- Πληροφοριακά Στοιχεία
-
Γονική Κατηγορία: ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
-
Κατηγορία: ΤΟΠΙΚΑ ΨΑΡΙΑ
-
Δημοσιεύθηκε : Πέμπτη, 30 Απρίλιος 2015 11:29
-
Γράφτηκε από τον/την Super User
-
Εμφανίσεις: 8229
Το φαγκρί
Το φαγκρί είναι ένα απο τα ομορφότερα ψάρια τόσο στην εμφάνιση όσο και στην νοστιμάδα του. Ακόμα και στο ψάρεμα όταν πιαστεί είναι ενα πολύ μαχητικό ψάρι και προσφέρει στον ψαρά συγκινήσεις πρωτόγνωρες.
Το φαγκρί ζει σε περιοχές καθαρές , παρθένες κυρίως σε τραγάνα και φυκιάδες αλλά και σε βραχώδεις περιοχέςστη Μεσόγειο και στον Ανατολικό Ατλαντικό. Φτάνει συνήθως στα 8-10 κιλά αλλά έχουν αναφερθεί και πολύ μεγαλύτερα ιδίως τα κορωνάτα ως 25 κιλά . Ανήκει στην οικογένεια σπαριδών Έχει χρώμα ροζ και μοιάζει με το λυθρίνι. Το αρσενικό φαγκρί λέγεται και "κορωνάτο", γιατί στο κούτελό του φέρνει ένα εξόγκωμα, που μοιάζει με κορώνα. Το συναντάμε στις περισσότερες θάλασσες. Προτιμά τις βαθιές θάλασσες από τα 50 μέτρα και πάνω. Τρέφεται με κοχύλια και μαλάκια. Για ν' αποφύγει τα σκυλόψαρα, που είναι μεγάλοι εχθροί του το φαγκρί συχνά μένει κοντά στα κανάλια ιδίως όταν αποθέτει τα αβγά του.Η καλύτερη ώρα του εικοσιτετράωρου για ψάρεμα του φαγκριού είναι η αυγή. Τα ψαρέυουμε με παραγάδι φαγκρόδιχτα, ειδικά δίχτυα γι' αυτήν τη δουλειά και σκυλόδιχτα. Με καθετή ψαρεύονται κυρίως τα μικρά ψάρια , ως 3 κιλά , και είναι απόλαυση το ψάρεμά του. Ανήκει στην Α κατηγορία ψαριών και τρώγεται:Ψητο στα κάρβουνα , φιλέτο βραστό σουπα πλακι .Συνταγή για φαγκρόπουλα Χρειαζόμαστε: 2 ψάρια του μισού κιλού 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο 1/2 φιλτζανι του τσαγιού ελαιόλαδο 3-4 ντομάτες μέτριες 1 φιλτζάνι κρασί λευκό1 λεμόνι μαϊντανος φύλλα δάφνης θυμάρι αλάτι πιπέρι Εκτέλεση:Καθαρίζουμε τα ψάρια και τα βάζουμε στο ταψί σοτάρουμε το κρεμμύδι ως να μαραθεί σοτάρουμε τις ντομάτες με ελαιόλαδο ρίχνω αλάτι πιπέρι φύλλο δάφνης κρασί και βράζουμε για 20 λεπτα. Κόβουμε το λεμόνι σε φετούλες και με αυτες σκεπάζουμε τα ψάρια και ρίχνω την σάλτσα πάνω του.Ψήνω το ψάρι για 40 λεπτά και το πασπαλίζω με τον μαϊντανό. Χωρίς βάρκα είναι δύσκολο να πιάσει κανείς Φαγκρί. Παρόλα αυτά αναφέρεται πως πιάστηκαν μικρά φαγκρόπουλα στον Μακρύγυαλο στους Αρχαγγέλους στην Κοιτάδα στους Κήπους και στα βράχια της Αγίας Παρασκευής
- Πληροφοριακά Στοιχεία
-
Γονική Κατηγορία: ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
-
Κατηγορία: ΤΟΠΙΚΑ ΨΑΡΙΑ
-
Δημοσιεύθηκε : Δευτέρα, 27 Απρίλιος 2015 20:33
-
Γράφτηκε από τον/την Super User
-
Εμφανίσεις: 1300
Το καλκάνι
Το καλκάνι ειναι ψάρι της οικογένειας Σκοφθαλμιδών και φημίζεται για το μέγεθός του και το νόστιμο κρέας του. Το βρίσκουμε στον Βορειοανατολικό Ατλαντικό υπάρχει σε αφθονία κατά μήκος των ευρωπαϊκών ακτών ως την Αρκτική καθώς και στο μεγαλύτερο μέρος της βαλτικής στη Μεσογειο μέχρι τη Μαύρη θάλασσα.Το καλκάνι έχει πλατύ σαν ρόμβο σχήμα με στρογγυλεμένο ουραίο πτερύγιο και πλήθος από οστέινες προεξοχές σε όλο του το σώμα, ιδίως από την πλευρά που έχει τα μάτια. Το χρώμα του ποικίλλει, αλλά γενικά είναι είτε γκριζωπό είτε καφέ της άμμου, που το βοηθάει να καμουφλάρεται με εξαιρετικό τρόπο μέσα στη λάσπη. Το μήκος του καλκανιού ποικίλλει: το κοινό μήκος για τα θηλυκά είναι 70 εκατοστά, ενώ για τα αρσενικά είναι 50 εκατοστά. Στον Ατλαντικό βέβαια, όπου υπάρχουν και οι μεγαλύτεροι εκπρόσωποι του είδους, το 1 μέτρο είναι σύνηθες μέγεθος. Το μεγαλύτερο μήκος καλκανιού, που έχει αναφερθεί ποτέ είναι 123 εκατοστά, το μέγιστο βάρος 25 κιλά, ενώ η μέγιστη ηλικία που έχει αναφερθεί είναι 25 έτη.
