Λαλαγγιτες

Πληροφοριακά Στοιχεία

Κατηγορία: Φαγητά Σαμοθράκης

Δημοσιεύθηκε : Σάββατο, 04 Ιούλιος 2015 21:37

Γράφτηκε από τον/την Super User

Εμφανίσεις: 1238

Οι Λαλαγγίτες

 Οι λαλαγγίτες είναι τηγανήτες πολύ εύκολοι και πολύ γρήγορα  παρασκευάζονται Σε  ένα μπολ ρίχνουμε το νερό και το αλάτι, ύστερα ρίχνουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε ταυτόχρονα. Στη συνέχεια προσθέτουμε ελάχιστο λεμόνι και ανακατεύουμε καλά μέχρι να γίνει σαν κρέμα Σε ένα τηγάνι ζεστάνουμε λάδι και όταν πια ζεσταθεί ρίχνουμε τις λαλαγγίτες με το κουτάλι στο καυτό λάδι και τις αφήνουμε να τηγανιστούν μόνες τους. Μόλις μαγειρευτούν τις σερβίρουμε με μέλη ή ζάχαρη.

Τρώγονται σκέτοι ή με ζάχαρη ή με ζαχαρόνερο. Διαλύουμε ζάχαρη 1 κ.σ σε 500 ml νερού και βουτάμε μέσα τους λαλαγγίτες  Η πιο καλή έκδοση όμως είναι με μέλι. Ζεσταίνουμε μέλι σε μπρίκι και όσο είναι ακόμα ζεστό βουτάμε τους λαλαγγίτες Στο τηγάνη προτιμούμε ελαιόλαδο αλλά και το ηλιέλαιο κάνει καλή δουλειά Μπορούμε αντί για λάδι να χρησιμοποιήσουμε βούτυρο και φυσικά μπορούμε στο ζυμάρι να βάλουμε και κανέλα όπως επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και μαγιά στη ζύμη. Μια καλή ιδέα είναι να έχεις λαλαγγίτες και φρέσκο κατσικίσιο τυρί. Τυλίγεις ένα κομμάτι τυρί στην τηγανήτα κια φτιάχνεις το νοστιμότερο σάντουιτς στο κόσμο. Αν το τυρί δεν είναι φρέσκο τότε το κόβεις σε μικρά κομμάτια και το απλώνεις πάνω στην τηγανήτα και μπορεί να συνοδεύεται και με ντομάτα ώριμη Επίσης αντί για μέλι μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει μαρμελάδα σταφύλι ή δαμάσκηνο αν και αυτή η γεύση δεν είναι  συνηθισμένη

Όσπρια

Πληροφοριακά Στοιχεία

Κατηγορία: Φαγητά Σαμοθράκης

Δημοσιεύθηκε : Σάββατο, 27 Ιούνιος 2015 11:42

Γράφτηκε από τον/την Super User

Εμφανίσεις: 744

Όσπρια στη Σαμοθράκη

Τα βασικά όσπρια που  καλλιεργούνται και επικρατούν στη Σαμοθράκη είναι: 

