Δημητρακάκης Κων/νος M. ed.

Σύμβουλος Εκπ/σης ΠΕ 70 - τ. Αναπληρωτής Δ/ντής Π.Ε. Φθιώτιδας - τ. Δ/ντής ΠΕΚ Λαμίας

Επιλογές

Υλικό ανά γνωστικό αντικείμενο

Γενικό υποστηρικτικό υλικό

Εκτός κατηγορίας

 

Ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης http://europa.eu/about-eu/eu-history/index_el.htm
Θεσμικά όργανα της ΕΕ http://europa.eu/about-eu/institutions-bodies/index_el.htm
Τομείς πολιτικής της ΕΕ http://europa.eu/pol/index_el.htm
Εκπαίδευση και Νεολαία στην Ευρωπαϊκή Ένωση http://europa.eu/eu-life/education-training/index_el.htm
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - Επιτροπή για την Εκπαίδευση http://www.europarl.europa.eu/committees/el/cult/home.html
Το Πρόγραμμα Erasmus+ http://ec.europa.eu/programmes/erasmus-plus/index_el.htm
Το Πρόγραμμα eTwinning http://www.etwinning.net/el/pub/index.htm
Το Πρόγραμμα «Europe for Citizens» http://eacea.ec.europa.eu/europe-for-citizens_en
Η γωνιά των Εκπαιδευτικών http://europa.eu/teachers-corner/index_el.htm
Η γωνιά του παιδιού http://europa.eu/kids-corner/index_el.htm
Εκπαιδευτικά Εργαλεία ? Πρόγραμμα Learneurope http://www.learneurope.eu/index.php/en/

Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ? Εκπαιδευτικές ιστοσελίδες https://www.ecb.europa.eu/ecb/educational/html/index.en.html
Η Ευρωπαϊκή Ένωση με μια ματιά http://europa.eu/abc/euslides/index_en.htm
Εσείς και η Ευρώπη http://ec.europa.eu/snapshot/index_el.htm
Το Πανόραμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης http://collection.europarchive.org/dnb/20070702132253/ 
Γλωσσάριο Όρων για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση http://europa.eu/legislation_summaries/glossary/index_el.htm
Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων http://www.eucharter.org/
Ένα «κυνήγι θησαυρού» για την Ευρωπαϊκή Ένωση http://poster.4teachers.org/worksheet/view.php?id=43697
Το κανάλι της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Youtube http://www.youtube.com/user/eutube
Τηλεόραση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου http://www.europarltv.europa.eu/en/home.aspx
Ευρωπαϊκά Σχολεία http://www.eursc.eu/index.php?l=2
Δίκτυο Υπουργείων Παιδείας - European Schoolnet http://www.eun.org/
Ευρωπαϊκή Πύλη για τη Μάθηση και τα Προσόντα http://ec.europa.eu/ploteus/

 

 

Τηλεοπτικές συνεντεύξεις  για επίκαιρα εκπαιδευτικά ζητήματα από το Σχολικό Σύμβουλο.

 

Living Room 04-02-2024 Οι εκπαιδευτικοί στο μικροσκόπιο των γονέων

 

Living Room 02-02-2020 Δομές υποστήριξης εκπαιδευτικού έργου

 

Living Room 15-06-2019 Παιδί και εξωσχολικό βιβλίο (μέχρι 26.50')

 

Living Room 22-04-2017 H αξία και η σημασία του παιχνιδιού στη ζωή του παιδιού (από 25.30΄? 49.23΄)

 

Living Room 28-1-2017  Η σωματική τιμωρία ως μέσον πειθαρχίας & διαπαιδαγώγησης;

 

dimitr

Living Room 19-11-2016  Σχολικές φοβίες.

 

Living Room 22-10-2016  Η σχολική προσαρμογή των παιδιών. Ο ρόλος των γονέων.

