ΠΟΛΕΜΟΣ

Ο απελευθερωτικός αγώνας κατά των άγγλων, που δυστυχώς ακόμα και σήμερα 2007 κατέχουν μέρος του Κυπριακού εδάφους και που αποτελούν τον κυριότερο αποσταθεροποιητικό παράγοντα στη περιοχή, ίσος μεγαλύτερο και από τους Τούρκους, τα γεγονότα του 1963-64, του 1967 και του 1973 σενέδραμαν ώστε το πιο αγαπητό παιχνίδι στα αγόρια να είναι ο πόλεμος. Τα αγόρια χωρισμένα σε ομάδες (συντροφιές) κρατώντας κάποιο ομοίωμα όπλου ή απλά ένα ξύλο- πιστόλι κρυβόντουσαν στα στενά και αργότερα στο Μετρεσέ και «πυροβολούσαν» όποιον εχθρό έβλεπαν (νικητής ήταν αυτός που έβλεπε πρώτος κάποιο).

ΒΕΖΙΡΗΣ

Οι παίχτες κάθονται κάτω σε κύκλο και ρίχνουν το κότσι του ζώου με τέχνη στο πάτωμα. Ανάλογα με την πλευρά που είναι προς τα πάνω σήμαινε και την επιτυχία ή την αποτυχία. Πλευρά με την τρύπα σήμαινε τιμωρία που πιο συχνή ήταν το ξύλο με ραβδί στη παλάμη όπως κτυπούσαν τότε οι δάσκαλοι.

ΑΝΤΙΡΕΣ

ΚΟΤΣΑΝΤΙΡΙ

ΤΑ ΣΚΑΤΟΥΛΙΑ

Το παιχνίδι μοιάζει με μπόουλιν. Τοποθετούνται αρκετά άδεια κονσερβοκούτια το ένα πάνω στο άλλο και προσπαθούν οι παίχτες να ρίξουν τα τενεκεδάκια με μια μπάλα από μακριά. Ο φύλακας πρέπει να προλάβει να τοποθετήσει στη θέση τους όσα τενεκεδάκια έπεσαν σε μικρό χρονικό διάστημα .

Το παιχνίδι μοιάζει με μπόουλιν. Τοποθετούνται αρκετά άδεια κονσερβοκούτια το ένα πάνω στο άλλο και προσπαθούν οι παίχτες να ρίξουν τα τενεκεδάκια με μια μπάλα από μακριά. Ο φύλακας πρέπει να προλάβει να τοποθετήσει στη θέση τους όσα τενεκεδάκια έπεσαν σε μικρό χρονικό διάστημα .

.

ΖΙΖΙΡΟΣ

Ένα άτομο κάνει το Ζίζιρο δηλ. βάζει το ένα χέρι κάτω από την μασχάλη του με ανοικτή την παλάμη προς τα έξω και με το άλλο κλείνει τα μάτια. Οι άλλοι παίκτες στέκουν πίσω του και ένας μετά από συνεννόηση κτυπά με δύναμη το ζίζιρο στην παλάμη. Τότε όλοι σηκώνουν το ένα χέρι όπως στο σχολείο φωνάζοντας ζ,ζ ζ ζ ζ προς το Ζίζιρο. Αν μαντέψει σωστά ποιος τον κτύπησε παραχωρεί τη θέση του ζίζιρου σ΄ αυτόν, διαφορετικά ξανακάθεται Ζίζιρος.

Το λούκκι.

Μπορούσαν να παίξουν πολλά παιδιά μαζί. Έσκαβαν μια τρύπα στην άκρη του δρόμου και σε μέρος με ελαφρά κλίση προς την τρύπα. Μετά ένας έκανε τη μάνα (πάγκα) και οι υπόλοιποι με τη σειρά έριχναν βόλους, όσους ήθελε ο κάθε παίκτης, σημαδεύοντας την τρύπα. Αν στην τρύπα έμπαινε ζυγός αριθμός βόλων τότε ο παίκτης κέρδιζε και η μάνα του έδινε αντίστοιχους βόλους, αν ο αριθμός που έμπαινε στην τρύπα ήταν μονός τότε τους έπαιρνε η πάγκα (μάνα).

Άλλο παιχνίδι με βόλους.

Τα παιδιά σχημάτιζαν με γύψο στο χωματόδρομο ένα ελλειψοειδές κύκλο και οι συμμετέχοντες τοποθετούσαν σε ευθεία γραμμή από ίσο αριθμό βόλων (συνήθως ένα ή δυο γιατί οι παίκτες ήταν πολλοί ). Ακολούθως καθόριζαν τη σειρά με την οποία θα έπαιζε ο κάθε παίκτης ρίχνοντας το βόλο προς ένα στόχο που ήταν μια γραμμή στο δρόμο. Η απόσταση από τη γραμμή του κάθε βόλου καθόριζε και τη σειρά του κάθε παίκτη. Σημάδευε τους βόλους με ένα δικό του βόλο ο κάθε παίκτης και αν τον πετύχαινε συνέχιζε, αν αποτύγχανε παραχωρούσε τη σειρά του σε άλλο παίχτη. Κερδισμένος ήταν αυτός που πετύχαινε τους περισσότερους βόλους.

Κοτσιτό

Ήταν όπως και το παραπάνω παιχνίδι μόνο που αντί να σημαδεύουν πετώντας το βόλο, τον κτυπούσαν με τα δάχτυλα τους

Το λιγκρί