Άρα, υπάρχουν κάποιες δευτερεύουσες προτάσεις που είναι ισοδύναμες με ονόματα ουσιαστικά, επίθετα ή αντωνυμίες.

Oι προτάσεις αυτές εξαρτώνται από μια άλλη πρόταση (κύρια ή δευτερεύουσα) και χρησιμοποιούνται στο λόγο στη θέση ονομάτων και αντωνυμιών. Δηλαδή, μπορούν να είναι το υποκείμενο ή το αντικείμενο του ρήματος ή προσδιορισμός κάποιου ονοματικού όρου της πρότασης από την οποία εξαρτώνται.

Oι προτάσεις αυτές λέγονται δευτερεύουσες oνοματικές προτάσεις

Υπάρχουν, όμως, και κάποιες δευτερεύουσες προτάσεις ο ρόλος των οποίων στο λόγο είναι να δίνουν πληροφορίες σχετικά με τον τόπο, το χρόνο, την αιτία, το σκοπό, την αναφορά (σχέση), τις προϋποθέσεις ή τα αποτελέσματα της ενέργειας που δηλώνει το ρήμα μιας άλλης πρότασης από την οποία εξαρτώνται. Δηλαδή, έχουν θέση επιρρηματικού προσδιορισμού.

Oι προτάσεις αυτές λέγονται δευτερεύουσες επιρρηματικές προτάσεις.