 

Living Room 19-6-2016 Η μετάβαση των μαθητών από το Νηπιαγωγείο και το δημοτικό στο γυμνάσιο. (από 21' 36'') (Β Μέρος)

 

Living Room 30-5-2016 Η μετάβαση των μαθητών από το Νηπιαγωγείο και το δημοτικό στο γυμνάσιο. (από 25' 25'')

 

Living Room 23-4-2016 Μαθητές με χαμηλή σχολική επίδοση. (Β Μέρος)

 

Living Room 26-3-2016 Μαθητές με χαμηλή σχολική επίδοση. (Α Μέρος)

 

Living Room 23-1-2016 Το ηλεκτρονικό παιχνίδι στην εκπαιδευτική διαδικασία

 

Living Room 15-11-2015  Η κατ΄οίκον εργασίες του μαθητή. (από 27΄  28΄΄)

 

 

Δημοσιοποιήθηκαν από την Πανελλήνια Ενωση Σχολικών Συμβούλων (ΠΕΣΣ) τα πρακτικά του 1ου Συνεδρίου της που πραγματοποιήθηκε το 2013 στην Κόρινθο.

Πατήστε σε κάθε εικόνα για να διαβάσετε τα πρακτικά του κάθε τόμου.

 

    

 

 

 

Κερσενστάινερ, Γκέοργκ (Georg Kerschensteiner, Μόναχο 1854 ? 1932).

Γερμανός παιδαγωγός και πανεπιστημιακός, θεωρητικός του σχολείου εργασίας. Εργάστηκε σε σχολεία της στοιχειώδους και μέσης εκπαίδευσης, διετέλεσε εκπαιδευτικός σύμβουλος στο Μόναχο και τελικά διορίστηκε επίτιμος καθηγητής της παιδαγωγικής στο πανεπιστήμιο της πόλης. Επηρεάστηκε από τις κλασικές απόψεις του γερμανικού στοχασμού (αξιολογική φιλοσοφία, μορφολογική ψυχολογία), ιδιαίτερα από τις αντιλήψεις του Γερμανού παιδαγωγού Λιτς αλλά και σε μεγάλο βαθμό από τις απόψεις για την παιδαγωγική σπουδαιότητα της εργασίας του Αμερικανού παιδαγωγού και φιλοσόφου Τζον Ντιούι. Για τον Κ., η παιδαγωγική εργασία συνδύαζε ουσιαστικά μια ηθική και γενικότερα μορφωτική λειτουργία και σημασία, με την οποία το παιδί κατορθώνει να ξεπεράσει τον εγωκεντρισμό του και να επιδοθεί σε αντικειμενική δημιουργική δραστηριότητα, ιδιαίτερα όταν αποσκοπεί στην κατασκευή του ολοκληρωμένου και τέλειου έργου (που θα τεθεί στην κρίση των άλλων). Κατά την αντίληψη αυτή, η προέχουσα αξία της εργασίας δεν είναι αυτή της ωφελιμότητάς της ?χωρίς αυτή να υποτιμάται? αλλά περισσότερο οι αξίες της αλήθειας, της ηθικής και της ομορφιάς, τις οποίες καλλιεργεί. Εξάλλου, πηγή των αξιών αυτών κατά τον Κ. δεν είναι το μεμονωμένο άτομο αλλά το εθνικό κράτος, που για τον λόγο αυτό έχει το δικαίωμα να επιδιώξει και να επιβάλει τους σκοπούς αυτούς με την εκπαίδευση στα δημόσια σχολεία. Όμως, η λέξη εργασία δεν νοείται στην κυριολεξία της ?δηλαδή ως υλική και παραγωγική πράξη, όπως εννοείται συνήθως?, αφού στα μη επαγγελματικά σχολεία διαλαμβάνει κύριες εργασίες μελέτης (για παράδειγμα, μια καλή μετάφραση ενός κειμένου). Έτσι, η χειρωνακτική εργασία για επαγγελματικούς σκοπούς περιορίζεται σε δική της, αναντικατάστατη λειτουργία, μόνο εφόσον αφορά την εκπαίδευση των εργατικών τάξεων. Η αντίληψη αυτή του Κ., όπως και του Λιτς, απομακρύνεται από την αντίληψη του Ντιούι περί προοδευτικού σχολείου, στην οποία είχε προσανατολιστεί στην αρχή του έργου του. Το κύριο έργο του Κ. είναι Η έννοια του σχολείου εργασίας (1912).

