Καλλιέργεια καλαμποκιού

Πληροφοριακά Στοιχεία

Κατηγορία: Τα φυτά της Σαμοθράκης

Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 09 Ιούνιος 2015 20:21

Γράφτηκε από τον/την Super User

Εμφανίσεις: 299

Το καλαμπόκι

Είναι ετήσιο, ψηλό φυτό με χοντρό όρθιο και συμπαγή βλαστό, στενά και μακριά φύλλα σε σχήμα σπαθιού και κυματιστά άκρα. Στην κορυφή του φυτού υπάρχει η αρσενική ταξιανθία που σχηματίζει θύσανο, έχει δε την ονομασία φόβη. Η θηλυκή ταξιανθία αποτελείται από ένα πλατύ στάχυ με παχύ άξονα, πάνω στον οποίο βρίσκονται τα άνθη σε σειρές. Η ταξιανθία αυτή ονομάζεται σπάδικας. Στη συνέχεια τη θέση των ανθών παίρνουν οι κόκκοι που καλύπτονται από φύλλα ενώ στην κορυφή του σπάδικα υπάρχει θύσανος αποτελούμενος από πολλές μακριές τριχοειδείς κλωστές.Ο καρπός του αραβοσίτου είναι καρύοψη, δηλαδή είδος ξηρού καρπού, μονόσπερμου, με πολύ λεπτό περικάρπιο που περιβάλλει το σπέρμα. Αποτελείται από τέσσερα τμήματα: το περικάρπιο, το ενδοσπέρμιο, το έμβρυο και τον ποδίσκο. Το περικάρπιο αποτελείται από κυτταρίνη και ημικυτταρίνες και έχει ρόλο να προστατεύει το σπέρμα από εχθρούς, μολύνσεις και την είσοδο του νερού . Μόλις το περικάρπιο σπάσει το νερό εισέρχεται στο σπέρμα και ξεκινά η βλάστηση. Το ενδοσπέρμιο αποτελείται από κύτταρα με λεπτά κυτταρικά τοιχώματα, τα οποία είναι γεμάτα με αμυλόκοκκους. Αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του καρπού και περιέχει υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και μικρές ποσότητες ανόργανων αλάτων και ελαίων. Χωρίζεται με βάση την υφή του σε υαλώδες και αλευρώδες ενδοσπέρμιο. Ο τρόπος που κατανέμονται τα δύο αυτά είδη στον καρπό επηρεάζει το σχήμα και τη σκληρότητά του. Οι εξωτερικές στρώσεις κυττάρων του ενδοσπερμίου διαθέτουν παχιά κυτταρικά τοιχώματα και συγκροτούν ένα διαφοροποιημένο ιστό που ονομάζεται αλευρώνη. Η αλευρώνη περιέχει μεγάλες πρωτεϊνικές δομές, τα πρωτεϊνικά σώματα, τα οποία περικλείονται σε μεμβράνες. Το ενδοσπέρμιο είναι η βασική πηγή ενέργειας και τροφοδοσίας, καθώς είναι εξοπλισμένο με όλα τα απαραίτητα υλικά για την διαδικασία της βλάστησης, μέχρι το νεαρό φυτό να γίνει αυτότροφο. Το έμβρυο είναι μια μικρογραφία του φυτού και φέρει τις καταβολές των πρώτων οργάνων του. Αποτελείται από τον εμβρυακό άξονα και το ασπίδιο. Στον εμβρυακό άξονα διακρίνεται το πτερίδιο, το μεσοκοτύλιο και το ριζίδιο. Το πτερίδιο φέρει το σημείο αύξησης και τις διαφοροποιημένες καταβολές των πρώτων πέντε φύλλων του φυτού. Καλύπτεται από το κολεόπτιλο, έναν προστατευτικό ιστό που λόγω του ατρακτοειδούς σχήματος βοηθάει στην ανάδυση του φυταρίου από το έδαφος. Το μεσοκοτύλιο είναι το όργανο που στηρίζει το φυτό και συνδέει το ριζικό με το υπέργειο μέρος. Επίσης φέρει τις καταβολές των δευτερογενών εμβρυακών ριζών και συμβάλλει ουσιαστικά με την επιμήκυνσή του στην ανάδυση του φυταρίου. Το ριζίδιο εξελίσσεται στην πρωτογενή εμβρυακή ρίζα και καλύπτεται από την κολεόρριζα, που έχει προστατευτικό χαρακτήρα. Το ασπίδιο ή κοτύλη διαθέτει εξειδικευμένα κύτταρα που υδρολύουν το άμυλο του ενδοσπερμίου και μεταφέρουν τα προϊόντα στον εμβρυακό άξονα. Το έμβρυο στο σύνολό του έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε έλαια και πρωτεΐνες καθώς και το μεγαλύτερο ποσοστό των ανόργανων θρεπτικών ουσιών του καρπού. Τέλος ο ποδίσκος είναι το όργανο με το οποίο στηρίζεται ο καρπός πάνω στον σπάδικα και μεταφέρει υλικά από το μητρικό φυτό κατά το γέμισμα του καρπού.(πηγή Βικιπαίδεια)

