- Πληροφοριακά Στοιχεία
-
Γονική Κατηγορία: Εργαλεία του ψαρά
-
Κατηγορία: ΕΡΓΑΛΕΙΑ
-
Δημοσιεύθηκε : Πέμπτη, 30 Απρίλιος 2015 19:41
-
Γράφτηκε από τον/την Super User
-
Εμφανίσεις: 2755
Το πεταχτάρι Ο πιο αγαπημένος τρόπος για ψάρεμα απο ένα ερασιτέχνη είναι το πεταχτάρι. Ονομάστηκε ετσι επειδή το πετάμε απο τη στεριά . Είναι πολύ απλό στην κατασκευή του .Αποτελείται απο μια πετονιά ένα στριφτάρι και 1-2 αγκίστρια. Αν θέλουμε βάζουμε και ένα μολύβι για ενίσχυση όταν το πετάμε αλλά έχει και σκοπό να κρατάει καρφωμένη τη πετονιά κάτω ώστε το ψάρι να μην υποψιάζεται τίποτα. Πρότασή μου είναι να έχουμε όσο μπορούμε απλή αρματωσιά.Το πεταχτάρι ψαρεύει και μόνο του. Το ρίχνουμε μέσα και δένουμε την άκρη του σε κάτι βαρύ. Αφήνουμε μερικά μπόσικα το δένουμε σε ένα όρθιο καλάμι και φεύγουμε. Όταν πιαστεί το ψάρι θα φανεί αφού θα πεσει το καλάμι. Με το πεταχτάρι ψαρεύουμε διάφορα είδη ψαριών ανάλογα με την αρματωσιά. Αν για παράδειγμα κυνηγάμε μεγάλα ψάρια όπως λαβράκια τσιπουρες μουγκρια κ.α χρησιμποιούμε 0,80 μανα και 0.55 παράμαλλα με αγκίστρια Νο8-Νο9. Και το ρίχουμε το βραδάκι οπότε το σηκώνουμε το νωρίτερο σε μια ώρα. Κανονικά το τραβάμε την άλλη μέρα το πρωΐ. Ως δόλωμα βάζουμε χταπόδι καλαμάρι και ψαροδόλι ή ακόμα κια ζωντανά ψάρια όπως μαρίδα και σκορπιό. Αν θελουμε να πιάσουμε πιο μικρά ψάρια χρησιμοποιούμε μάνα 0.45 και αγκίστρια Νο4 -Νο5. Ως δόλωμα βαζουμε χταπόδι καλαμάρι γρύλο πεταλίδα μαμούνι σωλήνα σκουληκι φαραώ κ.α Τα ψάρια που μπορούμε να πιάσουμε ειναι σπάροι σαργοί κακαρέλοι πέρκες γύλοι χανοι τσιπουρες (λίγδες) μελανούρια κ.α Το πεταχτάρι αυτό δεν πρέπει να το αφήνουμε πολύ ώρα μονο του γιατι υπάρχει περίπτωση να πιαστεί ένα μικρό ψαράκι και να παίξει το ρόλο του δολώματος οπότε θα το αρπάξει κανενα θηρίο και θα μας κόψει τη πετονιά. Στις παράξενες ιστορίες της Σαμοθράκης περιγράφουμε πολλες τέτοιες περιπτώσεις.Στη Σαμοθράκη οι περιοχές που μπορεί κανεις να ψαρέψει με πεταχτάρι ειναι: Μαύρα Βράχια Ανεμογεννήτριες Άσπρα Βράχια Κοφκή Αρχαγγελοι Μακρυλιές Δάφνες Παχιά Άμμος Βάτος Κήποι Λαγκαδιώτης Άγκιστρος Σκεπαστός Φονιάς Αλεβάντσα Κατσαμπάς Λιμνίδι Αμπέλια και έξω απο το λιμάνι. Μικρα μυστικά για πεταχτάρι: 1)Να χρησιμοποιεί κανείς ασημόλευκο δόλωμα γρύλο ή κομμάτι ζαργάνας που φωσφορίζει τη νύχτα 2)Να κάνει σχετική μαλάγρα με μπασμο πρίν πετάξει το πεταχτάρι 3) Να μην τον ανασύρει πολύ συχνά 4)Να αφήνει το ψάρι να θεωρεί πως το δόλωμα είναι άδολο 5)Να έχει πετονιές χωρίς κόμπους και κυρίως να έχει