 

Ο Μ. Παπαμαύρος γεννήθηκε στη Βολισσό της Χίου το 1891. Αποφοιτώντας με Άριστα από το Γυμνάσιο, ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει, με υποτροφία. Όμως τον συνεπήρε ο αγώνας για τη λευτεριά της Χίου και κατατάχτηκε εθελοντής πολεμώντας για αυτήν. ¨Όταν η Χίος ελευθερώθηκε, έφυγε στη Γερμανία για να σπουδάσει Παιδαγωγικά, κάνοντας χρήση της υποτροφίας.
Σπούδασε επίσης Φιλοσοφία και Φιλολογία και αναγορεύτηκε διδάκτορας των Πανεπιστημίων Ιένας, Λειψίας και Βερολίνου. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Γερμανία (1913-1919) γνώρισε άμεσα τις καινοτόμες παιδαγωγικές προσπάθειες που είχαν αρχίσει να αναπτύσσονται εκεί. Εργάστηκε σε πρωτοπόρα σχολεία όπως, αυτά του H. Lietz και του Dir. Butter και παρακολούθησε τη δουλειά του Πειραματικού Σχολείου της Πλατείας του Αγ, Γεωργίου (Δρέσδη), του Πρότυπου Σχολείου του Κούνεβιτς (Λειψία), του Hauslehreschule του B. Otto, της «Ελεύθερης Σχολικής Κοινότητας» του G. Wineken, του H. Gaudig κ.α.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα υπηρέτησε ως καθηγητής του Αρσακείου Λάρισας, Ανώτερος Επόπτης Εκπαιδεύσεως Θράκης, Υποδιευθυντής του Μαράσλειου Διδασκαλείου, Διευθυντής της Εκκλησιαστικής Σχολής Λαμίας και κατόπιν του Διδασκαλείου Λαμίας (1929-1934).
Το εκπαιδευτικό μοντέλο στο οποίο είχε καταλήξει ο Παπαμαύρος και προσπάθησε να εφαρμόσει στο Διδασκαλείο Λαμίας, δεν ήταν απλώς ένα θεωρητικό κατασκεύασμα, μα μια δοκιμασμένη στην πράξη πρόταση, κυρίως από τις προσπάθειές του στο Μαράσλειο Διδασκαλείο, όπου υπηρέτησε ως υποδιευθυντής, άμεσος και στενός συνεργάτης του διευθυντή Αλ. Δελμούζου.

 

Οι κυριότεροι άξονες του ήταν:
1. Σχολείο και ζωή πάνε πάντα μαζί. Το σχολείο πρέπει να προπαρασκευάζει τους μαθητές του για τη ζωή, ώστε: α) να είναι ικανοί να προσανατολίζονται και να αγωνίζονται στη σύγχρονη πολύπλοκη κοινωνία και β) να εργάζονται δημιουργικά, ο καθένας από τη θέση του, για την εξύψωση και την πρόοδο του λαού τους.
2. Τις αρετές που απαιτούνται για τη ζωή πρέπει το σχολείο να τις εμβάλει στις ψυχές των παιδιών. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει μόνο με τη διδασκαλία. Δεν είναι κάτι που πρέπει το παιδί να μάθει απλώς για να το ξέρει, μα πράγματα που πρέπει να τα ζήσει. Κι αυτό θα επιτευχθεί αν το σχολείο μετατραπεί σε μικρή κοινωνία, σε σχολική κοινότητα.
3. Έμβλημα του Σχολείου Εργασίας: όχι το ποσό των γνώσεων, μα το ποσό της εργασίας που καταβάλλει ο μαθητής για να βρει μόνος του τις γνώσεις. Η αξία και τα αποτελέσματα της διδασκαλίας εκτιμώνται από τη δράση του μαθητή.
4. Μέθοδος εργασίας σε κάθε μάθημα είναι η μέθοδος που εφαρμόζεται στην έρευνα της αντίστοιχης επιστήμης.

