ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΨΑΡΙΑ
Το Μπαρμπούνι
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Γονική Κατηγορία: ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
- Κατηγορία: ΤΟΠΙΚΑ ΨΑΡΙΑ
- Δημοσιεύθηκε : Τετάρτη, 13 Μάιος 2015 20:53
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 1090
Το μπαρμπούνι (τρίγλη η μυστακοφόρος, παλαιότερα trigla barbatus, αναφέρεται ως Mullus surmuletus) είναι είδος ακανθοπτέρυγου ψαριού του γένους Τρίγλη (Trigla) της οικογενείας των τριγλιδών (Triglidae). Το μήκος του μπαρμπουνιού φθάνει τα 35 εκατοστά. Έχει χρώμα ερυθρωπό, βαθύτερο στη ράχη και ασημέρυθρο στην κοιλιά, καλύπτεται δε από πολλά μικρά λέπια ωοειδούς σχήματος. Τα στηθαία πτερύγια φέρουν τρεις άκανθες το καθένα, με τις οποίες το μπαρμπούνι ανασκάπτει την άμμο του βυθού για την αναζήτηση τροφής.Το κεφάλι έχει κυβικό σχήμα και φέρει μεγάλο στόμα με μικρά πολυπληθή δόντια και στις δύο σιαγόνες, ενώ το ρύγχος είναι επιμηκυσμένο και στο άκρο φέρει τριχοειδείς άκανθες (οι οποίες λαϊκά αποκαλούνται "μουστάκια", απ' όπου και το όνομά του). Το σώμα είναι επίμηκες και καταλήγει σε τέσσερις επιμήκεις άκανθες.
Το μπαρμπούνι ζει σε πολλές θάλασσες των ευκράτων περιοχών του πλανήτη (και στις ελληνικές), κυρίως μέσα σε συμπλέγματα φυκών (φυκιάδες), ή σε αμμώδεις - ιλυώδεις βυθούς, όπου και αναζητά την τροφή του, την οποία αποτελούν διάφορα μικρά μαλάκια. Είναι περιζήτητο αλίευμα για τη τρυφερή και νόστιμη σάρκα του.Παραλλαγή του μπαρμπουνιού είναι η κουτσομούρα (Mullus barbatus), η οποία διαφέρει από το μπαρμπούνι στο χρώμα (είναι περισσότερο ανοικτόχρωμη), στο σχήμα του ρύγχους (στο άκρο του είναι περισσότερο "κοφτό", απ' όπου και το όνομά της) και στο ότι δεν φέρει εμφανές "μουστάκι".Στο γένος Τρίγλη περιλαμβάνονται, ανάμεσα σε άλλα, τα εξής είδη:
- Τρίγλη η χελιδόνα (Trigla hirundo, κοινώς χελιδονόψαρο)
- Τρίγλη η λύρα (Trigla lyra)
- Τρίγλη η χρυσόπτερος (Trigla surweletus) Αναφέρεται ως τρίγλη ή τρύγλη στην αρχαία Ελληνική γραμματεία. Εθεωρείτο βρώμικο ψάρι που κατά τον Αιλιανό έτρωγε ακόμα και νεκρούς ανθρώπους. Απαγορευόταν η βρώση τρίγλης στα ιερά της Ελευσίνας και της Ήρας στο Άργος, ενώ συνδεόταν μυθολογικά με την Εκάτη και την Άρτεμη. Επίσης απαγορευόταν η κατανάλωσή της (όπως και άλλων ειδών ψαριών) κατά τους Πυθαγόρειους.(Πηγή Βικιπάιδεια). Στη Σαμοθράκη τα μπαρμπούνια επειδή ζουν σε καθαρά και παρθένα μέρη έχουν έντονα χρώματα και νόστιμη σάρκα. Υπάρχουν στα εξής μέρη: Ανοιχτα της Καμαριώτισσας στον Άγιο Ανδρέα στις τραγάνες της Σκάλας στο Μκοοοό Βνι στον Μακρύ Γιαλό στον Κατή στον Άγκιστρο στα Λουτρά και στο Λιμνίδι γιαλό. Ψαρεύεται με μπαρμπουνόδιχτα και με τράτα. Τρώγεται κυρίως τηγανητό και μάλιστα ολόκληρο μαζί με το κεφάλι του.
Συνταγή για τηγανητές κουτσομούρες αλλά και μπαρμπούνια. Χρειαζονται: 1 κιλό ψάρια κατά προτίμηση όχι πολύ μεγάλα αλεύρι για όλες τις χρήσεις ελαιόλαδο αλάτι Πλύνουμε καλά τα ψάρια και τα καθαρίζουμε απο τα λέπια και τα εντόσθια τους και τα αλατίζουμε μέσα στην κοιλιά τους. Αν είναι της ημέρας αφήνουμε και το κεφάλι αν όμως είναι πάνω από μιας ημέρας το κεφάλι καλό είναι να πεταχτεί. Βαζουμε το τηγάνι με το ελαιόλαδο σε δυνατή φωτιά και αλευρώνουμε τα ψάρια. Μόλις κάψει το λάδι ρίχνουμε μέσα ψάρια ίσα που να μπορούμε να τα γυρίσουμε τηγανίζουμε από την μια πλευρά και μόλις πάρουν χρώμα τα γυρνάμε και απο την άλλη. Μόλις ψηθούν τα βγάζουμε σε μια πιατέλα κυκλικά γύρω -γύρω Συνοδεύονται με σαλάτα ντομάτα ώριμη ή με άγρια χόρτα. Μερικοί χτυπάνε λαδολέμονο και το ρίχνουν όταν τα βγάζουν απο το τηγάνι. Όταν είναι μικρά τρώγονται ολόκληρα