Του μαθητή Οικονομάκη Αλέξανδρου, Γ1

Κόδριγκτον Εδουάρδος

Άγγλος ναύαρχος που έζησε από το 1770 μέχρι το 1851. Ως κυβερνήτης στο πλοίο "Ωρίων" πήρε μέρος στη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ κάτω από τις διαταγές του ναυάρχου Νέλσωνα και, στη συνέχεια, διακρίθηκε στις βρετανικές ναυτικές επιχειρήσεις ενάντια στην Αμερική. Το 1825 έγινε αντιναύαρχος και διορίστηκε διοικητής του αγγλικού στόλου της Μεσογείου. Από τη θέση του αυτή ήταν και ο επικεφαλής του ενωμένου αγγλορωσικού στόλου, που κατατρόπωσε τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο στο Ναυαρίνο. Η ναυμαχία του Ναυαρίνου έγινε από σύμπτωση και με πρωτοβουλία του Κόδριγκτον. Ανάγκασε το Μωχάμετ - Άλη να συνάψει τη συνθήκη της Αλεξάνδρειας και να φύγει τελείως απ' την Πελοπόννησο. Οι πρωτοβουλίες του αυτές δεν ήταν, καθώς φαίνεται, σύμφωνες με την εξωτερική πολιτική της Αγγλίας και τότε οι Άγγλοι διπλωμάτες αναγκάστηκαν να επικρίνουν τις ενέργειές του κι έτσι ο Κόδριγκτον μπήκε σε δυσμένεια. Αργότερα όμως δικαιώθηκε, αποκαταστάθηκε και προάχθηκε σε ναύαρχο.

 

 

 

 

 

ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ

Το μεσημέρι της 8ης Οκτωβρίου τα πλοία του συμμαχικού στόλου άρχισαν να εισπλέουν στον κόλπο του Ναβαρίνου, με επικεφαλής την αγγλική ναυαρχίδα «Ασία». Ο Κόδριγκτον ήλπιζε ότι έστω και την τελευταία στιγμή ο Ιμπραήμ θα έσπευδε να συμφωνήσει με την προτεινόμενη ανακωχή. Αντί απάντησης, οι Αιγύπτιοι πέρασαν στη δράση και άρχισαν τους πυροβολισμούς κατά της αγγλικής λέμβου, την οποία είχε στείλει με λευκή σημαία ο Κόδριγκτον προς συνεννόηση, με αποτέλεσμα να φονευθεί ο Έλληνας πηδαλιούχος της Πέτρος Μικέλης. Ταυτόχρονα, εκανονιοβολούντο η αγγλική και γαλλική ναυαρχίδα.

Ο Κόδριγκτον, μη έχοντας άλλη λύση, έδωσε το παράγγελμα της επίθεσης. Παρά την αριθμητική υπεροχή του τουρκοαιγυπτιακού στόλου και τη βοήθεια των πυροβολείων της Σφακτηρίας (το νησάκι που σχεδόν φράζει τον κόλπο του Ναβαρίνου), η ναυμαχία αμέσως έκλινε υπέρ του συμμαχικού στόλου, που είχε μεγαλύτερη δύναμη πυρός. Γύρω στις 6 το απόγευμα, η λιμνοθάλασσα είχε γεμίσει από τα κατεστραμμένα πλοία του τουρκοαιγυπτιακού στόλου. 12 φρεγάτες, 22 κορβέτες και 25 μικρότερα πλοία είχαν βυθισθεί, ενώ 6.000 άνδρες σκοτώθηκαν ή πνίγηκαν. Οι Σύμμαχοι έχασαν 172 άνδρες, ενώ οι τραυματίες ανήλθαν σε 500 περίπου. Δύο πλοία καταστράφηκαν ολοσχερώς και αρκετά υπέστησαν εκτεταμένες ζημίες.

Η είδηση για τη ναυμαχία έτυχε διαφορετικής υποδοχής στις πρωτεύουσες των δυνάμεων που συμμετείχαν στην επιχείρηση. Στο Λονδίνο ο πρωθυπουργός δούκας του Ουέλινγκτον χαρακτήρισε τη ναυμαχία «ατυχές και απαίσιο γεγονός», ενώ μια μερίδα πολιτικών υποστήριξε ότι ο Κόδριγκτον έπρεπε να παραπεμφθεί στο ναυτοδικείο για ανυπακοή, επειδή δεν είχε εντολή να δράσει. Αντίθετα, στο Παρίσι και τη Μόσχα η είδηση προκάλεσε μεγάλο ενθουσιασμό. Ο εμπνευστής της «Ιεράς Συμμαχίας» και μέγας εχθρός της Ελληνικής Επανάστασης πρίγκιπας Μέτερνιχ χαρακτήρισε την καταστροφή του τουρκοαιγυπτιακού στόλου ως «αρχή της βασιλείας του χάους».