ΠΕΤΣΑΣ (ΑΡΑΜΠΑΒΕΣΗΔΕΣ)
Ο πρώτος έφτασε από τη Ρούμελη (μαρτυρία Αθ. Κιούση). Γέννησε δύο γιους: ο ένας ήταν ο πατέρας του Δημήτρη Μπαλατσού, ο άλλος ήταν ο πατέρας του Γιάννη Πέτσα (Μπέσα) και μία κόρη τη Θεονιά ή Λεμονιά στο Αλιβέρι. Αυτός λοιπόν ο γενάρχης τους είχε γυναίκα αδερφή του Κότονα. Δεν γνωρίζουμε το όνομά της. Ο Κότονας του έφτιαξε ένα σπιτάκι με μαστόρους από την Κύμη, τη Στενή και την Κούλουρη (δεν υπήρχαν μαστόροι στο χωριό τότε).
Ο ένας του γιος ο Δημήτρης παντρεύτηκε δύο φορές με τη δεύτερη γυναίκα του από τις Παραμερίτες. Γέννησε παιδιά: το Γιώργη, το Χαράλαμπο και το Γιάννη. Πέθανε νέος αφήνοντας χήρα την Παρασκευή με τρία παλικάρια. Έγιναν άντρες, αλλά θες η φτώχεια ή άλλο κακό μάλωναν μεταξύ τους. Ο Γιώργης αφού μάλωσαν, ξεκίνησε να πάει στην αστυνομία στο Αλιβέρι. Ο Χαράλαμπος έτρεξε, τον έφτασε στη ρεματιά στο Σταυροκάναλο όπυ τον σκότωσε με το μαχαίρι!!! Τον έκρυψε μέσα στα σκοίνια και γύρισε στο χωριό. Στο δρόμο συνάντησε τον Θανάση Κιούση, του είπε το συμβάν και του ζήτησε να μη το μαρτυρήσει, πράγμα που έκανε. Πέρασαν μέρες, ο κόσμος του χωριού αναζητούσε το Γιώργη, ο φονιάς δήθεν ανησύχησε και άρχισαν να ψάχνουν παντού. Τότε ο ίδιος που τον σκότωσε, πήγε στο σημείο και και τον βρήκε δήθεν τυχαία! Τον θάψανε εκεί γιατί είχε ήδη μυρίσει. Το μέρος εκείνο ονομάστηκε "στον πεθαμένο". Η αστυνομία μετά από έρευνες κατέληξε στον Χαράλαμπο ο οποίος εν τω μεταξύ του έκανε και μνημόσυνο! Ομολόγησε την πράξη του και κλείστηκε φυλακή όπου πέθανε περιφρονημένος από τους πάντες.
Ο τρίτος γιος Γιάννης παντρεύτηκε τη Σταμάτω του Γρηγόρη Μολέ και έκαναν ένα γιο το Γιώργη. Τον ονόμασαν στη μνήμη του σκοτωμένου Γιώργη. Ο Γιάννης στον πόλεμο του '40 τραυματίστηκε και η πατρίδα του έδωσε άδεια για περίπτερο, στην πλατεία της βρύσης του χωριού. Ήταν οργανωμένος την κατοχή στην αντίσταση του ΕΑΜ, στο ΚΚΕ και τέλος στην οργάνωση Χ.
(Από τo βιβλίo του Δημητρίου Κων. Μολέ-Τσουκαλά.
Θαρρούνια. Ύμνος στο χωριό μου, Εύβοια 2010)