1)Φασόλια

2)Κουκκιά

3)Ρεβύθια

Η φασολάδα

Η φασολάδα ή φασουλάδα είναι ένα από τα δημοφιλέστερα παραδοσιακά πιάτα της ελληνικής κουζίνας. Καθιερώθηκε ως το εθνικό φαγητό των  Ελλήνων  την εποχή της δικτατορίας του Μεταξά Πρόκειται για  σούπα  από  φασόλια  και διάφορα  λαχανικά  ή και  κρέας  Η φασολάδα είναι επίσης συνηθισμένο πιάτο και σε άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου όπως στην  Κύπρο  την Τουρκία, την Αίγυπτο και αλλού.Στην Ελλάδα την συναντάμε από την αρχαιότητα. Ως φαγητό και θυσία στον θεό Απόλλωνα ήταν βασικό στοιχείο του εθίμου των πυανοψίων(που σήμαινε κυριολεκτικά «ημέρα της φασολάδας») και είχε δώσει το όνομα στον αντίστοιχο μήνα του αττικού ημερολογίου.Βασικά συστατικά της φασολάδας είναι εκτός από τα φασόλια, το κρεμμύδι (σωταρισμένο σε ελαιόλαδο) και ο πελτές ντομάτας, ενώ κατά βούληση στη σούπα προστίθενται σέλινο, καρότα και αλάτι. Συνήθως συνδυάζεται με πιπεριές (αποξηραμένες  καυτερές πιπεριές μπουκοβο ή τουρσί), οι οποίες της προσδίδουν ιδιαίτερη ελαφρώς πικάντικη γεύση. Σε πολλές περιοχές συνδυάζεται κατά το μαγείρεμα ή το σερβίρισμα με κρέας ή ψάρια (συνήθως καπνιστά ή διατηρημένα σε αλάτι), όπωςλουκάνικο (ειδικά στο Πήλιο), καπνιστή  ρέγγα ή ταραμοσαλάτα  ώστε η φασολάδα εμπλουτίζεται με λιπαρά και ζωικές πρωτεΐνες. Είναι περισσότερο συνηθισμένη το χειμώνα και συνοδεύεται από ελιές, διάφορα  τουρσιά  ή άλλη σαλάτα εποχής Η φασολάδα (φασούλες) στη Σαμοθράκη έχει κυρίαρχή θέση ανάμεσα στα φαγητά  των κατοίκων της. Κυρίως είναι τα άσπρα αλλά το πιο νόστιμο είδος είναι οι "ρούσ(ι)κες¨" φασόλια που κατά κατα κύριο λόγο καλλιεργούνται στο βόρειο τμήμα του νησιού στην Άνω Μεριά  και έχουν ξεχωριστό χρώμα γεύση αλλά και άρωμα 

Συνταγή για φασολάδα  Χρειαζόμαστε 500 γραμμάρια ξερά φασόλια μέτρια  3-4 ώριμες ντομάτες  τριμενες 2-3 καρότα 3 ξερά κρεμμύδια μέτρια λίγο σέλινο λίγο ελαιόλαδο  και προαιρετικά τοματοπελτέ  και καυτερή πιπεριά αλάτι και πιπέρι Βράζουμε τα φασόλια  για 10 λεπτά και τα σουρώνουμε. Κόβουμε τα λαχανικά  τα βαζουμε  σε κατσαρόλα με ελαιόλαδο και τα αφήνουμε 3-4 λεπτά σε μέτρια φωτιά και μετά ρίχνουμε  τα φασόλια την τομάτα  το  πελτέ το σέλινο αλάτι πιπέρι και πιπεριά  και ρίχνουμε ζεστό μέχρι να τα σκεπάσει βράζουμε  περίπου για 1 ώρα . Σερβίρουμε με ελιές πατητές ή τσακιστές  ακόμα και ρέγγα Στη Σαμοθράκη συνηθίζουν πολλοί να ρίχνουν μέσα στη φασολάδα μια μικρή κόκκινη πιπεριά "το τουρκούδ" αλλά θέλει πολύ προσοχή να μη σπάσει γιατί μετά δεν μπαίνει στο στόμα επειδή καίει υπερβολικά. Επίσης συνηθίζεται να ρίχουν μπόλικο ωμό λαδι από πανω όταν ήδη έχουν βράσει τα φασόλια και τα έχουν βάλει στο πιάτο 

 Τα κουκιά 

Ένα πολύ αγαπημένο όσπριο για τους Σαμοθρακίτες είναι τα κουκιά (κκιά) Συνταγή για ξερά κουκιά Χρειαζόμαστε μισό κιλό κουκιά 3 - 4 σκελίδες σκόρδο 2 - 3 φύλλα δάφνης 3 - 4 ντομάτες ώριμες αλάτι και πιπέρι λίγη ρίγανη και ελαιόλαδο  Βάζουμε  τα κουκια να μουσκεψουν για να φουσκωσουν για 10-12 ώρες αφαιρούμε τη μαύρη λωρίδα και τα βράζουμε για 8 - 10 λεπτά και τα σουρώνουμε βάζουμε λάδι στη κατσαρόλα και ρίχνουμε  κρεμμύδια και το σκόρδο σε φετούλες και μολις τα σωτάρουμε βάζουμε και τα κουκιά και τα ανακατεύουμε  Προσθετουμε τις ντοματες   το πιπερι τα φυλλα δαφνης προσθετουμε και νερακι σκεπαζουμε την κατσαρολα και τα αφηνουμενα σιγοβρασουν μεχρι να μαλακωσουν τα κουκια και να μεινουν με την  σαλτσα τους και τελος ριχνουμε το αναλογο αλατακι και την ριγανη  Προαιρετικά μπορούμε να έχουμε  τοματοπελτέ 