Στη Σαμοθράκη λέγεται απουσταριά (αραποσιταριά) και χρησιμοποιείται κυρίως σαν τροφή για ζώα. Απο τον καρπό του γίνεται και η περίφημη μπομπότα ψωμί απο αλέυρι καλαμποκιού χαμηλής διατροφικής αξία αλλά πολύ νόστιμο Επίσης ο καρπός γίνεται ποπ κορν που είναι πολύ νόστιμα. Καλλίεργείται καλαμπόκι κυρίως στο Λιβάδι. Πολλοί βάζουν και στους κήπους μερικούς σπόρους και απο τα φυτά που βγαίνουν έχουν την προσωπική τους χρήση. επίσης τρώγετα ψητό ή βραστό

ο Ζοχός

Πληροφοριακά Στοιχεία

Κατηγορία: Τα φυτά της Σαμοθράκης

Δημοσιεύθηκε : Σάββατο, 09 Μάιος 2015 18:52

Γράφτηκε από τον/την Super User

Εμφανίσεις: 695

Ο ζοχός ή ζοχιά (λέγεται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και τζοχός, ντζοχός ή σφογκός) είναι φυτό μονοετές, διετές ή πολυετές και έχει όρθιο βλαστό και χυμό σαν γάλα. Η επιστημονική του ονομασία είναι Sonchus oleraceus (Σόγχος ο λαχανώδης). Τα φύλλα του είναι απλά και πτερωτά και η βάση τους περιβάλλει το βλαστό. Έχει μικρά και κίτρινα άνθη, συγκεντρωμένα σε κεφάλια που περιβάλλονται από επιμήκη βράκτια. Το γνωστότερο είδος είναι ο Ζοχός ο λαχανώδης ο οποίος έχει πτερόλοβα και οδοντωτά φύλλα. Το ύψος του φθάνει το 1 μ.Είναι φυτό γνωστό από τα αρχαία χρόνια, με το όνομα σόγχος (σόγχος του Θεόφραστου). Αναγνωρίστηκε κυρίως η φαρμακευτική του αξία. Οι ιθαγενείς της Χιλής Μαπούτσε χρησιμοποιούσαν το ζοχό ως αντιπυρετικό και αιμοκαθαρτικόΠεριέχει βιταμίνη C και βιταμίνη Κ.Στην Ελλάδα υπάρχουν συνολικά πέντε είδη και συλλέγονται όταν είναι τρυφερά. Ο καρπός του λέγεται ζοχί, ζωχί, ζώχι - πληθυντικός ζοχιά ή ζώχια, είναι εδώδιμος (για τον άνθρωπο και, όταν ξεραθεί, για τα πτηνά ) και πολύ θρεπτικός. Τα ζοχιά μαγειρεύονται συνήθως μαζί με άλλα άγρια χόρτα.Καρπός Αγριοζοχός Ο αγριοζοχός (Urospermum picroides) ανήκει στην ίδια οικογένεια με το ζοχό. Θεωρείται γενικά ζιζάνιο , γιατί παρεμποδίζει τις καλλιέργειες, ενώ ο ετήσιος κύκλος ζωής του βοηθά στη γρήγορη εξάπλωσή του. Η γεύση του είναι πικρή, απαλύνεται όμως με τη χρήση λεμονιού. Ο αγριοζοχός μπαίνει σε σαλάτες μαζί με άλλα χόρτα ή σε χορτόπιτες.(Πηγή Βικιπαιδεία)