Έχει πολύ υψηλή εμπορική αξία, και η αλιεία του είναι εμπορική. Επίσης αλιεύεται ως αλιεία αναψυχής και το κρέας του, το οποίο είναι εξαιρετικό, καταναλώνεται είτε φρέσκο είτε κατεψυγμένο. Το καλκάνι επίσης εκτρέφεται, καθώς και χρησιμοποιείται σε δημόσια ενυδρεία, επειδή προσαρμόζεται εύκολα σε αυτά.Το καλκάνι αλιεύεται κυρίως με τράτα βυθού, λιγότερο με παράκτια αλιευτικά εργαλεία και πολύ σπάνια πιάνεται καλκάνι με βενζινότρατα ή γρι-γρι.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
-
Γονική Κατηγορία: ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
-
Κατηγορία: ΤΟΠΙΚΑ ΨΑΡΙΑ
-
Δημοσιεύθηκε : Πέμπτη, 16 Απρίλιος 2015 21:35
-
Γράφτηκε από τον/την Super User
-
Εμφανίσεις: 1124
Η ΜΟΥΡΜΟΥΡΑ
Η Μουρμούρα ή ( το μουρμούρι ) όπως λέγεται στην τοπική διάλεκτο ανήκει στην οικογένεια Σπαριδών στο γένος Λιθόγναθος είναι ένα ψάρι με επίμηκες και ωοειδές σώμα που έχει μήκος γύρω στα 20-25 εκατοστά , μυτερό ρύγχος και σαρκώδη άσπρα χείλη. Το στόμα είναι αρκετά ανεπτυγμένο και τα μάτια μικρά τοποθετημένα ψηλά στο κεφάλι. Το χρώμα της είναι ασημί και λάμπει με 10-15 κάθετες καστανόμαυρες σειρές στη ράχη και στα πλευρά. Η ράχη είναι γκρι, τα πλευρά ασημί και η κοιλιά άσπρη. Είναι ψάρι σαρκοφάγο, ζει σε ρηχά νερά κοντά στις ακτές, σε βυθούς με άμμο και σε άσπρο-μαύρο. Τη συναντάμε σε μικρά κοπάδια και σε βάθη που δεν ξεπερνούν τα 50 μέτρα. Τη μέρα κρύβεται, και τη νύχτα βγαίνει ως την αυγή και κυνηγά την τροφή της, που είναι μικρά ψάρια και καβούρια.Αναπαράγεται την άνοιξη και το καλοκαίρι, μόλις κλείσει τα 2 χρόνια και φτάσει το μέγεθος των 14 εκατοστών.Ψαρεύεται με πεταχτάρι , μονάγκιστρο , ψιλό παραγάδι, καθετή και δίχτυ.
Στη Σαμοθράκη μουρμούρες ( Μουρμούρια) έχει στις εξής περιοχές: Μαύρα Βράχια , Κάβο, Ασπρα Βράχια, Λιβάδι. Λάμπη, Κοιτάδα, Μακρύ Γυαλό, Παχιά Άμμο, Κήπους, Σκεπαστό, Φονιά, Λουτρά, Παλαιάπολη , Ροδοφύλλι, και φυσικά και μέσα στο λιμάνι της Καμαριώτισσας. Τρώγεται ψητό στη σχάρα και ενιοτε και λιαστό. Σαν αλίευμα θεωρείται επιτυχία και οι ψαράδες που είναι ειδικοί στις μουρμούρες λέγονται "μουρμουράδες".