Τα χλωρά κουκιά τα μαγειρεύουμε  είτε με τον λοβό σαν φασολάκια είτε μόνο το περιεχόμενο (παπούδες) όταν ο καρπός είναι μεγάλος Συνοδεύονται πολύ από σκόρδο και ελιές πατητες

Ρεβύθια

Η Ρεβυθιά  είναι μονοετές, ποώδες, αγγειόσπερμο δικότυλο φυτό το οποίο ανήκει στην υποοικογένεια των ψυχανθών. Θάμνος που δύσκολα ξεπερνά τα 60 εκατοστά καλλιεργείται για τα σπόρια του τα ρεβίθια και ως κτηνοτροφή. Έχει την επιστημονική ονομασία Cicer arietinum - Ερέβινθος ο κοινός, Ερέβινθος ο κριόμορφος. Συναντάται επίσης και η ονομασία Ερέβινθος ο κριόμορφος  πιστή μετάφραση της λατινικής ονομασίας του είδους Cicer arietinum η οποία οφείλεται στο σχήμα του σπόρου του φυτού που θυμίζει κεφάλι κριαριού.(πηγή Βικιπαίδεια)

Η ρεβυθάδα ή τα "ηηηηβύθια" όπως λέγονται στη Σαμοθράκη Συνταγή; Χρειαζόμαστε περίπου μισό  κιλό ρεβύθια  μία κουταλιά της σούπας αλεύρι ανάλογο  ελαιόλαδο και αλάτι. Βάζουμε τα ρεβύθια στο νερό το βράδυ  και τα αφήνουμε να φουσκώσουν την άλλη μέρα τα βράζουμε σκέτα  περίπου για μισή ώρα σε ξεχωριστό πιάτο βάζουμε αλεύρι και τολάδι και αφού τα χτυπήσουμε καλά τα ρίχνουμε στη κατσαρόλα μέχρι να βράσουν Πολλοί βάζουν σοδα μέσα ή πιο παλιά έβαζαν αλισίβα δηλαδή στάχτη που πάλι είχε στοίχεία σόδας Συνοδεύονται με σκόρδο.. Τα ρεβύθια  στη Σαμοθράκη τρώγονται και σαλάτα δηλαδή αφού φουσκώσουν με νερό τους ρίχνουμε αλάτι και είναι καλός μεζές. Άλλοι πάλι αφού τα φουσκώσουν με νερό και τα αλατίσουν τα καβουρντίζουν και γίνονται στραγάλια.Παλιότερα όταν υπήρχε έλλειψη  καφέ οι νοικοκυρές καβούρντιζαν ρεβύθια και μετά τα άλεθαν και εφτιαχναν ενα είδος καφέ που ήταν πολύ νόστιμος.Τα φουσκωμένα ρεβύθια μπορουν να αλεστούν και να γίνουν ρεβυθοκεφτέδες

Η σούγλα

Πληροφοριακά Στοιχεία

Κατηγορία: Φαγητά Σαμοθράκης

Δημοσιεύθηκε : Παρασκευή, 26 Ιούνιος 2015 22:32

Γράφτηκε από τον/την Super User

Εμφανίσεις: 1505

Η σούγλα

Με τον όρο σούγλα στη Σαμοθράκη εννοούμε την σούβλα που γίνεται με μερικές τοπικές παραλλαγές Να τα πάρουμε όμως απο τη αρχή. Στις δεκαετίες 50 &60 καθε σπίτι στη Σαμοθράκη προσπαθούσε να έχει οικοσιτο γουρούνι με το οποίο βολευότανε με κρέας για όλο τον χρόνο. Κοντά στα Χριστούγεννα το έσφαζαν και με το κρέας του έφτιαχναν καβουρμά  πηχτή το χορ(ι)νό και φυσικά την ονομαστή σούγλα της Σαμοθράκης  Έπαιρναν μια σούβλα ξυλινη γύρω στα 2 μέτρα και εκεί πάνω περνούσανε χοντρα κομμάτια κρέατος χοιρινού με λίγο λίπος και μπόλικο αλάτι και ρίγανη. Η σούβλα αυτή ψηνότανε στα κάρβουνα και αφου τελειωνε το ψήσιμο στηνότανε στο σπίτι όρθια και με ένα μαχαιράκι κόβανε κομμάτια κρέατος ψημένο και το τρώγανε και σαν κύριο φαγητό και σαν κολατσιό.

