- Πληροφοριακά Στοιχεία
-
Γονική Κατηγορία: ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
-
Κατηγορία: ΤΑ ΑΦΡΟΨΑΡΑ
-
Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 07 Απρίλιος 2015 20:47
-
Γράφτηκε από τον/την Super User
-
Εμφανίσεις: 9606
Η Ζαργάνα
Η ζαργάνα ή βελανίδα είναι ένα πελαγικό ψάρι που ζει σε θαλάσσια και υφάλμυρα ύδατα του Ατλαντικού Ωκεανού, της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας. Κολυμπάει κοντά στην επιφάνεια του νερού. Είναι μακρύ και λεπτό ψάρι με μήκος γύρω στο ένα μέτρο .Αναπαράγεται τον Μάιο σε περιοχές με φύκια .Το Φθινόπωρο επιστρέφει στην ανοιχτή θάλασσα από όπου ξεκίνησε. Οι ζαργάνες τρέφονται με μικρότερα ψάρια .Είναι ωοτόκα και γεννάνε τα αυγά τους σε αντικείμενα που επιπλέουν στο νερό . Οι ζαργάνες έχουν ασυνήθιστα πράσινα κόκαλα τα οποία αποθαρρύνουν πολλούς ανθρώπους από το να τις τρώνε αλλά το πράσινο χρώμα είναι ακίνδυνο Αλιεύονται κυρίως με δίχτυα κατά μήκος της ακτής σε ρηχά νερά .Τρώγονται τηγανιτές ψητές ή καπνιστές αλλά έχουν χαμηλή διατροφική αξία. Θεαματικό είναι το ψάρεμά τους με πετονιά Αρπάζουν το δόλωμα με την άκρη της μύτης τους και αν δεν αφήσεις μπόλικη καλούμα δεν θα τις πιάσεις ποτέ!! (Η πηγή της φωτογραφίας αναγράφεται πάνω της)
Υπάρχει είδος ζαργάνας η βασιλική ζαργάνα που φτάνει στα 25 κιλά μοιάζει με ξιφία. Παλιά τις κυνηγούσαν τη νύχτα με τα "ζαργανιά" είδος διχτυού που θυμίζει πολύ το γρι-γρι με μεγάλα φελλά . Αυτό όμως δε χρησιμοποιείται σήμερα. Συνταγή για ζαργάνες: Χρειαζόμαστε 12-15 ζαργάνες καθαρισμένες χυμό από ένα μέτριο λεμόνι ,αλάτι πιπέρι και αλεύρι για όλες τις χρήσεις ,ελαιόλαδο και λίγο δεντρολίβανο ή θυμάρι ως μυρωδικό .Καθαρίζουμε καλά τα ψάρια και τα βάζουμε σε μια σακούλα ρίχνουμε τον χυμό λεμονιού και το αλέυρι φουσκώνουμε την σακούλα και ανακινούμε καλά. Ρίχνουμε στο τηγάνι το ελαιόλαδο και αφού κάψει ρίχνουμε ψάρια όσα χωράει το τηγάνι .Τις αφήνουμε 2-3 λεπτά για κάθε πλευρά τους τις βγάζουμε και τις βάζουμε σε πιάτο όπου έχουμε ρίξει χυμό λεμονιού. Μερικοί αφαιρούν το κεντρικό τους κόκαλο καιτιςτηγανίζουν σαν φιλέτο. Αν η ζαργάνα είναι αρκετά μεγάλη μπορεί και να ψηθεί στη σχάρα με την διαφορά πως πρέπει να τη γυρίζουμε συνεχώς επειδή είναι άλιπη .Η ψητή ζαργάνα είναι εξαίσιος μεζές για ούζο ή τσίπουρο όχι όμως ως κυρίως πιάτο Χρειάζεται και πολύ προσοχή επειδή έχει πολλα πολλά μικρά κόκαλα .
