Όποιος σήμερα, σχετικά με το μεγάλο αριθμό των ανάπηρων εφήβων, των «κλειστών παιδιών», των παιδιών με ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες, αμφισβητεί τη βασική ανάγκη του ολοήμερου σχολείου, παραγνωρίζει τις απαιτήσεις της χώρας μας. Για τους μαθητές πρέπει να υπάρχει ολοήμερο σχολείο το οποίο πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από τη διεύρυνση του πρωινού σχολείο. Εάν δούμε τις ειδικές απαιτήσεις των σχολείων για ανάπηρους, τότε πρέπει το ολοήμερο σχολείο, εκτός των συνηθισμένων χώρων, των χώρων ησυχίας, των χώρων παιχνιδιού, των καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων, να διαθέτει ακόμη χώρους για ομαδική σίτιση. Υπάρχει ανάγκη για επιμόρφωση του διδακτικού προσωπικού που προορίζεται για ιδιαίτερες δραστηριότητες στο ολοήμερο σχολείο.Αυτή συνοπτική απαρίθμηση των προϋποθέσεων σε κτίρια, προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή, οι οποίες πρέπει να προγραμματιστούν για τη λειτουργία ενός ολοήμερου σχολείου - σε σύγκριση με. το πρωινό σχολείο - οδηγεί σε αξιόλογες πρόσθετες δαπάνες. Μόνο ο προϋπολογισμός κατασκευής, βρίσκεται 15 - 20% υψηλότερα σε σχέση με τα σχολικά κτίρια ίδιου μεγέθους. Απ' αυτή την άποψη πρέπει να υπάρχει το ολοήμερο σχολείο με επιφύλαξη, για τα παιδιά που το έχουν ανάγκη για κοινωνικούς λόγους.Σαν προσφορά για όλα τα παιδιά, το ολοήμερο σχολείο δεν είναι πραγματοποιήσιμο.Δεν είναι για όλα τα παιδιά κατάλληλο: μοναχικοί, ασταθείς στην υγεία και αργοί σε ρυθμό εργασίας μαθητές, βρίσκονται σε λάθος τόπο.
|
Η καριέρα μου ως δάσκαλος, άρχισε το Σεπτέμβριο του 1985. Στις 25 Ιανουαρίου 2011, "έκλεισα" 25 χρόνια σ' αυτό το χώρο! Έζησα και καλές και δύσκολες στιγμές, αλλά πάνω απ' όλα είχε ενδιαφέρον!! Μ.Β.