Η χαμηλή θερμοκρασία το αλάτι και η ρίγανη το κρατούσαν αρκετές μέρες αφού δεν υπήρχε ψυγείο για να διατηρηθεί.Το λίγο λίπος που υπήρχε καιγότανε και προφύλασε  το κρέας να μην τσικνιστεί και ήτανε πολύ νόστιμο να φαγωθεί .Μερικοί έβαζαν και κομμάτια κρέατος "ήμερο" δηλαδή απο αιγοπρόβατα που ειχε ιδιάιτερη γεύση Στη φωτογραφία δεν έχω την  παραδοσιακή σούγλα αλλά κάτι παραπλήσιο 

 Ο καβουρμάς

Όπως προείπαμε με ένα γουρούνι έβγαζε κάθε σπίτι τη χρονιά του .Όμως αφού δεν είχε ψυγείο να διατηρήσει το κρέας έβρισκε αλλους τρόπους. Ένας τρόπος ήτανε ο καβουρμας Σε ένα μεγάλο καζάνι (χαρτσόκτσα) ρίχνανε κομμάτια χοιρινού κρέατος μαζί με λίπος και το βράζανε.

Μερικοί προτιμούσαν να βάζουν και κομμάτια κρέατος απο κατσικάκι ή αρνί. Αφού έβραζε το κρέας το ρίχνανε μέσα σε τενεκέδες μαζί με την λίγδα του. Λίγδα είναι λίπος λιωμενο. Το κρέας σκεπαζοταν με την λίγδα που όταν πάγωνε δημιουργούσε προστατευτικό επίστρωμα πανω απο το κρέας. Ο καβουρμάς τρωγότανε ωμός ή τηγανητός με αβγά.Πολλοί τον βράζανε με φασολάκια ή και με πατάτες . Το πιο ωραίο ομως φαγητό ητανε με αβγα:

Συνταγή Βάζουμε σε τηγάνι καβουρμά και τον αφήνουμε μέχρι να λοιωσει όλο το λίπος οπότε ρίχναμε 2-3 αβγα και το αφήνουμε  3-4 λεπτά. Είναι προφανώς φαγητό δυναμίτης αλλά έχει μπόλικες θερμίδες και ειναι πλήρης διατροφή Τα αβγά τα ρίχνουμε στο τηγάνι είτε σαν μάτια είτε τα χτυπάμε να γίνουν ομολέτα οπότε το ανακάτεμα με το χοιρινό λίπος έδινε μια ξεχωριστή νοστιμιά

 Το χοιρνό

Το χοιρνό είναι λίπος χοιρινό μαζί  με το δέρμα "την πέτσα" Αφού το έκοβαν σε λουρίδες "τις φασκιές" το αλάτιζαν και το άφηναν ελέυθερο στο κελάρι. Όταν ήτανε να φαγωθεί υπήρχαν δυο τρόποι: Ο ένας ήτανε να κοψει κάποιος με ένα μαχαιράκι ένα κομμάτι να καθαρίσει το αλάτι και να το φάει σκέτο ωμό και ο άλλος ήτανε να το ψήσει  με την πέτσα πάνω στη φωτιά . Ψητό ήτανε φοβερά νόστιμο η δε πέτσα ήτανε σαν τσιχλα. Φυσικά πολλές θερμίδες που τς χρειαζότανε οι άνθρωποι τον χειμώνα Είναι το γνωστό μας λαρδί.

Το χρησιμοποιούσαν ακόμα και στα μαγειρέματα με φασολάκια ή με άλλα λαδερά χωρίς λάδι όμως αφού υπήρχε το λίπος

Η λίγδα

Όταν βράζουμε το χοιρινό λίπος γίνεται υδαρές σαν λάδι. Αν το αφήσουμε και παγώσει γίνεται περίπου σαν αλοιφή λευκή Αυτή η αλοιφή είναι η περίφημη λίγδα . Παίζει όλους τους ρόλους που παίζει το βούτυρο. Την άλοιφαν σε φέτες ψωμιού με λίγη ζάχαρη ή σκετη  ήτανε ολοκληρωμένο πρωϊνό. Στο τηγάνι μία κουταλία της σούπας λιγδα έφτανε να τηγανηστούν πατάτες και άλλα Δεν χρησιμοποιούταν στο τηγάνισμα ψαριών. Στη κατσαρόλα 1-2 κουταλιές έφτανε να βράσουν τα φαγητά που χρειαζότανε βούτυρο ή λαδι Αξιοσημείωτοι είναι οι κουραμπιέδες που αντί για βούτυρο βάζανε λίγδα.

Η πηχτή

 Βάζουμε το κεφάλι μαζί με τα πόδια σε μια λεκάνη, που να χωράνε ολόκληρα μέσα της, και την γεμίζουμε νερό και 50 ml ξύδι. Βάζουμε τη λεκάνη στο ψυγείο και την αφήνουμε ολόκληρο το βράδυ για να φύγουν τα αίματα και οι ακαθαρσίες που έχει το κεφάλι σε διάφορα σημεία. Αν δεν χωράει στο ψυγείο, μπορούμε να βάλουμε μπόλικα παγάκια μέσα και να την αφήσουμε έξω. Αυτή είναι μια σημαντική διαδικασία που θα προσφέρει ένα διαυγές ζουμί, δίχως να μυρίζει.Την επομένη ξεπλένουμε με μπόλικο νερό τα κρέατα, τα τοποθετούμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα και καλύπτουμε επίσης με μπόλικο νερό. Σε ένα κομμάτι πανί βάζουμε 3 φύλλα δάφνη, αρκετούς κόκκους μαύρο πιπέρι, φλούδες από μισό νεράντζι, φλούδες από μισό λεμόνι, λίγα μπαχάρια και λίγο γλυκάνισο. Κάνουμε ένα πουγκί και δένουμε με σπάγκο. Το ρίχνουμε στην κατσαρόλα μαζί με δυο καρότα, δυο κρεμμύδια κομμένα στη μέση, κοτσάνια από σέλινο και 1 κουταλάκι αλάτι. Σιγοβράζουμε με μισοκαπακωμένη την κατσαρόλα για περίπου 3-4 ώρες ξαφρίζοντας τακτικά. Θέλουμε τα κρέατα να ξεκολλάνε από το κόκαλο και η ζελατίνη τους να κάνει έναν ζωμό που, όταν δοκιμάζουμε, να κολλάνε τα χείλη. Μόλις το κρέας κρυώσει λίγο, το βγάζουμε από το ζουμί και το καθαρίζουμε από τα κόκαλα. Κόβουμε οτιδήποτε δεν είναι κόκαλο σε κυβάκια. Τα μάγουλα, τα αυτιά, το δέρμα, το μυαλό, τα μάτια και τη γλώσσα, αφού βγάλουμε την πέτσα της που δεν τρώγεται. Με μια κουτάλα βγάζουμε το λίπος που έχει ανέβει πάνω στην κατσαρόλα, δεν το πετάμε γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθεί για άλλο μαγέιρευμα και σουρώνουμε τον ζωμό σε μια άλλη κατσαρόλα. Βάζουμε το ζουμί στη φωτιά, ρίχνουμε μέσα δυο καρότα και μισή σελινόριζα κομμένα σε κυβάκια και αφήνουμε να βράσουν ώσπου να γίνει ο ζωμός περίπου 1.5 ως 2 λίτρα. Δοκιμάζουμε στο αλατοπίπερο και εκτός φωτιάς προσθέτουμε τα κρέατα που έχουμε ήδη κομμένα.

 Τα τζουτζούκια

Με τον όρο τζουτζούκια στην Σαμοθράκη εννουμε τα λουκάνικα και κυρίως τα λουκάνικα αέρος Αν και στο νησί προτιμούνται τα λουκάνικα του εμπορίου εν τούτοις υπάρχουν  ακόμα μερικοί που φτιάχνουν λουκάνικα κυρίως από χοιρινό κρέας αλλά και με την προσθήκη ήμερου δηλαδή κρέας απο αρνί κυρίως Το λουκάνικο είναι ένα τρόφιμο από χοιρινό ή μοσχαρίσιο κρέας με καρυκέυματα σε σχήμα κυλινδρικό.Τα περισσότερα λουκάνικα περιβάλλονται με ένα περίβλημα για να κρατήσουν το σχήμα τους. Αυτό το περίβλημα είναι φυσικό ( έντερο  ζώου) ή συνθετικό. Μερικές φορές το περίβλημα αφαιρείται πριν την κατανάλωση.Τα λουκάνικα διατηρούνται με πάστωμα κάπνισμα ή με αποξήρανση Τρώγονται κυριως τηγανητά με αβγα που το θεωρουν ενα φαγητό πολυτελείας αλλά και βραστά και ψητά Θυμίζουν τα χωριάτικα λουκάνικα