- Πληροφοριακά Στοιχεία
-
Γονική Κατηγορία: ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
-
Κατηγορία: ΤΑ ΑΦΡΟΨΑΡΑ
-
Δημοσιεύθηκε : Πέμπτη, 30 Απρίλιος 2015 17:14
-
Γράφτηκε από τον/την Super User
-
Εμφανίσεις: 3080
Το μελανούρι
Το μελανούρι ανήκει στην οικογένεια σπαριδών Το σώμα του είναι αρκετά φαρδύ στη μέση τα μάτια του είναι μεγάλα με διάμετρο σχεδόν το μισό ύψος του κεφαλιού και το στόμα του είναι λοξό με λεπτά χείλια και μόνο κοπτήρες μπροστά χωρίς άλλα δόντια Το πιο συνηθισμένο μέγεθος είναι στα 300-400 γραμμάρια, ενώ κάποιες φορές μπορεί να ξεπεράσει και τα 800 γρ Το μήκος του είναι 30 εκ και παρόλο το μικρό του μέγεθος σε σχέση με άλλα ψάρια, μπορεί να ζήσει πάνω από 10 χρόνια Το χρώμα του στη ράχη είναι ασημογάλαζο στα πλευρά είναι ασημί και στην κοιλιά έχει δέκα περίπου πολύ ψιλές μακρουλές γκριζόμαυρες γραμμές Όταν ερεθίζεται το χρώμα του σκουραίνει προς το καφέ και το βαθύ μενεξεδί Στη ρίζα της ουράς έχει μια πλατιά μαύρη κηλίδα, σχεδόν κλειστή σαν δαχτυλίδι ανάμεσα σε δυο άσπρες πιο στενές Τα μελανούρια είναι παμφάγα. Καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας μετακινούνται πολύ αναζητώντας την τροφή τους Σε μικρή ηλικία τρέφονται με μικρά ασπόνδυλα καθώς και με κάποια είδη του ζωοπλαγκτού ενώ μεγαλώνοντας θα εμπλουτίσουν το διαιτολόγιό τους και με φυτικές τροφές Τα συναντάμε σε ρηχά και βαθειά νερά, σε μικρά κοπάδια στο βυθό σε αμμούδες και φυκιάδες και κοντά σε βράχους της ακτής
Το μελανούρι είναι πολύ όμορφο ψάρι και χρησιμοποιείται και ως δέιγμα ομορφιάς και στους μελαχρινούς ανθρώπους. Ψαρεύεται με παραγάδι αφρού με δίχτυα με συρτή που έχει ψαράκι ή και απλά φτερό με γρι-γρι και με μονάγκιστρο στον αφρό ιδίως τις βραδιές που έχει πανσέληνο οπότε κοπαδιάζεται και ανεβαίνει στην επιφάνεια και παίζει οπότε προδίδει και την θέση του Θεωρείται ψάρι β κατηγορίας ως προς την διατροφική του αξία Στη Σαμοθράκη μελανούρια βρίσκουμε Στα Μάυρα Βράχια στον Κάβο στην Σκάλα στο Λιβάδι κάτω απο το Μέγα Βνι στο Μικρό Βνι στους Αρχαγγελους στις Δάφνες στον Μακρύγυαλό στο Γυάλι στο Βάτο στους Κήπους στη Κατσιβέλα στον Άγκιστρο στον Σκεπαστό στην Πλατειά στα Λουτρά στην Αλεβλαντσα στον Κατσαμπά (στου χουργίσιου του ρυάκι) στο λιμνίδι και πολλές φορές και μεσα στο λιμάνι της Καμαριώτισσας Τρώγεται με όλους τους τρόπους Ψητό βραστό τηγανητό σούπα και φιλέτο με την προϋπόθεση να είναι πανω από 700 γραμμάρια γίνεται κλάπα Τα μικρά μελανούρια ειναι πολύ νόστιμα τηγανητά: Συνταγή για τηγανητο μελανούρι Διαλέγουμε ψάρια ως 300 γραμμάρια το πολύ Τα καθαρίζουμε και τα πασπαλίζουμε με αλάτι. Φτιάχνουμε χυλό απο νερό και αλεύρι και ανάλογα με τις προτιμήσεις μας ρίχνουμε μέσ αρωματικά φυτά όπως είναι ο βασιλικός. Βάζουμε στο τηγάνι ελαιόλαδο και το αφήνουμε να "κάψει" Σκεπάζουμε με χυλό τα ψάρια και τα ρίχνουμε μέσα και σε 1 λεπτό τα γυρνάμε και ξανά σε 1 λεπτό. Τα αφήνουμε να πάρουν χρώμα γύρω στα 7-8 λεπτα και τα βγάζουμε Για μεγάλα ψάρια πάνω απο 1/2 κιλο τότε τα αφηνουμε πάνω απο 10 λεπτά συνολικά Αφού τα βγάζουμε τα ρίχνουμε μπολικο αβγολέμονο ή σκετο λεμονι και τα τρώμε κρύα ή ζεστά όπως θέλουμε Μικρό μυστικό Όταν ψαρεύουμε χωρίς βάρκα για να πιάσουμε μελανούρια κάνουμε το εξής 25 εκατοστά πάνω απο το δόλωμα δένουμε κομμάτι φελλού και αφήνουμε το ρευμα να παρασύρει το δόλωμα Όταν τσιμπήσει του δίνουμε λάσκα και μετά το τραβάμε Πετονιά θέλει 0,45 παράμαλλο 0,30-0,35 αγκίστρια νο 4- νο5 γυριστά και δόλωμα καλό είναι να θυμίζει φυτο με πολλά παρακλάδια Ειδικά στον Κάβο που ειναι πέρασμα κρατώντας την πετονιά σταθερά το ρεύμα ζωντανεύει το δόλωμα και το ψάρι ξεγελιέται εύκολα Πολλα μελανούρια έχει και στην ξέρα που είναι στη θέση της 2ης Ανεμογεννήτριας για όσους τη θυμούνται Για όσους δεν θυμούνται η 2η ξέρα είναι λίγο πιο δεξιά απο το τέλος της λίμνης κάτω απο τα "νταμάρια" που υπάρχουν από τον καιρό που επιτρεπόταν η αμμοληψία ή ακόμα κάτω απο το σπιτάκι Επειδη όμως έχει σκαλώματα καλό είναι να μην ρίχνουμε πάνω στην ξέρα αλλά πλάγια που έχει χόρτα και αμμούδα
- Πληροφοριακά Στοιχεία
-
Γονική Κατηγορία: ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
-
Κατηγορία: ΤΑ ΑΦΡΟΨΑΡΑ
-
Δημοσιεύθηκε : Τετάρτη, 15 Απρίλιος 2015 19:12
-
Γράφτηκε από τον/την Super User
-
Εμφανίσεις: 5081
Το Γοφάρι
Το Γοφάρι μοιάζει και συγγενεύει με το σαφρίδι και το μαγιάτικο Ζει στην κυρίως στην ανατολική Μεσόγειο και το μήκος του φθάνει και το 1,5 μέτρα και το βάρος του τα 40 κιλά Το σώμα του είναι πλακωτό και μακρουλό έχει χρώμα μολυβί και γαλαζοπράσινη ράχη ασημόλευκη κοιλιά και με μια χαρακτηριστική έντονα μαύρη γραμμή από το κεφάλι μέχρι την ουρά, που σημειωτέον σβήνει μόλις ψοφήσει το ψάρι Μπροστά από το ραχιαίο πτερύγιο φέρει 6 αγκάθια. Το στόμα του φθάνει μέχρι πίσω από τα μάτια του Το κεφάλι του φθάνει το 1/3 του σώματός του Είναι αδηφάγο ψάρι και ζει μακριά από τις εκβολές ποταμού συνηθέστερα στο πέλαγος Στις ακτές πλησιάζει την Άνοιξη Έχει πολύ ισχυρά δόντια που κόβουν ακόμα και σύρμα Όταν πιαστεί στη πετονιά τρέχει μπροστά και κόβει ακαριαία τα παράμαλα Γι αυτό πρέπει ο ψαράς να μη του δίνει «μπόσικα» αλλά να τραβάει με δύναμη ώστε να πονάει και να μη κλείνει το στόμα του Αν πέσει σε κοπάδι μικρών ψαριών τα αποδεκατίζει Ψαρεύεται κυρίως με γρι-γρι και με δίχτυα για βόλασμα. Το κρέας του θεωρείται από ένα συγκεκριμένο ποσοστό ατόμων ότι είναι "νόστιμο" για κατανάλωσηΕίναι πολύ λιπαρό και τρώγεται κατά βάση ψητό ή βραστό
