Belirsiz Geçmiş Zaman - Ο Ασαφής Παρελθών -miş
O ασαφής (belirsiz) παρελθόν (geçmiş) χρόνος (zaman) φανερώνει κάτι που έγινε στο παρελθόν αλλά για το οποίο ο ομιλών εκφράζει μια αμφιβολία ή ένα είδος αβεβαιότητας αν όντως συνέβη, αφού ότι λέει είναι λόγια τρίτων ή συμπεράσματα, ίσως και προσωπικές του εμπειρίες αλλά για τις οποίες δεν θέλει να δεσμευτεί. Συνηθίζεται σε αφηγήσεις παραμυθιών και ανεκδότων.Σχηματίζεται με τη προσθήκη του χρονικού επιθήματος -miş
gelmiş ήρθε (δεν ήμουν εκεί, μου το είπαν άλλοι)
Στα ελληνικά δεν υπάρχει ακριβώς αντίστοιχος χρόνος.Ο αόριστος της ελληνικής μοιάζει να είναι ο πιο κοντινός.
Το νόημα του Belirsiz Geçmiş (Ασαφούς Παρελθόντα) χρόνου θα μπορούσε, λοιπόν, να αποδοθεί με φράσεις όπως ...
- Σαν να ... έφυγε
- Πιστεύω πως ... έφυγε
- Προφανώς ... έφυγε
- Απ' όσο ξέρω ... έφυγε
- Είπαν οτι ... έφυγε
- Νομίζω πως ... έφυγε
- Λένε οτι ... έφυγε
- Είναι σχεδόν βέβαιο πως ... έφυγε
- Ισως να ... έφυγε
Belirsiz Geçmiş (Ασαφής Παρελθών) | |||||
---|---|---|---|---|---|
ρίζα | χρονικό επίθημα κανόνας 4 |
προσωπικό επίθημα ομάδα Β |
Belirsiz Geçmiş (Ασαφής Παρελθών) |
η Ερώτηση μαξιλάρι y ανάμεσα σε φωνήεντα |
|
εγώ | gel | -miş | -im | gelmişim λένε πως ήρθα | gelmiş miyim? λένε πως ήρθα; |
εσύ | -sin | gelmişsin λένε πως ήρθες | gelmiş misin? λένε πως ήρθες; | ||
αυτός | gelmiş λένε πως ήρθε | gelmiş mi? λένε πως ήρθε; | |||
εμείς | -iz | gelmişiz λένε πως ήρθαμε | gelmiş miyiz? λένε πως ήρθαμε; | ||
εσείς | -siniz | gelmişsiniz λένε πως ήρθατε | gelmiş misiniz? λένε πως ήρθατε; | ||
αυτοί | -ler | gelmişler λένε πως ήρθαν | gelmişler mi? λένε πως ήρθαν; |
H Eρώτηση
Οταν ρωτάμε, το ερωτηματικό μόριο mi αποσπά το προσωπικό επίθημα από το ρήμα για να σχηματίσουν ξεχωριστή λέξη.
boyamışsın λένε πως έβαψες
boyamış mısın? λένε πως έβαψες;
ΠΡΟΣΟΧΗ! στο γ! πρόσωπο του πληθυντικού
boyamışlar λένε πως έβαψαν
ΣΩΣΤΟ boyamışlar mı? λένε πως έβαψαν; - Το mı μένει μόνο. Ανώμαλη συμπεριφορά, που πολύ εύστοχα ονομάστηκε ΑντιΜουΛάρ
ΛΑΘΟΣ boyamış mılar?
boyamış mısın? λένε πως έβαψες;
ΠΡΟΣΟΧΗ! στο γ! πρόσωπο του πληθυντικού
boyamışlar λένε πως έβαψαν
ΣΩΣΤΟ boyamışlar mı? λένε πως έβαψαν; - Το mı μένει μόνο. Ανώμαλη συμπεριφορά, που πολύ εύστοχα ονομάστηκε ΑντιΜουΛάρ
ΛΑΘΟΣ boyamış mılar?
Μερικά παραδείγματα
Belirsiz Geçmiş (Ασαφής Παρελθών) | ||||
---|---|---|---|---|
açmak | düşmek | anlamak | gitmemek | |
εγώ | açmışım λένε πως άνοιξα | düşmüşüm λένε πως έπεσα | anlamışım λένε πως κατάλαβα | gitmemişim λένε πως δεν πήγα |
εσύ | açmışsın λένε πως άνοιξες | düşmüşsün λένε πως έπεσες | anlamışsın λένε πως κατάλαβες | gitmemişin λένε πως δεν πήγες |
αυτός | açmış λένε πως άνοιξε | düşmüş λένε πως έπεσε | anlamış λένε πως κατάλαβε | gitmemiş λένε πως δεν πήγε |
εμείς | açmışız λένε πως ανοίξαμε | düşmüşüz λένε πως πέσαμε | anlamışız λένε πως καταλάβαμε | gitmemişiz λένε πως δεν πήγαμε |
εσείς | açmışsınız λένε πως ανοίξατε | düşmüşsünüz λένε πως πέσατε | anlamışsınız λένε πως καταλάβατε | gitmemişsiniz λένε πως δεν πήγατε |
αυτοί | açmışlar λένε πως άνοιξαν | düşmüşler λένε πως έπεσαν | anlamışlar λένε πως κατάλαβαν | gitmemişler λένε πως δεν πήγαν |
Περισσότερα παραδείγματα
Εski zaman içinde bir varmış bir yokmuş Στα παλιά χρόνια ήταν κάποιος και δεν ήταν --> Μια φορά κι έναν καιρό
Είναι η στερεότυπη φράση με την οποία συνήθως αρχίζουν τα παραμύθια
Kâtip uykudan uyanmış, gözleri mahmur Ο Kâtip απ' τον ύπνο ξύπνησε, μαχμουρλής (Üsküdar'a Gider İken)
Είναι η στερεότυπη φράση με την οποία συνήθως αρχίζουν τα παραμύθια
Kâtip uykudan uyanmış, gözleri mahmur Ο Kâtip απ' τον ύπνο ξύπνησε, μαχμουρλής (Üsküdar'a Gider İken)
Sınıfta öğretmen sormuş - Dalda üç kuş var. Βirini vurdum. Κaç tane kalır? Çocuk cevaplamış - Hiç kalmaz öğretmenim. Olur mu oğlum? - demiş öğretmen - iki tane kalır. Olmaz öğretmenim - demiş çocuk - siz birini vurunca, diğerleri aptal değil ya, sesten ürküp kaçarlar. Öğretmen şaşırmış ve - Aferin oğlum! Cevabın yanlış, ama düşünce tarzını beğendim - demiş. |
Στη τάξη ο δάσκαλος λένε πως ρώτησε «Στο κλαδί τρία πουλιά υπάρχουν. Το πρώτο βάρεσα. Πόσα μένουν;» Το παιδί απάντησε «Κανένα δεν μένει δάσκαλέ μου (κύριε)» «Μα είναι δυνατόν γιέ μου;» είπε ο δάσκαλος «δύο μένουν». «Αδύνατον κύριε» είπε το παιδί «εσείς το πρώτο χτυπήσατε, τα άλλα χαζά δεν είναι για, από τον ήχο τρομαγμένα την κοπάνησαν». Ο δάσκαλος σάστισε και «Μπράβο γιέ μου! Η απάντησή σου λάθος είναι, όμως τον τρόπο της σκέψης σου άρεσα» είπε. |
To πλήρες ανέκδοτο θα πρέπει να αναζητηθεί στο υπέροχο site του κ. John Guise |