ένα μόνο αγκίστρι και να χρησιμοποιούμε ως δόλωμα γρύλο( βλέπε γρύλο) Τον γρύλο ως δόλωμα θα τον αναλύσουμε ξεχωριστά επειδή είναι το καλλίτερο δόλωμα αλλά πολλοί δεν τον γνωρίζουν καν πως υπάρχει και ακομα δεν υποψιάζονται πως μπορούμε να το πάρουμε Το πεταχτάρι είναι πιο πολύ για μεγάλα ψαρια μοναχικά κυρίως λαβράκια Μπορεί όμως να δουλέψει και για μικρά ψάρια με κατάλληλο εξοπλισμό Στην περίπτωση αυτή καρφώνουμε ένα καλάμι στην παραλία και δένουμε πάνω την πετονιά Καμιά φορά βάζουμε και κουδουνάκι που μας ειδοποιεί αν τσιμπάει το ψάρι. Μόλις το καλάμι λυγίσει ή πέσει τρέχουμε αθόρυβα πιάνουμε το ψάρι και αφού δολώσουμε την πετονιά το ξαναριχνουμε μεσα. Το πεταχτάρι για μεγάλα ψάρια το δουλευουμε κυρίως την νύχτα και το σηκώνουμε το πρωΐ Το δόλωμα που βάζουμε φροντίσουμε να ειναι στεκάμενο όπως για παράδειγμα πλοκάμι απο χταπόδι για να μην το τρώνε τα μικρά. Αν και καμιά φορά πιανεται κανένα μικρό κατά λάθος και μετά παίζει το ρόλο του δολώματοςΈχει τύχει να πιαστει σπαράκι σε πεταχτάρι 35ντάρι και να φαγωθει από λαβράκι που δεν μπόρεσε να το καπιεί και πνίγ ηκε
- Πληροφοριακά Στοιχεία
-
Γονική Κατηγορία: Εργαλεία του ψαρά
-
Κατηγορία: ΕΡΓΑΛΕΙΑ
-
Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 28 Απρίλιος 2015 17:50
-
Γράφτηκε από τον/την Super User
-
Εμφανίσεις: 680
Η καλαμαριέρα
Η καλαμαριέρα ή καλαμαρίδα όπως λέγεται στη Σαμοθράκη είναι το κατ εξοχήν εργαλείο με το οποίο πιάνουμε καλαμάρια όπως δείχνει και το όνομά της. Είναι απλή στη κατασκευή , ξύλινη ή πλαστική και έχει τουλάχιστο δυο σιερές βελόνες . Η καλαμαριέρα δε έχει αγκίστρια αλλά βελόνες και θα δούμε και το λόγο.
Δένεται απο το κρικάκι με την πετονιά , βάζουμε και ένα στριφτάρι, και την πετάμε σε μέρος όπου είναι ασπρο-μαυρο δηλαδή τραγάνα με φύκια. Το καλαμάρι θεωρεί πως είναι ψάρι και ως αρπακτικό αρπάζει με τα μακρυά του πλοκάμια την κάτω άκρη της καλαμαρίδας αλλα έτσι πιάνει τις βελόνες και καρφώνεται. Τα άλλ είναι απλά: ανεβάζουμε την πετονιά και πρίν βγεί το καλαμάρι απο το νερό το πιάνουμε με το χέριή με αγκινάρι. Προσοχή όμως:Μη σκύβουμε πολύ γιατί έχει την κακιά συνήθεια να μας σημαδεύει με μελάνι κυρίως στα μάτια. Στη Σαμοθράκη καλαμάρια έχει στα Μαύρα Βράχια στη Σκάλα στο Λιβάδι στις Μακρυλιές στην Βουρλιά στους Κήπους στον Αγκιστρο στα Λουτρά στην Παλαιάπολη στον Κατσαμπά στο Λιμνίδι. Την περίοδο Απρίλιο-Μάιο μπαίνουν και στο λιμάνι να γεννήσουν μέσα στις τρύπες και εκει τα παριμένουν οι ψαράδες με τις σαλαγγιές και τα καμάκια.
Θραψαλιέρα
Παραλλαγή της καλαμαριέρας ειναι η θραψαλιέρα μόνο που είναι πολύ πιο επιμηκης και χρησιμοπιείται και για καλαμάρια αλλα κυρίως για θράψαλα. Το θράψαλο είναι είδος καλαμαριού (Βλέπε Καλαμάρι)
Είναι η ίδια ως προς την κατασκευή της και ο τρόπος ψαρέματος είναι ιδιος. Χρειαζεται πολύ προσοχή επειδή το θράψαλο ειναι γενικά πολύ μεγαλόσωμο και μπορεί να κάνει ζημιά με τα δόντια του που είναι σαν ράμφος παπαγάλου. Στη Σαμοθράκη δε χρησιμοπιείται και πολύ η θραψαλιέρα.
Ένας κιούρτος για να δουλέψει καλά και να φέρει θετικά αποτελέσματα θα πρέπει να σκιουριάνει πρώτα. Με την πρώτη αγορά του δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθει άμεσα, αλλά θα πρέπει να τον βυθίσουμε για 5-6 μέρες σε θαλασσινό νερό ώστε το πλέγμα του να αρχίσει να σκουριάζει.Για να φέρει θετικά αποτελέσματα είναι απαραίτητο να δολωθεί σωστά, με τέτοιον τρόπο ώστε το ψάρι να μην μπορεί να τρώει από τα εξωτερικά του κιούρτου, αλλά να το δελεάσουμε να μπει προς το εσωτερικό του και έτσι να το παγιδεύσουμε.Μπορεί να δολωθεί τοποθετώντας δόλωμα στον πυθμένα του, όπως λέμε «να τον στολίσουμε». Δολώματα μπορεί να είναι σπασμένοι αχινοί μέσα σε τούλι, μύδια, ψωμοτύρι, λιωμένα ψάρια όπως ρέγγες, σαφρίδια, ακόμη και έτοιμη μαλάγρα. Μπορεί να ψαρέψει από λίγα μέτρα έως και πιο βαθιά ως 25 οργιες.Οι καλύτερες περιοχές είναι να τον βυθίσουμε κοντά σε βράχια ακομα και μες το λιμάνι και προσέχουμε να μην έχει ρεύματα. Μπορεί όμως να βυθιστεί και πιο βαθιά, με μορφολογία βυθού τραγάνα, φυκιάδα. Πρέπει να τονιστεί πως μερικοί ασυνηδειτοι κυρίως ερασιτέχνες παρακολουθούν και βγαζουν τα ψάρια από τον ξένο κιούρτο. Θα πρέπει λοιπόν να γνωρίζουμε τα σημάδια που φουντάρουμε τον κιούρτο και αν ειναι δυνατόν η σαμαντούρα να μην φαίνεται εύκολα. Διαφορετικά πρέπει να μείνουμε απικο για να τον λεβάρουμε. Αξίζει να σημειωθεί πως ο κιούρτος χρησιμοποιείται και σαν μέσο συντήρησης ζωντανών δολωμάτων. Με τον κιούρτο πιάνονται: Σπάροι πέρκες γύλοι χάνοι σαργοί σκαροι κακαρέλοι αλλά ακόμα και μουγκριά χταπόδια και χταπόδια και καβούρια.Περιοχές της Σαμοθρακης που μπορεί κανείς να ρίξει κιουρτο είναι όλες οι περιοχές εκτό απο αυτές που είναι πάνω σε κάβους που έχει και δυνατά ρεύματα. Αρα δε μπορούμε να ρίξουμε το εργαλείο στον καβο του Αγίου Ανδρέα στην Μαλαθρια στον Κατή στο Γυάλι στον κάβο των Κήπων στον Κάβο του Άγκιστρου και στο κάβο στους Καρυώτες .