Συντακτικός ρόλος
Oι τελικές προτάσεις χρησιμοποιούνται στον λόγο, όπως και στη Ν.Ε., ως:
- α) Επιρρηματικοί προσδιορισμοί του σκοπού σε ρήματα οποιασδήποτε σημασίας και κυρίως σε όσα δηλώνουν κίνηση ή σκόπιμη ενέργεια:
Ἀβροκόμας τὰ πλοῖα κατέκαυσεν, ἵνα μὴ Κῦρος διαβῇ.
Τούτους πέμπομεν, ὡς βουλεύσωνται περὶ τῶν ἑλληνικῶν πραγμάτων. - β) Επεξηγήσεις σε εμπρόθετο προσδιορισμό του σκοπού και κυρίως στα διὰ τοῦτο, τούτου ἕνεκα:
Διὰ τοῦτο συλλέγεσθε, ἵνα οἱ ἀδυνατώτεροι τολμῶσι περὶ τοῦ δικαίου ἀμφισβητεῖν.
Στρατηγοὺς αἱροῦνται τούτου ἕνεκα, ἵνα αὐτοῖς ἡγεμόνες ὦσι.
Iσοδύναμες συντακτικές μορφές
Σκοπό (τελικό αίτιο) δηλώνουν επίσης (βλ. και πίνακα Δ): α) η τελική μετοχή· β) το απαρέμφατο του σκοπού· γ) το επιρρηματικό κατηγορούμενο του σκοπού· δ) οι εμπρόθετοι προσδιορισμοί του σκοπού· ε) η γενική και η αιτιατική του σκοπού· στ) η συμπερασματική πρόταση της μορφής ὥστε ή ὡς + απαρέμφατο που δηλώνει επιδιωκόμενο σκοπό.
Εμπεδώνουμε με ένα σχετικό διαδραστικό βίντεο με την κ. Κ. Σάιτ: