ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ ΧΑΡΙΤΙΔΩΝ
Δεν είναι γνωστό πότε ήρθαν στα Θαρρούνια. Είναι και αυτοί καταδιωκόμενοι από άγνωστο μέρος. Ένας λοιπόν φιάχνει τη φωλιά του σε μικρό σπιτάκι που ακόμη υπάρχει και ζούσε η Μηλιά, αδερφή του Δ. χαρίτου. Ο πρώτος Χαρίτος γέννησε δύο γιους. Ο ένας τον πατέρα του Δ. χαρίτου (Σολέ) και ο άλλος, πατέρας του Δ. Χαρίτου (Τζουρή). Το όνομά του Γιάννης.
Αυτοί οι δύο, ο Γιάννης και ο άλλος (δεν γνωρίζω το όνομά του), έπραξαν ένα έγκλημα. Είχαν πολλά γίδια και έφεραν ένα χασάπη για να πουλήσουν μερικά. Συμφώνησαν την τιμή, αλλά επειδή ήταν βράδυ άδειξαν προθυμία να τον φιλοξενήσουν. Τη νύχτα όμως, τα αδέλφια, ποιος ξέρει, σκέφτηκαν να τον σκοτώσουν και να του πάρουν τα χρήματα. Τη σκέψη τους την έκαναν πράξη δυστυχώς! Τον έσειραν στο βουνό στη θέση Καλόγρηας το κατούνι και το πέταξαν σ' ένα βάραθρο 15 μέτρων. Είναι στου Βαγγέλη Γιαννούλη το μαντρί. Δεν γνωρίζω αν ανακαλύφθηκαν για την πράξη τους αυτή. Αυτά τα διηγήθηκαν ο Μπέλος, ο Γιωργάκας, ο Νικολός ο Γιαννούλης καθώς και ο Γιάννης Χαρίτος, εγγονός του ενός φονιά.
Επίσης ένας γιος του τον λέγανε Κόνιαρη, είχε δίπλα στο σπίτι ένα κοτέτσι και πήγε κάποιος ονόματι Γιώργης Θεμ. Γιαννούλης να κλέψει κότες. Ο Κόνιαρης όμως ξύπνησε από το θόρυβο και πήγε να πιάσει τον κλέφτη. Όμως ο κλέφτης είχε όπλο και σκότωσε τον Κόνιαρη. Ο φονιάς κατέληξε στην Αμερική όπου άφησε και αυτός τα κόκκαλά του εκεί. Τα άλλα αδέλφια του Κόνιαρη έκαναν μεγάλες οικογένειες. Ο Δημήτρης Χαρίτος (Σολές) είχε δύο γιους, οι οποίοι δεν έζησαν στα Θαρρούνια. Είχε και τρεις κόρες: Η πρώτη κόρη ήταν γυναίκα του Δ. Κουσερή (Κορδάτου) που του έδωσε και το σπίτι και έκανε ένα γιο τον Κώστα που έγινε χωροφύλακας και τη Σοφία γυναίκα του Κώστα Χρυσαρά. Η δεύτερη κόρη Δέσποινα ήταν γυναίκα του Βαγγέλη Λυμπέρη, μάνα του Δημήτρη Λυμπέρη που μένει στη Βάθεια. Η τρίτη κόρη ήταν γυναίκα του Θύμιου Μωλέ, μάνα του Γρηγόρη. Ο γέρο-Σολές είχε πολλά γίδια και μάλωνε τη γυναίκα του γιατί δεν ήξερε να πήξει το τυρί. Γι' αυτό άρχισε να το φτιάξει μόνος του. Πήγε λοιπόν και έπηξε το γάλα χωρίς να το λιανίσει, γέμισε τις τσαντήλες τρύφο, αλλά πήγε όλο το γάλα χαμένο γιατί δεν ήταν σωστός ο τρόπος παρασκευής αυτός. Άλλη μια φορά το 1933 τον έστειλαν να κάνει το δάσκαλο στο σχολείο (ήταν λίγο απλός στο μυαλό) και πίστευε ότι είναι και δάσκαλος. Αυτός ήταν ο περιβόητος Σολές με τ' αστεία του.
Ο άλλος αδελφός ο Δημήτρης Χαρίτος ή Τζουρής, παντρεύτηκε την αδελφή του κουρεμένου, τη Χρυσή. Έκαναν παιδιά: το Γιάννη, τον Τάσο, τον Γιώργη στα Μάμουλα, τον Χαράλαμπο στον Άγιο Λουκά και την Κωνσταντινιά γυναίκα του Θανάση Γιαννούλη (Θανασάκη), η οποία πέθανε πολύ νέα.
Ο πρώτος αδελφός Γιάννης πήγε στον Άγιο Λουκά και ήταν μόνιμος ψάλτης στην ενορία. Ήξερε πολλά εκκλησιαστικά γράμματα και πολλές ιστορίες. Ήταν καλός άνθρωπος. Είχε γυναίκα την Ελένη Χρήστου Γιαννούλη ή Κρίτσου. Έπλεκε ωραία καλάθια και ήταν καλλίτερος του μουγκού (Κονή). Είχε παιδιά: τη Μαρία Δ. Κάλφα (Αλαή), το Δημήτρη τον τσοπάνη και άλλες κόρες.
Ο Γιώργης Δ. Χαρίτος είχε γυναίκα τη Κωνσταντινιά του Νολόμητσου και μένουν στα Μάμουλα. Ήταν εργάτης στη ΔΕΗ αλλά πέθανε νέος. Είχε παιδιά: τον Δημήτρη, τον Ανάργυρο, το Βασίλη και την Κωνσταντινιά που πέθανε νέα κοπέλα.
Ο Χαράλαμπος Δ. Χαρίτος ήταν παντρεμένος και μόνιμος κάτοικος Αγίου Λουκά. Έχει μόνο ένα γιο το Δημήτρη ο οποίος σπούδασε καθηγητής. Ο Χαράλαμπος δούλευε και αυτός στη ΔΕΗ, ήταν πολύ καλός σαν άνθρωπος αλλά και σαν ψάλτης.
Ο Αναστάσιος Δ. Χαρίτος είχε παντρευτεί δύο φορές. Με την πρώτη γυναίκα Βασιλική έκανε τρία παιδιά: το Βασίλη, το Λευτέρη και τον Δημήτρη Παρά ο οποίος δεν γνώρισε τη μητέρα του γιατί η λεχώνα πέθανε στη γέννα. Ο Τάσος ξαναπαντρεύτηκε και πήρε γυναίκα τη Γιαννούλα του Κώστα Μωλέ από την οποία γεννήθηκε ο τέταρτος γιος ο Βαγγέλης.
Ο Βασίλης ο πρώτος γιος του Αναστάση, παντρεύτηκε στο χωριό Βρύση την Ελένη Ν. Πούρη, πολύ καλή γυναίκα, γέννησαν δύο αγόρια το Νίκο και τον Αναστάση, αλλά δυστυχώς πέθανε πολύ νέα.
Ο Λευτέρης παντρεύτηκε την Παναγιώτα του Γιάννη Γιαννούλη (Ζαργάνη), μένουν στο Βασιλικό και γέννησαν ένα αγόρι τον Χρυσοβαλάντη.
Ο Βαγγέλης Χαρίτος παντρεύτηκε την Παναγιώτα, κόρη του Γιάννη του Κορδάτου, γέννησαν δύο αγόρια και ζουν στο Βασιλικό.
(Από τα βιβλία του Δημητρίου Κων. Μολέ-Τσουκαλά.
1. Δεκέμβριος 1987
2. Θαρρούνια. Ύμνος στο χωριό μου, Εύβοια 2010)