- Πληροφοριακά Στοιχεία
-
Γονική Κατηγορία: ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
-
Κατηγορία: ΤΟΠΙΚΑ ΨΑΡΙΑ
-
Δημοσιεύθηκε : Πέμπτη, 16 Απρίλιος 2015 20:26
-
Γράφτηκε από τον/την Super User
-
Εμφανίσεις: 306
Το Λυθρίνι
Το λυθρίνι είναι ένα από τα ψάρια τα οποία έχουν μεγάλη κατανάλωση στο ευρύ κοινό και θεωρείται από τα ιδιαιτέρως εμπορικά είδη. Είναι είδος που συναντάται σε παράκτια και βαθιά νερά στον Ατλαντικό ωκεανό σε όλη την Ευρώπη και λιγότερο στις ευρωπαϊκές χώρες βορειότερα. Στην περιοχή της Μεσογείου συναντάται παντού και όπως αναφέρθηκε ήδη, έχει μεγάλη εμπορική σημασία. Το βάθος που το συναντάμε συνήθως είναι γύρω στα 20 με 100 μέτρα, αν και μπορεί να βρεθεί και σε βάθη 200-300 μέτρων. Το σώμα του λυθρινιού είναι επίμηκες και συμπιεσμένα πλευρικά. Το κεφάλι του είναι σχετικά μικρό και κυρτό, κάτι το οποίο είναι περισσότερο εμφανές στα ενήλικα άτομα και το στόμα του βρίσκεται κάπως χαμηλά. Η διάμετρος του ματιού είναι η μισή σε σχέση με το ρύγχος του το οποίο είναι το λιγότερο διπλάσιο αυτής, αλλά και κωνικού σχήματος. Τα δόντια του είναι μυτερά. Το χρώμα του είναι ελαφρώς ροζ και περισσότερο κόκκινο κάτω από τα βράγχια, αλλά έχει και λίγο ασημί με μικρές μπλε κηλίδες στη ράχη του. Το ουραίο του πτερύγιο έχει δύο ίσους λοβούς. Το είδος αυτό μπορεί να φτάσει και τα 60 cm σε μήκος και τα 3 kg σε βάρος, αν και συνήθως το μέσο μήκος είναι τα 25 cm. Το μέγεθος αλίευσής του όμως είναι συνήθως τα 10-30 cm. Βεβαίως, αυτό έχει άμεση σχέση με το βάθος αλίευσης του είδους. Σε μεγαλύτερο βάθος συναντώνται μεγαλύτερα άτομα του συγκεκριμένου είδους. Είναι είδος ερμαφρόδιτο . Το είδος ξεκινάει ως θηλυκό και στην πορεία αλλάζει και γίνεται αρσενικό. Συνήθως μέχρι και τα 13 cm τα άτομα είναι θηλυκά σε ένα ποσοστό της τάξεως του 100% , το οποίο στη συνέχεια αλλάζει και σταδιακά μετατρέπεται σε ποσοστό αρσενικών ατόμων. Όπως αναφέρεται, ορόσημο είναι τα 16 cm στα οποία είναι μοιρασμένα τα άτομα και που όταν πλέον φτάσουν τα 23 cm όλος ο πληθυσμός σε αυτό το μήκος είναι αρσενικός. Είναι είδος παμφάγο αλλά κατά κύριο λόγο όμως τρέφεται με ασπόνδυλα και μικρά ψάρια. Μπορεί να τραφεί όμως και με μαλάκια και οστρακόδερμαΕίναι είδος ιδιαιτέρως εμπορικό και συναντάται σχεδόν σε όλη την επικράτεια της Ελλάδας. Για την παράκτια αλιεία θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα είδη και λόγω της μεγάλης κατανάλωσής του έχει με αργά βήματα μπει και στο χώρο των υδατοκαλλιεργειών.
Στη Σαμοθράκη έχει πολλά στα εξής μέρη: Σκάλα, Μικρό Βουνί, Αρχαγγέλοι, Δάφνες, Μακρύ Γιαλό, Βάτο (αν και εκεί μπερδεύεται με τα μούκια) Κατσιβέλα , Φανάρια, Άγκιστρο, Λαδόξερα, Φονιά ,Λουτρά ανοιχτά , Κατσαμπά, Λιμνίδι και ανοιχτά της Καμαριώτισσας στις 25 οργιές. Ψαρεύεται με καθετή ( όπου είναι ευσεβής πόθος των ερασιτεχνών να πιάσουν λυθρίνια) με ψιλό πατωτό παραγάδι και δόλωμα σωλήνα ,μαμούνι ή φέτες απο ζαργάνα, με δίχτυα και με τράτα.Τα λυθρίνια "τσιμπάνε" στο πέσιμο του ήλιου και τα χαράματα. Στα μεγάλα βάθη πάνω από 22 οργιές "κτυπάνε " απο τις 5 ως τις 8:30 το απόγευμα και απο τις 4 ως τις 7 το πρωΐ