Το γοφάρι θα μπορούσε επάξια να ονομαστεί πιράνχας Αν πέσει σε κοπάδι ψαριών δεν του γλυτώνει ουτε λέπι Στον άνθρωπο δεν επιτίθεται εκτός μόνο κατά λάθος αν εγκλωβίσει κανένα χέρι στα σαγόνια του το κόβει σαν μαχαίρι Προσοχή ειδικά οι ερασιτέχνες όταν πιάνουν γοφάρι Με προσοχή να βγάζουν το αγκίστρι αλλιως κινδυνεύουν να χάσουν κομμάτι απο το χέρι τους. Συνταγή για γοφάρια ψητά: 1) Για σχάρα Πλένουμε και καθαρίζουμε καλά τα γοφάρια μας απο τα λέπια και τα εντόσθιά τους. Λαδώνουμε την κάθε τους πλευρά και προαιρεικά τα πιπερώνουμε. Προθερμαίνουμε τον φόυρνο στους 180 βαθμούς βάζουμε τα ψάρια και τα ψήνουμε γα 10 λεπτά . Φροντίζουμε να τα γυρνάμε κάθε 3 λεπτά περίπου 2)Στα κάρβουνα Πλένουμε καλά τα ψάρια μας και τα καθαρίζουμε, Βάζουμε 1/2 σκελίδα σκόρδου μέσα στη κοιλιά τους.Ζεσταίνουμε τη σχάρα και βάζουμε τα ψάρια . Τα λαδώνουμε και τα ψήνουμε για 8-10 λεπτά ανάλογα με το μέγεθος του ψαριού αλλά φροντίζουμε να τα γυρνάμε κάθε 2-3 λεπτά. Σερβίρουμε με άγρια χόρτα και λαδολέμονο
- Πληροφοριακά Στοιχεία
-
Γονική Κατηγορία: ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
-
Κατηγορία: ΤΑ ΑΦΡΟΨΑΡΑ
-
Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 14 Απρίλιος 2015 17:29
-
Γράφτηκε από τον/την Super User
-
Εμφανίσεις: 1569
Η Μαρίδα
Η μαρίδα είναι ένα ψάρι μικρό και μοιάζει με μικρή γόπα αν και πιο πολύ συγγενεύει με την μένουλα ή μελαινα.Φτάνει τα 15 εκατοστά σε μήκος. Τα αρσενικά κατά την αναπαραγωγική περίοδο φτάνουν τα 20 εκατοστά. Έχουν επίμηκες σώμα, που είναι πεπιεσμένο στα πλευρά. Το χρώμα της είναι καστανό στην ράχη, σταχτή στα πλευρά και πιο ανοικτό στην κοιλιά.Την εποχή του ζευγαρώματος η ράχη των αρσενικών γίνεται καστανοκίτρινη και παρουσιάζονται 3 με 4 γαλάζιες ταινίες, η μία καταλήγει στο μέτωπο και σχηματίζει ένα γαλαζοπράσινο πέταλο. Κάθε μαρίδα έχει μία βούλα στο πλευρό της. Επίσης, έχει μικρά λέπια.Ζει σε κοπάδια, κυρίως, σε περιοχές με πλούσια βλάστηση και σε αμμολασπώδεις βυθούς. Την συναντάμε σε βάθος από 5 έως 280 μέτρα. Τρέφεται με μικρά ασπονδυλα και πλαγκτόν. ψαρεύεται με δίχτυα, γρι-γρί ημέρας και νύχτας , πεζότρατα και τράτα. Τρώγεται τηγανητό και είναι το απο τα ελάχιστα ψάρια που έχει εντόσθια πολύ γλυκά . Όταμ ο άνθρωπος τρώει μαρίδα οι γάτες μένουν νηστικές αφού το ψάρι τρώγεται ολόκληρο χωρίς να πετάμε τίποτα ουτε και τα κόκαλα
Η μαρίδα θεωρείται το ψάρι των φτωχών και παλιότερα υπήρχε σε αφθονία. Σήμερα λόγω της υπερ αλίευσης κινδυνεύει ως είδος. Χρησιμοποιείται πολύ και ως δόλωμα για παραγάδια χοντρά πατωτά αφού είναι εκλεκτός μεζές για συναγρίδες , ροφούς, φαγκριά κ.α Συνταγή για μαρίδες μαριδόπιτα με κρεμμύδια: Πλένουμε καλά τα ψάρια τα αφήνουμε να στεγνώσουν και τα πασπαλίζουμε με αλεύρι. Κόβουμε τα κρεμμύδια σε ροδέλες και τα βάζουμε στο τηγάνι με ελαιόλαδο πάνω απο τα κρεμύδια απλώνουμε τα ψάρια Μόλις ψηθούν απο τη μία πλευρα (την κάτω) τα γυρίζουμε με τη βοήθεια πιάτου όπως κάνουμε σε ομελέτα και ελέγχουμε τα κρεμμύδια να μην καούν και να μη μαυρίσουν. Σερβίρουμε όσο είναι ζεστά με άγρια χόρτα ή αγγουροντομάτα ή σαλάτα εποχής
