατρο είχαν κατά κανόνα ως στόχο