Ο ζοχός είναι ιδανικό χόρτο για σαλάτα και για πίτες Στη Σαμοθράκη  ζοχούς βρίσκουμε: Στον Άγιο Δημήτριο στα "σέτια" που είναι τα όρια μεταξύ των χωραφιών στα Αμπέλια στο Λιβάδι στον Άγιο Γεώργιο και στον Άγιο Βασίλειο και στην "Κουυυνα" Είναι ο λόφος ανάμεσα στα Αλώνια και στο Ξηροπόταμο

Τα Σπαράγγια

Πληροφοριακά Στοιχεία

Κατηγορία: Τα φυτά της Σαμοθράκης

Δημοσιεύθηκε : Πέμπτη, 16 Απρίλιος 2015 18:12

Γράφτηκε από τον/την Super User

Εμφανίσεις: 746

Σπαράγγια

Τα σπαράγγια ( ασφαααάγγια) όπως  λέγονται στη  τοπική διάλεκτο ήταν  γνωστά  από την αρχαιότητα και χρονολογείται γύρω στο 5000 π.χ.  Στην Αίγυπτο τα έχουν απεικονίσει και σε τοιχογραφίες. Δεν υπάρχει όμως  κείμενο που να δείχνει  ότι τα καλλιεργούσαν. Ίσως να ήταν αυτοφυές. Διαδόθηκαν κατά την εποχή των Ρωμαίων και τα χρησιμοποιούσαν σαν φάρμακο  κυρίως στα τσιμπήματα εντόμων και καρδιοπάθειες. Στη Ελλάδα εμφανίστηκε ως αυτοφυές . Αλλά πολύ γρήγορα εκτιμήθηκε η αξία του και άρχισε να καλλιεργείταιΑπό τον Μάρτιο ως και τον Μάιο μπορούμε να βρούμε φρέσκα σπαράγγια . Βασικά υπάρχουν δυο κατηγορίες:

1)Τα ήμερα που είναι άσπρα αν μεγαλώνουν μέσα στο χώμα και πράσινα αν μεγαλώνουν έξω από αυτό και καλλιεργούνται στη Θράκη και στη Μακεδονία

2)Τα άγρια που είναι και τα νοστιμότερα και με αυτά θα ασχοληθούμε αφού αυτά υπάρχουν στη Σαμοθράκη

Τρόποι μαγειρέματος

Πρώτα διαλέγουμε τα φρέσκα να είναι τραγανά και να μην είναι μαλακά

Ο απλός τρόπος είναι τα βράζουμε με νερό και μετά τρώγονται σαλάτα με λαδάκι και λεμονάκι.

Τα πιο νόστιμα όμως είναι τηγανητά με αβγά σαν ομελέτα. Αφού τα βράσουμε λίγο τα ρίχνουμε στο τηγάνι με λάδι και ρίχνουμε 2-3 αβγά. Είναι το νοστιμότερο γρήγορο φαγητό που υπάρχει

Μελέτες έδειξαν πως έχει ελάχιστες θερμίδες αλλά είναι καλή πηγή φολικού οξέος και καλίου και προστατεύει από καρδιοπάθειες. Είναι καλή πηγή  βιταμίνης  C και καθαρίζει τον οργανισμό αφού περιέχεις και αντιοξειδωτικές ουσίες. Περιέχει πέραν των άλλων και ασπαραγγίνη που προσδίδει χαρακτηριστική  οσμή στα ούρα. Γενικά θέλει κατανάλωση με μέτρο γιατί κάποιοι είναι αλλεργικοί στα σπαράγγια.

 Στη Σαμοθράκη σπαράγγια έχει στα εξής μέρη: Πεζούλια, Απατσανάδες, Κούθλα, στη Κοουύνα , Σταααααχτούρ, στα Αμπέλια στον Σκεπαστό, στον Λαγκαδιώτη στον Άγιο Ανδρέα και αλλού