21/08/2019: I very much like your classroom demonstration of the way an interferometric gravitational wave detector works. The students pulling on the arms alternately in resonance with the two students dancing around each other is really elegant and gets the point across. What needs more work is the display showing the light getting brighter and dimmer on the screen. The relative motion of the electric fields on the sheets of paper is a good idea, the students moving these need to have a better way of sliding the pieces of paper so they stay synchronized with the dancers and the space stretchers and squeezers. You need a good piece of music to keep this ballet together. I much enjoyed watching this. Thank you for sending it.
Μια πραγματικά ενδιαφέρουσα ημέρα στο 2ο Δημ. Σχ. Πύργου, αφού πέρα από την αρχική συμπλήρωση των ερευνητικών ερωτηματολογίων από τα τμήματα της Στ' τάξης, (Στ1, Στ2 & Στ3), έγινε ειδική αναφορά στην απονομή του φετεινού Nobel Φυσικής.
Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε και σχετική ερώτηση μαθητή σχετικά με το αν τα βαρυτικά κύματα έχουν διαφορά από τα ηλεκτρομαγνητικά, γεγονός που δείχνει το έμφυτο ενδιαφέρον κάποιων παιδιών για τη Φυσική!
Σε τρεις Αμερικανούς φυσικούς απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής 2017, για την ανακάλυψη βαρυτικών κυμάτων, κυματισμών στον ιστό του χωροχρόνου. Οι Rainer Weiss, Kip Thorne και Barry Barish είναι οι φετινοί νικητές. Ο Albert Einstein ήταν ο πρώτος που είχε μιλήσει για την ύπαρξη των βαρυτικών κυμάτων. Και οι τρεις επιστήμονες έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στα πειράματα του Laser Interferometer Gravitational-Wave Observator, που έκαναν την πρώτη παρατήρηση των βαρυτικών κυμάτων τον Σεπτέμβριο του 2015. (Πηγή: nobel.org ,μέσω CNN-Greece)
Από τις 4 θεμελιώδεις δυνάμεις που κυβερνούν το Σύμπαν, η Βαρύτηταήταν αυτή που απασχόλησε από πολύ νωρίς τον άνθρωπο και την Επιστήμη. Τι κάνει άραγε τα σώματα να κινούνται προς τα κάτω, χωρίς να τα σπρώχνει κάποιος; Πώς η Σελήνη στέκει απέναντι από τη Γη; Πώς κρατιούνται σε ισορροπία και τροχιές οι πλανήτες και οι γαλαξίες μέσα στο Σύμπαν;
Η ουσιαστική όμως προσέγγιση για την έρευνα της πρώτης αυτής δύναμης, άρχισε στα τέλη του 16ου και τις αρχές του 17ου αιώνα από τον Γαλιλαίοκαι το περίφημο πείραμα του πύργου της Πίζας, ο οποίος έθεσε και τις βάσεις για να συνεχίσει ο Νεύτωνας. Η Νευτώνια Φυσική περιέγραψε ακριβώς τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων και εφαρμόζεται μέχρι και σήμερα στις προσγειώσεις και απογειώσεις των αεροπλάνων, των διαστημοπλοίων καθώς και στις τροχιές των τεχνητών δορυφόρων.
Με τον Albert Einstein, η Βαρύτητα "ντύθηκε" με τις διαστάσεις του χώρου και του χρόνου, μέσα από μια καινοτόμο προσέγγιση που γεννήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα (1915), ταράζοντας τα νερά της παγκόσμιας Φυσικής με τη διατύπωση της περίφημης Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας.
Η αναμέτρηση με τον Νεύτωνα ήταν αναπόφευκτη και τελικά επικράτησε ως η πιο πειστική θεωρία που ισχύει και εξηγεί πλήρως τη φύση της Βαρύτητας. Η αξιοπιστία κι η εγκυρότητά της έχουν πλήρως ελεγχθεί και επαληθευθεί. Τελευταία απόδειξη αποτελεί η αποκάλυψη των Βαρυτικών Κυμάτων, κάτι το οποίο είχε προβλεφθεί από τη θεωρία του Einstein και η οποία το 2017οδήγησε σε βραβείο Nobel τους φυσικούς R.Weiss, K. Thorn και B. Barishμε τη χρήση του Ιντερφερόμετρου στο διάσημο πείραμα του L.I.G.O.
Πώς όμως λειτουργεί αυτός ο ακούραστος "εργάτης" που σμιλεύει το Σύμπαν; Ποια είναι η φύση της;
Ας βαδίσουμε, λοιπόν, στα χνάρια των παραπάνω επιστημόνων για να ζήσουμε κι εμείς τον ενθουσιασμό τους μέσα από πειράματα για τη Βαρύτητα, την "πρώτη κυρία" των Δυνάμεων της Φύσης!!!
Rainer Weiss