 

ΑΡΧΕΣ ΟΜΑΔΙΚΗΣ-ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
1. Αρχή της Συνεργατικής Κοινότητας, όπου όλη η τάξη αποτελεί μια ομάδα συνεργαζόμενη. Ο καθένας ελεύθερα εκφράζει τη γνώμη του, που θα πρέπει όμως να είναι στηριγμένη με λογικά επιχειρήματα.
2. Αρχή της Κατανομής και Συγκέντρωσης της Διδασκαλίας. Σύμφωνα με αυτήν, τίθεται ένα ερώτημα προς απάντηση. Για να απαντηθεί, πρέπει να κάνουν ορισμένη διανοητική ή χειροτεχνική εργασία, ως εξής:
α. Τίθεται το πρόβλημα
β. Η εργασία χωρίζεται σε τμήματα ? η τάξη χωρίζεται σε ομάδες
γ. Κάθε τμήμα το αναθέτουμε σε μια ομάδα που το εξετάζει μόνη της
δ. Μετά το τέλος της εργασίας τους, κάθε ομάδα ανακοινώνει την εργασία που έκανε, καθώς και το πόρισμά της.
ε. Μετά τις εισηγήσεις όλων των ομάδων η, αρχικά κατανεμημένη, εργασία τώρα συγκεντρώνεται.
στ. Η τάξη έχοντας μπροστά της συγκεντρωμένη την εργασία τη συζητά και την κρίνει.
3. Αρχή των Θεμάτων : Πολλές φορές στη διδασκαλία παρουσιάζονται μερικά σημεία που αξίζει να εξεταστούν πλατύτερα, μα που ο χρόνος δεν επαρκεί γι? αυτό. Έτσι μια ομάδα παιδιών αναλαμβάνει να τα εξετάσει και να ανακοινώσει τη εργασία της στη τάξη.
4. Αρχή της Συγκέντρωσης του υλικού της Διδασκαλίας (Ενιαία Συγκεντρωτική Διδασκαλία)
Σύμφωνα με αυτήν δεν διδάσκονται χωριστά μαθήματα, μα επιλέγονται διάφορα θέματα- ενότητες που εξετάζονται από όλες τις απόψεις και για μεγάλο χρονικό διάστημα (όχι πρόγραμμα μαθημάτων, μα πρόγραμμα ενοτήτων).

 

ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ
1. Η αρχή της ανάπτυξης της παιδικής ζωής. Η Σχολική Κοινότητα πρέπει να επιδιώκει την ανάπτυξη πλούσιας και πολυμερούς παιδικής ζωής. Το παιδί να μην αναγκάζεται από οικογένεια και σχολείο να ζει σαν μεγάλος, μα με το δικό του τρόπο.
2. Η αρχή της αυτοδιοίκησης. Η Σχολική Κοινότητα πρέπει να διαπνέεται από πνεύμα ελευθερίας και προς αυτήν θα τείνει αδιάκοπα ως οργανωμένο σώμα. Επειδή όμως τα παιδιά δεν είναι άγγελοι, πρέπει να δεχτεί ορισμένους περιορισμούς. Στην αρχή θα την οδηγεί το δυνατό χέρι του δασκάλου. Προ πάντων στο δικό μας σχολείο πρέπει να είναι στην αρχή πολύ αυστηρός. Με τον καιρό, όσο ωριμάζει η Σ.Κ. ο δάσκαλος θα υποχωρεί και οι επεμβάσεις του θα είναι λιγότερες, χωρίς να λείψουν ποτέ ολότελα. Πραγματικά αυτός θα οδηγεί πάντα την Κοινότητα. Η πλήρης αυτοδιοίκηση είναι ένα ιδανικό, θα τείνει μα δε θα το πετύχει ποτέ.
3. Η αρχή της ελεύθερης ανάπτυξης της ατομικότητας. Μέσα στην Σχολική Κοινότητα πρέπει να αναπτύσσεται ελεύθερα η ατομικότητα. Η ομαδική αγωγή μέσα στην Σ.Κ. καλλιεργεί και πλουτίζει την ατομικότητα
4. Η αρχή της αυτενέργειας. Τα παιδιά πρέπει όχι μόνο να μαθαίνουν αυτενεργώντας, μα και να ζουν αυτενεργώντας. Αυτό σημαίνει πως η Σχολική Κοινότητα πρέπει η ίδια να δημιουργεί τους όρους της ζωής της. Θα εξελίσσεται, ώσπου να πάρει τη σωστή μορφή της, με αδιάκοπη πάλη ενάντια σε εξωτερικές συνθήκες και στον εαυτό της, ιδιαίτερα με αυτόν. Αυτό το έργο είναι αποκλειστικά δικό της, γιατί η ψυχική ενότητα κι η αρμονία σ? ένα σύνολο ανθρώπων δεν μπορεί να επιβληθεί απ΄ έξω.

Παρά το σημαντικό έργο που επιτέλεσε στο Διδασκαλείο Λαμίας, πολεμήθηκε και απολύθηκε ως αριστερός στα 1935. Στην κατοχή ήταν ο Διευθυντής του Παιδαγωγικού Φροντιστηρίου του Καρπενησίου, που είχε ιδρύσει το Ε.Α.Μ. και η Π.Ε.Ε.Α και φρόντιζε για την κατάρτιση των δασκάλων που στέλνονταν τότε στην ελεύθερη Ελλάδα. Επίσης ήταν υπεύθυνος για τη συγγραφή του αναγνωστικού της Ε-ΣΤ με τίττλο: «Ελεύθερη Ελλάδα».
Μετά την Κατοχή φυλακίστηκε για τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Την περίοδο εκείνη συνέγραψε το έργο «Σύστημα Νέας Παιδαγωγικής» για το οποίο φυλακίστηκε ξανά για λίγους μήνες. Στις αρχές του 1963 η Ακαδημία Επιστημών της ΕΣΣΔ και το Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ της Μόσχας τον τίμησαν σε ειδικές εκδηλώσεις. Λίγο μετά την επστροφή του στην Ελλάδα νοσηλεύτηκε ως άπορος στο Δημοτικό Νοσοκομείο της Αθήνας και πέθανε στις 26 Απριλίου από ανακοπή καρδιάς.
Υπήρξε από τους πρώτους και μαχητικότερους οπαδούς του Σχολείου Εργασίας, του εκπαιδευτικού δημοτικισμού και της λαϊκής μας παιδείας γενικότερα.

 

ΕΡΓΑ ΤΟΥ Μ. ΠΑΠΑΜΑΥΡΟΥ
«Προτάσεις για τη μεταρρύθμιση της σχολικής διοίκησης στην Ελλάδα»
«Η Σχολική Κοινότητα»
«J. H. Pestalozzi ? Η ζωή και η δράση του»
«Διδακτικές αρχές του Σχολείου Εργασίας ? Είκοσι γράμματα στον Έλληνα Δάσκαλο»
«Οι γονείς και τα παιδιά τους»
«Σύστημα Νέας Παιδαγωγικής»
Συνέγραψε επίσης μεγάλο αριθμό διδακτικών βιβλίων για το Δημοτικό Σχολείο.


 

ΠΗΓΗ: ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΗ ΦΘΙΩΤΙΔΑ & ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΑΤΥΠΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΜΑΘΗΣΗΣ « ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΜΑΥΡΟΣ »